Sebastian was meedogenloos. Hij stookte het vuur in haar hoger en hoger op totdat haar benen om zijn middel lagen en haar heupen rusteloos onder hem bewogen, op zoek naar iets.
Hij boog zijn hoofd en zoog een tepel in zijn mond, juist op het moment dat elke zenuw in haar lichaam strakgespannen stond van intens genot. Nog eenmaal stootte hij in haar. Heel even stond haar hart stil. Eerst voelde ze een sensatie die bijna pijnlijk was, daarna viel ze naar beneden in een andere wereld vol van zulke intense genoegens, dat ze het uitschreeuwde.
Ze voelde dat haar lichaam om Sebastians dikke schacht samenklemde, en pas toen stootte hij nog een keer en vergezelde hij haar met een schreeuw in haar extatische afdaling, een warme gloed die in haar losbarstte waardoor ze haar benen strak om hem heen wilde klemmen en hem nooit meer los wilde laten.
Dit keer kon ze niets meer zeggen of nadenken. Het enige wat ze wist was dat zingende engelen en trompetgeschal hopeloos ontoereikend waren als begeleiding bij dat wat er zojuist was gebeurd. Want het overtrof alles wat ze zich ooit had voorgesteld.
Een heerlijk tevreden gevoel dat ze niet kon omschrijven ging door haar lichaam. Ze had een overweldigend verlangen om met Sebastian verbonden te blijven. Toen hij zich bewoog en zich terug wilde trekken, bewoog ze met hem mee. Hij grinnikte, en toen hij zich opnieuw terugtrok, liet Aneesa haar benen vallen, geschokt door het troosteloze gevoel dat het haar gaf.
Ze kon niet naar hem kijken; ze was overweldigd door wat er was gebeurd. Haar hele lichaam tintelde, en het bloed stroomde als stroop door haar aderen.
Bezitterig sloeg hij zijn arm om haar heen en trok hij haar tegen zich aan. Met een krachtig been over die van haar, viel Aneesa in een diepe slaap.
Een paar uur later werd ze wakker. Ze zag alleen inktzwarte duisternis en sterren die buiten twinkelden. Sebastian lag met een arm over haar heen en zijn andere arm uitgestrekt. Gretig bekeek ze zijn schitterende lichaam.
Ze bewoog zich een beetje en kromp ineen bij het pijnlijke gevoel tussen haar benen. Voorzichtig duwde ze Sebastians arm weg. Toen ze het laken optilde, zag ze dat er wat bloed op haar benen zat.
Behoedzaam stapte ze uit bed, wikkelde haar sari om zich heen en ging op zoek naar de badkamer. Ze deed de deur zachtjes achter zich dicht. Toen ze zichzelf in de spiegel bekeek, herkende ze zichzelf bijna niet. Haar ogen waren groot en dromerig, de kohl was uitgeveegd, waardoor ze er losbandig uitzag. Haar haren zaten in de war en haar mond was gezwollen.
En haar hele lichaam voelde anders, het bruiste van energie en tegelijkertijd voelde het heerlijk loom aan. Omdat ze het bloed weg wilde wassen, zette ze de douche aan. Nadat ze haar haren in een knot op haar hoofd had gedraaid, stapte ze in de cabine.
Terwijl ze onder de hete douche stond, voelde ze geen enkele spijt voor wat er was gebeurd, hoewel ze wist dat haar fans en haar familie geschokt zouden zijn als ze wisten wat ze had gedaan. Het moest haar geheim blijven, een herinnering die ze heel lang, misschien wel voor altijd, zou blijven koesteren.
Ze droogde zich af, maakte haar haren weer los en wikkelde opnieuw de sari om zich heen. Onzeker bleef ze even voor de badkamerdeur staan. Wat zou Sebastian nu van haar verwachten? Moest ze gewoon weggaan en proberen het hotel uit te komen zonder dat iemand haar zag?
Aarzelend opende ze de deur. Ze zag dat hij nog steeds lag te slapen. Geluidloos liep ze naar het raam om over Mumbai uit te kijken. Opeens voelde ze zich heel erg eenzaam. Ze had het gevoel alsof ze iets was verloren, dat dit de laatste keer was dat ze hem zou zien.
Sebastian werd met een schok wakker. Een seconde lang was hij volkomen gedesoriënteerd. Hij sliep zo zelden dat hij verbaasd was om te merken dat hij had geslapen. En hij had in jaren niet zo goed geslapen. Toen zag hij haar bij het raam staan. Ze stond met haar rug naar hem toe, en dat zwarte haar hing in weelderige wanorde over haar schouders. De rood met gouden bruiloftssari was om haar naakte lichaam gewikkeld.
Dat verwarde hem nog meer. Hij viel nóóit in slaap als hij met een vrouw samen was. Hij lag altijd wakker, terwijl zij sliep, of hij stond op om wat te werken en wachtte ongeduldig tot ze wakker werd en zou vertrekken. Of hij was al vertrokken. Een geheim moment lang keek hij naar Aneesa’s lichaam, en hij voelde een heftige begeerte die hem overrompelde. Nog nooit had hij zo naar een vrouw verlangd waarmee hij net naar bed was geweest.
Ze was nog maagd geweest.
De herinnering aan het moment dat hij haar nam, dat hij in haar strakke lichaam stootte, deed hem bijna hardop kreunen. Zijn eigen lichaam reageerde onmiddellijk.
Daarnaast voelde hij een vreemde spanning in zijn borstkas. Hij voelde zich bezitterig. Op het moment dat hij die emotie onderkende, gingen zijn gedachten terug naar het lichamelijke. Hij had nog nooit zo’n heftig hoogtepunt beleefd – die tweede keer was het heel even zwart voor zijn ogen geworden.