‘Ik plaagde u alleen maar, o verhevene.’
Zijn lach was diep en warm.
‘Kwam je nog op tijd voor die vergadering vanmorgen?’
‘Uiteraard.’ Hij zweeg even. ‘Al had ik helaas geen tijd meer om me er grondig op voor te bereiden.’
‘Sorry.’
‘Je klinkt niet alsof je dat meent.’
‘Ja, wat verwacht je ook? Ik heb het schema van de grote Neo Stamos in de war geschopt. Dat is een indrukwekkende prestatie.’
‘Je bent apetrots op jezelf, is het niet?’
‘Zeker weten.’
‘Ik weet hoe je je voelt.’
‘O ja?’
‘Moet je dat nog vragen na de eer die je me gisternacht hebt bewezen?’
‘Was dat dan zo’n eer?’
‘Een enorme.’
‘Dus, eh… je hebt niet veel ervaring? Met maagden, bedoel ik?’
‘Dat ook niet, maar ik heb ook nog nooit gevrijd met een vrouw die me zo diep raakt als jij.’
‘Ik weet niet eens hoe ik je moet aanraken,’ flapte ze eruit. Want één ding was haar wel duidelijk geworden: zij was gisteren de ontvanger geweest, hij de gever.
‘Ik had het niet over de fysieke kant van de zaak, maar vertrouw me, op dat punt zit het ook wel snor met jou.’
‘Ik vertrouw je inderdaad.’
‘Weet ik. Je gaat met mij naar Napa Valley.’
‘Je doet net alsof ik jou een dienst bewijs, terwijl het omgekeerde het geval is, dat weten we allebei.’ Voor het eerst in jaren had ze het gevoel dat ze leefde, echt leefde, in plaats van enkel te bestaan voor haar muziek.
‘Jij geeft me je tijd en aandacht, dat is ook toch ook waardevol? Voor mij wel, in elk geval.’
‘Jij denkt wel heel anders dan andere mannen.’
‘Begin je dat nu pas door te krijgen?’
Ze lachte. ‘Niet zo vervelend doen.’
‘Waarom niet? Ik ben er steengoed in. Vraag het aan wie je wilt, ze zullen het allemaal beamen.’
‘Ik geloof er niets van. Veeleisend. Autoritair. Briljant misschien ook nog, maar niet doodgewoon vervelend.’
‘Misschien laat ik die kant van mezelf alleen aan jou zien.’
‘Dat vind ik nog mild uitgedrukt. Je hebt me gisteren nota bene praktisch ontvoerd.’
‘Spijt je dat?’
‘Totaal niet.’
‘Mooi zo.’
‘Kom je volgende week gewoon weer voor een les?’
‘Ja.’
‘Ik beloof je dat ik geen tijd zal verspillen aan frivoliteiten.’
‘Ik niet. Jou kussen is een frivoliteit waar ik graag tijd aan verspil.’
‘Tja, als je ook nog kussen verwacht, dan moet je extra tijd reserveren, want ik verwacht wel dat je wat nieuwe akkoorden leert.’
‘Slavendrijfster.’
‘Dat heb ik vaker gehoord en dan zeg ik altijd: je hebt betaald voor pianolessen, dus zul je die krijgen ook.’
‘In feite zijn de lessen voor mij gratis.’
‘Zephyr is vast niet blij als hij te horen krijgt dat zijn lessen worden verspild,’ dreigde ze.
Neo prevelde iets in het Grieks.
‘Volgens mij wil ik niet weten wat je daarnet zei,’ merkte ze lachend op.
‘Het was inderdaad niet geschikt voor nette meisjes. Tja, je kunt de jongen uit de achterbuurt halen, maar niet de achterbuurt uit de jongen.’
‘Ga toch weg. Je hebt dat straatschoffie zo ver achter je gelaten, dat je volgens mij amper nog aan hem denkt.’
‘O, ik vergeet nooit waar ik vandaan kom. Dat houdt me scherp, motiveert me om nog beter te presteren.’
‘Zul jij wel ooit het punt bereiken waarop je denkt: zo is het genoeg, nu heb ik bereikt wat ik wilde bereiken.’
‘Grappig, Zee vroeg me dat laatst ook al.’
‘Wat heb je toen geantwoord?’
‘Dat hij nodig wat moest zeggen.’
‘Dat is geen antwoord.’
‘Ik weet niet of het ooit genoeg zal zijn.’
‘Dat spijt me.’
‘Dat klinkt wel alsof je het meent.’
‘Je zou moeten genieten van je succes, er trots op zijn. Wat moet jij nu nog in vredesnaam bewijzen? En aan wie?’
‘Ik denk er nooit zo over na.’
‘Misschien zou je dat wel moeten doen.’
‘Misschien, later, want nu moet ik nog wat doen, anders heb ik straks geen tijd voor jou én mijn les.’
‘Concentreer je nu eerst maar op het weekend, dat komt het eerste aan bod,’ adviseerde ze. Ja, misschien had hij daarna wel genoeg van haar en vond hij het wel best om enkel zijn akkoorden te oefenen.
Hij belde haar de volgende morgen op om haar eraan te herinneren dat ze het alarm moest inschakelen wanneer ze naar buiten ging. Hij belde nogmaals op na de lunch om te informeren hoe haar huidige compositie vorderde. Ze beloofde dat ze het stuk in het weekend voor hem zou spelen, als ze het tenminste af kreeg.