‘Hou hem daar,’ beval hij, waarna hij weer begon te bewegen, sneller ditmaal.
De kleine wervelwind zwol aan tot een tornado die haar lichaam hulpeloos meesleurde naar een verpletterend hoogtepunt.
Even later voelde ze hem eveneens verstijven, terwijl hij iets riep in het Grieks.
‘Dat was verbijsterend, yineka mou,’ zei hij zacht.
Ze moest hem toch eens vragen wat ‘yineka mou’ betekende, maar niet nu. Nu had ze er de puf niet voor, daarvoor voelde zich veel te loom en voldaan.
Hij trok vragend een wenkbrauw op.
‘Echt ongelooflijk,’ zei ze zacht.
Hij beloonde haar met een glimlach en een zachte kus.
Hoofdstuk 10
Neo staarde in het schemerdonker naar Cassandra’s slapende gestalte. Hij had haar vertroeteld met een warm bad, gevolgd door lekkere hapjes in bed, in plaats van haar te verleiden tot nog een rondje, wat zijn lichaam dolgraag wilde. Nu lag zij te slapen, terwijl hij nog klaarwakker was.
Wat bezielde hem in vredesnaam? Hij leek verdorie Moeder de Gans wel! Om nog maar te zwijgen over het feit dat hij nog steeds naast haar lag! Knus samen slapen, daar deed hij toch nooit aan?
Hoewel hij geen zelfzuchtig minnaar was, vermeed hij elk soort intimiteit doorgaans als de pest. Meer dan een duur cadeau moesten zijn seksuele partners echt niet van hem verwachten. Dat gedoe van vrienden zijn met wat extra’s was linke soep, besefte hij.
Nu verdiende Cassandra het wel om een beetje in de watten te worden gelegd. Absoluut. Kon dat de reden zijn waarom hij die onverklaarbare aandrang voelde om voor haar te zorgen? Als een soort compensatie voor wat ze allemaal had moeten missen? Het zou kunnen.
De mensen om haar heen zagen altijd alleen haar enorme talent. Welke prijs ze daarvoor moest betalen, zag geen hond.
Haar moeder was bedlegerig geweest. Was ook maar iemand op het snuggere idee gekomen dat de kleine Cassandra wel wat extra liefde en aandacht kon gebruiken? Welnee. Ze hadden haar, ook al was ze er doodsbang voor, doodleuk het concertpodium opgejaagd. Erger nog, ze hadden haar gedwongen om daar te blijven.
Zelf had hij weinig huiselijk geluk gekend, maar hij wist wel dat je zo niet met je kind omging. Die vader van haar verdiende een pak slaag! Haar manager trouwens ook, en híj was nog in leven. Ach, hij ging zijn handen niet eens vuilmaken aan die schurk. Hij kon zich beter op Cassandra richten, haar helpen om vreugde terug te krijgen in haar leven.
Door te reizen bijvoorbeeld.
Ze was echt dolblij geweest bij het vooruitzicht naar Dubai te gaan, en zelfs naar Napa Valley. Dat had hem flink verbaasd, want reizen moest voor haar toch nare herinneringen oproepen aan de gehate tournees.
Kennelijk had ze in al die ellende toch één lichtpuntje weten te vinden. De concerten stelden haar in staat andere landen te bezoeken, andere culturen te ervaren. Daarvan had ze genoten, en dat zou ze weer doen, daar zou hij voor zorgen.
Hij zou morgenochtend zijn schema eens bekijken om te zien wanneer ze naar Napa Valley konden. Het moest snel gebeuren, want als hij naar Dubai moest, en daar zag het wel naar uit, dan zou hij volgende maand al gaan. Samen met Cassandra. Hij wilde zijn nieuwe vriendin alles geven wat het leven te bieden had.
Inclusief, maar niet uitsluitend, verbijsterende seks.
O, en misschien een nieuwe manager, iemand die haar als mens zag, niet enkel als een bron van inkomsten.
Cass werd voor het eerst sinds ze was gestopt met de tournees wakker in een vreemd bed. Een heel comfortabel bed, met zachte lakens en een donzen dekbed dat precies het juiste gewicht had. Mmm, heerlijk lag ze hier, zo knus en warm, en veilig…
Ineens herinnerde ze zich met een schok in wiens bed ze lag.
In dat van Neo!
Zijn geur hing nog steeds aan de lakens. Die heerlijke aftershave van hem, plus nog een andere geur die ze altijd zou blijven associëren met seks. Ze stak haar hand uit, maar vond enkel lege lakens die nog warm waren van zijn lichaam. Hij had naast haar geslapen.
De herinnering aan zijn sterke armen om haar heen, zijn tedere kus op haar lippen en een gefluisterd ‘Welterusten, yineka mou’ maakte haar vanbinnen helemaal warm.
Ongelooflijk! Hij was bij haar gebleven, de hele nacht. Tja, en wat daarvoor was gebeurd, dat was pas echt ongelooflijk.
Ze ging behoedzaam overeind zitten in het witte T-shirt dat hij haar had geleend. Geen pijn, enkel een vaag trekken van spieren die ze doorgaans niet gebruikte. Tjonge, dat warme bad had inderdaad geholpen.
Ze verbeet een glimlach toen ze eraan dacht hoe bezorgd Neo was geweest. Echt lief, al voelde ze instinctief aan dat hij het haar niet in dank zou afnemen als ze hem dat vertelde.
Wat haar echter nog het meest verbaasde, was dat hij haar na het bad naar zíjn bed had gedragen. Ze had aangenomen dat als ze bleef slapen ze dat in een logeerkamer zou doen. Niet dus. Hij had haar naar zijn bed gedragen. Zonder de geringste aarzeling.