De man droeg een zwarte spijkerbroek, een pet en een zwart T-shirt. Zijn Adidas-sneakers waren versleten. Hij snoof en tikte harder op Konings’ wangen.
Konings kokhalsde en gaf over. Ze haalde gorgelend adem. Haar buik krampte en ze kotste opnieuw, waarbij ze haar T-shirt en trainingsjack bevuilde met een groenige drab waarin stukjes wortel en zilvervliesrijstkorrels zaten. De stank was wrang en bitter.
Konings slikte onafgebroken. ‘Water. Mijn keel lijkt in brand te staan.’
‘Niet praten.’
‘Water.’
De man sloeg Konings in het gezicht. ‘Niets meer zeggen. Alleen als ik je iets vraag.’
De man sprak zacht alsof hij in een ruimte was waar anderen hem niet mochten horen.
Konings slikte maagzuur door en haar gezicht verkrampte.
‘Ik stel je een vraag en jij geeft antwoord, oké?’
Konings kreunde.
‘Waarom heeft RTL besloten de webcambeelden niet meer uit te zenden?’
‘Dat is niet mijn beslissing.’
‘Van wie dan?’
‘De minister van Justitie heeft met de politie en de omroepen gesproken.’
‘En?’
Konings slikte en haalde diep adem. ‘Ze hebben gezamenlijk besloten niet meer uit te zenden.’
‘Waarom niet?’
‘In het belang van het onderzoek.’ Konings kokhalsde.
De man nam een flesje water uit zijn rugzak en schroefde de dop eraf. ‘Ik heb water voor je.’
Konings tuitte haar lippen en de man zette het flesje op haar onderlip. Ze dronk en verslikte zich. Konings hoestte en boerde. Na een halve minuut vroeg ze: ‘Nog een beetje water.’
De man gaf het haar. ‘Hoe bedoel je “In het belang van het onderzoek”?’
‘Ik was niet bij het gesprek, dus ik weet er niets van.’
De man pakte met een gehandschoende hand het gezicht van Konings en kneep. ‘Vertel me wat je wél weet.’ Hij liet haar gezicht weer los.
‘Als je me daarna laat gaan. Ik heb pijn.’
‘Misschien laat ik je hier zitten. Dan word je vast morgenochtend gevonden.’
Dichtbij blafte een hond. Een man schreeuwde: ‘Pak!’
De man legde zijn hand over Konings’ mond en zei:‘Kop dicht. Als je ook maar iets zegt, ben je dood.’
Een geelgroene tennisbal rolde tegen Konings’ been. Een zwarte hond stoof de bosjes in. De man griste de bal van de grond en gooide die naar de hond, die erin beet. De afstand tussen de man en de hond was hooguit twee meter.
‘Thor, kom!’
De hond draaide zich om en rende naar zijn baasje, die even later opnieuw ‘Pak!’ riep.