‘Wat kan er gebeuren als hij die controle verliest?’
‘Hij zal proberen de situatie weer te beheersen. Het is niet voor niets dat hij ons meerdere stappen vooruit is. Wij lopen achter de feiten aan. Die rol moeten we zien om te draaien.’
Telanders telefoon piepte. Ze opende het sms-bericht en sloeg een hand voor haar mond. ‘Kirsten Konings.’
‘Mooi, dan is zij terecht. Ik zal haar even bellen.’ Mahinovic nam haar telefoon.
‘Mihra, dat heeft geen zin. Hier. Kijk.’
Telander liet Mahinovic de foto zien: het flitslicht versterkte het doodsportret van de journaliste. Haar ogen waren geopend en vanonder het strak gewikkelde plakband piekten natte haren. De diepe snee in haar hals stond een centimeter open.
‘Het is Konings,’ hakkelde Mahinovic. Ze hield de telefoon recht voor zich uit. Kraus griste het toestel uit haar hand en keek samen met Kraayenkamp en Wittenberg naar de foto die op een still uit een horrorfilm leek.
‘Ik vond het al geen goed idee dat er een embargo op de beelden werd ingesteld,’ zei Kraayenkamp. ‘Konings heeft het met haar leven moeten bekopen.’
‘Dat weten we niet,’ beweerde Wittenberg. ‘Deze moord lijkt helemaal niet op de eerste twee. Het hoeft helemaal niet dezelfde dader te zijn.’
‘Ik geloof niet in toeval,’ reageerde Telander. ‘Het moet wel dezelfde dader zijn. Mihra, kun jij de foto even printen?’
Ze gaf haar telefoon aan Mahinovic.
‘En probeer het telefoonnummer te achterhalen,’ zei Kraayenkamp.
‘Dat heeft geen zin. Hij gebruikt een prepaidtoestel.’
‘Als het dezelfde dader is misschien wel, maar het kan een andere moordenaar zijn. Kraus, wil jij RTL inlichten?’
Een minuut later plakte Mahinovic de print op het bord, waarop ook de foto’s van Lodewijk van Asselt en Esmeralda van Zuilen hingen.
‘Waar kan de foto genomen zijn?’ vroeg Wittenberg.
‘Overal waar struiken zijn,’ antwoordde Telander.
‘Niets specifieks te zien.’
‘Achter haar staat een berkenstammetje, maar dat zegt ook niets.’
Kraus kwam naast Wittenberg en Telander staan. ‘Ik had een vriendin van Konings aan de lijn. Ze had interessante informatie: drie maanden geleden heeft ze haar relatie met een zekere Bart van der Steen uitgemaakt. De man heeft haar daarna gestalkt: sms’jes, e-mails, telefoontjes. Konings overwoog aangifte te doen.’
‘Oppakken,’ zei Kraayenkamp. ‘We moeten weten of hij Konings vermoord heeft.’
‘Hij runt een bistro in een buitenwijk van Purmerend. Ik heb het adres.’
‘Ga met Telander en laat je motor staan. Neem een auto, want het is beestenweer. Bovendien wil ik dat je hem aanhoudt, in de boeien slaat en meeneemt naar het bureau.’
‘Op grond waarvan?’ vroeg Kraus.
‘Moord.’
‘En als hij de hele avond in zijn bistro aan het kokkerellen is geweest?’