Home>>read Donker genot free online

Donker genot(52)

By:Lucy Monroe


‘Je bent zo goed voor me geweest dat ik echt niet begrijp hoe jij kunt denken dat je niet in staat bent tot een relatie.’

‘Vind je echt dat ik goed voor je ben geweest?’

‘Ja!’

‘Mooi,’ verklaarde hij opgelucht. ‘Dat is mooi.’

‘Neo, zelfs al zijn we slechts vrienden, toch behandel je me als een prinses. Je zult echt een fantastische echtgenoot en vader zijn.’

‘Wij zijn niet slechts vrienden,’ zei hij met schorre stem.

‘O nee?’ Kon het waar zijn? Met ingehouden adem wachtte ze af.

‘Nee.’

‘Wat zijn we dan wel?’

‘Alles. Jij bent alles voor mij, en dat wil ik ook voor jou zijn.’

‘Dat ben je al.’ Ze deed een stap naar hem toe, zodat ze zijn knappe gezicht met beide handen kon omvatten. ‘Hoe kun je dat nu niet weten? Neo, jij bent alles wat ik ooit heb gewild, alles wat ik ooit zal willen. Ik hou van je, met heel mijn hart.’

Hij trok haar in zijn armen, waarna hij haar kin omhoog duwde zodat ze hem wel moest aankijken. ‘Ik hou van je. Dat heb ik nog nooit tegen een ander mens gezegd, maar ik zal het tegen jou steeds weer zeggen. Ik was bang.’

‘Bang waarvoor?’

‘Dat ik jouw liefde niet waard was.’

Ze vroeg hem niet eens waar dat idee vandaan kwam. Het was zonneklaar. ‘Je ouders verdienden jou niet, dat besef je toch, hè?’

‘O ja, mijn verstand beseft dat heel goed.’

‘Ik zal ervoor zorgen dat je hart dat ook beseft. Ik hou van je, Neo, waanzinnig veel.’

‘En ik aanbid jou, yineka mou, en dat zal ik blijven doen.’

‘Hypnotherapie is geen wondermiddel. Ik zal altijd wat verlegen blijven. Een extraverte supergastvrouw word ik dus nooit.’

‘Mij een biet. Ik wil helemaal geen extraverte supergastvrouw. Ik wil jou. En ik wil een echtgenote… een vrouw met wie ik een gezin kan stichten dat heel anders zal zijn dan de gezinnen die wij ons herinneren uit onze jeugd.’

Ja! ‘Ik kan me niets fijners voorstellen.’

‘Ik evenmin.’

Toen kuste hij haar, of zij kuste hem… Wat deed het ertoe? Hun lippen vonden elkaar in een kus die meer zei dan duizend woorden. Er was oprechte liefde, maar ook angst omdat ze elkaar bijna hadden verloren, en ten slotte vreugde omdat al hun dromen toch zouden uitkomen en al hun verlangens toch zouden worden vervuld.

Ze zat op zijn schoot tegen de tijd dat er een einde kwam aan de kus. ‘Wat betekent “yineka mou”?’

‘Mijn vrouw, mijn echtgenote.’

Ze drukte haar voorhoofd tegen het zijne, terwijl ze ook haar laatste restje angst voelde vervliegen. ‘Neo! Je hebt eigenlijk nooit getwijfeld, of wel?’ Zo noemde hij haar al heel lang.

‘Nee, mijn dierbare vrouw, nooit. De waarheid vond ik alleen zo doodeng, dat ik die heel lang heb verdrongen. Er was iemand die belangrijker voor mij was dan mijn werk, belangrijker dan wie of wat ook.’

‘Voor mij geldt hetzelfde.’

‘Dat weet ik, en dat maakt me heel gelukkig.’

‘Mij ook.’

‘Athene voor onze huwelijksreis?’ opperde hij.

‘Absoluut. Dan gaan we werken aan die bebes die we volgens Dora beslist zullen krijgen.’

‘Die vrouw is griezelig uitgeslapen.’ Neo lachte er vrolijk om, en Cass deed met hem mee.

Ze hadden allebei in hun leven weinig liefde gekend, maar hun liefde voor elkaar zou dat gemis meer dan goedmaken. Ze zouden die liefde in elk geval altijd koesteren als iets heel bijzonders en nooit voor lief nemen, zoals anderen vaak deden.

Ze waren werkelijk alles voor elkaar.