‘Voelt dat aan alsof ik medelijden met je heb?’
Zwijgend schudde ze haar hoofd.
‘Zodra ik je de binnenplaats op zag lopen, verlangde ik naar je. Dat is de waarheid. Je verloofde heeft je gebruikt… Maar je bent een erg aantrekkelijke vrouw.’
Hij wist precies haar zwakke plek te raken. Al die tijd dat Jamal lichamelijk contact met haar uit de weg was gegaan, had ze zich onzeker gevoeld over haar vrouwelijkheid.
‘Ik zag je in de schaduw staan – ik dacht aan jou vlak voordat ik het besluit nam om ervandoor te gaan…’
Zijn handen bewogen van haar middel omhoog, gleden zacht langs haar borsten, tot hij haar gezicht in zijn handen had en zijn vingers in haar nu bijna los vallende haren stak, haar hoofdhuid streelde.
Dit was goed. Ze voelde het tot in haar botten. De primitieve drang om met deze man samen te zijn, was bijna overweldigend. Ze wilde dat hij haar eerste minnaar zou zijn. Het was haar lotsbestemming om vanavond hier bij hem te zijn. In de dagen en weken die zouden volgen, als ze de consequenties van haar daden onder ogen zou moeten zien, zou ze dit moment hebben om aan terug te denken. Vanavond was een moment van rust in de storm die nog zou volgen. Dit was haar kans om een vrouw te worden met een man die haar echt begeerde – op wat haar huwelijksnacht had moeten zijn.
‘Ik wil dat je de liefde met me bedrijft, Sebastian. Alleen deze ene nacht.’
Hij boog zijn hoofd naar haar toe. Haar hart dreigde uit haar borstkas te springen, en vlak voordat zijn mond die van haar weer raakte, zei hij: ‘Eén nacht.’
Ze knikte. Hoe kon ze hem uitleggen dat haar familie net zo goed naar Alaska kon emigreren als ze erachter kwamen? Na deze avond zou er geen enkele mogelijkheid meer zijn, en dat wist ze.
De kus, net als de vorige, begon langzaam en teder. Maar elke terughoudendheid en tederheid verdween al snel door het oplaaiende vuur van verlangen. Aneesa volgde Sebastian blindelings en hun tongen dansten onstuimig om elkaar heen. Haar handen lagen op zijn borstkas, maar gleden nu omhoog en om zijn nek, waardoor ze nog intiemer met zijn lange slanke lichaam in contact kwam.
Met een gesmoorde kreun die tot in haar tenen door haar lichaam resoneerde, liet hij zijn handen over haar rug glijden, over haar smalle middel, naar de ronding van haar heupen, om ten slotte haar billen te omvatten, zodat hij haar nog dichter tegen zich kon trekken. Haar borsten werden tegen zijn borstkas aan gedrukt, haar tepels schuurden tegen haar strakke lijfje.
Toen ze de duwende kracht van zijn opwinding voelde, verbrak ze de kus. Haar adem kwam met horten en stoten.
Zijn gezicht zag er verhit uit, zijn ogen glinsterden. Toen hij sprak, klonk zijn stem hees.
‘Aneesa, als je wilt stoppen, hoef je het maar te zeggen.’
Haar hele wezen verzette zich tegen die gedachte. Ze had zich veel te lang achter een zelfgemaakt masker verstopt. Voor het eerst in haar leven was alles duidelijk en helder. Dus schudde ze heftig haar hoofd.
‘Nee. Ik wil niet dat je ophoudt. Nooit ophouden.’
Met een tedere beweging die haar hart over deed slaan, streek hij haar haren weg van haar voorhoofd. ‘Laten we naar een wat comfortabeler plek gaan.’
Toen ze knikte, nam Sebastian haar bij de hand en leidde haar naar de slaapkamer. Terwijl ze door de duistere suite liepen, werd Aneesa getroffen door het belang van wat er te gebeuren stond. Maar dit was wat ze wilde.
In alle eerlijkheid had ze geen idee wat de onmiddellijke toekomst voor haar inhield. In ieder geval had ze over dit moment in haar leven enige controle.
Sebastian duwde een deur open, en ze stapten naar binnen. Aneesa zag een enorme kamer met hoge ramen die uitzicht boden over het glinsterende nachtelijke Mumbai. En toen zag ze het gigantische bed in het midden van de kamer. Haar hart begon sneller te kloppen.
Hij liet haar even los om een lamp aan te doen, die een verleidelijk zacht licht verspreidde. Voordat ze tijd had om na te denken stond hij weer voor haar en nam hij haar mee naar het bed.
Met zachte hand draaide hij haar om zodat ze met haar rug naar hem toe stond. Ze voelde dat hij haar vlecht losmaakte, en ze boog haar hoofd, terwijl er een heerlijke rilling langs haar ruggengraat ging. Haar haren vielen als een glanzend zwart gordijn tot over haar schouderbladen.
Daarna pakte hij de rijk versierde punt van de sari op haar schouder vast en trok hem los, zodat hij over haar arm kwam te hangen. Ze voelde de lucht op haar naakte huid die boven het laag uitgesneden lijfje uit kwam. Ze hoorde dat Sebastian zijn adem inhield, daarna voelde ze zijn knokkels over haar huid glijden. Huiverend kreunde ze zachtjes. ‘Sebastian…’ Zonder enige moeite sprak ze zijn naam uit. Alsof ze hem al haar hele leven kende.
Hij schoof haar haren over een schouder en drukte een kus op de plek waar haar hals in haar schouder overging, en ze begreep dat hij de sluitinkjes van haar lijfje losmaakte. Binnen een paar seconden waren ze los, waarop hij de panden van het lijfje opzijschoof.