Neo’s begrip zou vroeg of laat ook op zijn, maar tot die tijd zou ze van elke seconde van hun vriendschap genieten. Reken maar!
Ze haalde zo nonchalant mogelijk haar schouders op. ‘Ik heb een paar vrienden.’
‘Niemand die je zo vertrouwt als ik Zephyr vertrouw.’
‘Zelfs mijn ouders vertrouwde ik niet in die mate. En broers of zussen zou ik evenmin zo blindelings hebben vertrouwd.’
‘Dat kun je nooit zeker weten.’
‘Nee,’ gaf ze verdrietig toe. ‘Niet lachen, hoor, maar als kind droomde ik er vaak van dat ik broers en zussen had die van me hielden om mezelf en niet vanwege mijn muzikaal talent.’
‘Daar kan ik niets lachwekkends aan ontdekken.’ Hij streelde zacht haar wang. ‘Luister goed, onze vriendschap zou ook bestaan als jij geen noot kon spelen.’
Hoewel ze hem in dat geval nooit zou hebben ontmoet, geloofde ze hem gek genoeg toch. ‘Dank je.’
‘We hebben nog twee uur voor mijn volgende vergadering begint. Is er iets wat je graag wilt doen?’
‘Kijk je wel eens naar films?’
‘Dat is een van mijn geheime geneugtes.’
‘Dan wil ik graag een film zien,’ zei ze monter.
Hij bleek een liefhebber van oude films te zijn. De klassiekers. Ze bekeken er eentje met Spencer Tracy en Katherine Hepburn, genoeglijk samen op de bank, af en toe in de lach schietend of zachtjes grinnikend.
Toen de film voorbij was, moest Neo naar zijn kantoor voor die vergadering. ‘Je kunt hier wel blijven als je wilt.’
‘Dank je. Dat doe ik inderdaad liever.’ Ze zuchtte. ‘Als ik had geweten dat je een zwembad hebt, had ik een badpak meegenomen.’
‘Er ligt altijd een selectie zwemkleding voor onze vrouwelijke gasten in de kleedkamer. Daar zit vast wel iets voor je bij.’
‘Meen je dat?’
‘Jazeker. Ze worden zelfs elk voorjaar vervangen door modellen uit de nieuwste zomercollecties.’
‘Voor twee playboys zoals jullie zal dat wel een goede investering zijn, neem ik aan.’
‘Het is wel eens van pas gekomen, ja,’ gaf hij schaamteloos toe.
‘Dat geloof ik graag.’ Wat ze voelde, leek verdacht veel op… jaloezie. Ach, onzin! Ze had het recht niet om jaloers te zijn, ook al had hij haar dan gekust. Tweemaal zelfs.
‘Die deur leidt naar het zwembad. Je moet er alleen wel een stoel of zo tussen zetten, want anders valt hij automatisch in het slot. Ik zal zorgen dat je een sleutelkaart krijgt voor deze verdieping, maar die opent niet de deur van mijn flat, of die van Zephyr.’
Zijn vertrouwen had dus grenzen. Nu ja, ze vond het al heel wat dat hij haar een beetje vertrouwde. ‘Steeds weer die deuren die automatisch in het slot vallen… Dat zit jou wel hoog, is het niet?’
‘Zeker weten. Bij mij staat veiligheid altijd voorop.’
Ze schoot in de lach.
Met een flauwe glimlach op zijn gezicht verliet hij het vertrek om naar zijn vergadering te gaan.
Ze vond een oranje bikini die haar bleek te passen alsof hij voor haar gemaakt was. Tja, en als het gewaagde gevalletje Neo ertoe verleidde haar weer uitgebreid te kussen, dan zou je haar niet horen klagen. Ach, wie probeerde ze nu in de maling te nemen? Neo zou echt niet gaan watertanden bij het zien van haar platte lijf.
Toch trok ze de bikini niet uit. Het ding beviel haar, ze voelde zich er sexy in, ook al wist ze dat ze bepaald geen vamp was. Nou en? Ze schaamde zich niet voor haar lichaam, Neo mocht haar best zo zien.
Het water had precies de goede temperatuur, en ze zwom een flink aantal baantjes, genietend van elke slag.
Zittend op de rand, met haar voeten bengelend in het water, nam ze net een ferme teug uit het flesje water dat ze in de koelkast achter de bar had gevonden, toen Neo weer opdook.
Hij zag er niet blij uit.
‘Vervelende vergadering?’ vroeg ze.
‘Ik begin te wensen dat ik nooit met die aannemer in zee was gegaan.’
‘Dat overkomt je vast niet vaak.’
‘Nee. Ik doe altijd goed mijn huiswerk voor ik een beslissing neem en ik dacht dat ik dat ditmaal ook had gedaan.’
‘Wat ging er dan mis?’
‘Hij had al eerder voor me gewerkt. Tweemaal. Tot mijn volle tevredenheid. Hij bezwoer me dat hij dit project ook aankon, ook al was het veel groter, dus gunde ik het hem. Nu begint het langzamerhand steeds duidelijker te worden dat hij de middelen domweg niet heeft om zo’n grootschalige klus uit te voeren.’
‘Dat is balen voor je.’
‘Hij zal nog veel erger balen als ik daar naartoe moet gaan.’
‘Waar is het dan?’
‘Dubai.’
‘Echt waar? Daar heb ik altijd naartoe gewild.’
‘Dan spreken we het volgende af: als ik ga, dan neem ik je mee.’
Ze rolde met haar ogen. ‘Ja. Bedankt.’