Ze ging echt een nieuw stuk spelen! Uitsluitend voor hem. Haar vingers dansten over de toetsen, prachtige tonen ontlokkend aan de Steinway. Haar nieuwste cd zou meteen ook haar beste zijn, besefte hij.
Toen ze klaar was, keek ze glimlachend naar hem op. ‘Klinkt goed, vind je ook niet?’
Wat? De piano? Dat stuk? Niet dat het wat uitmaakte, want ze klonken allebei geweldig. ‘Ja,’ zei hij dus. ‘Dank je.’ Hij keek op haar neer, vechtend tegen de impuls om zijn dankbaarheid te uiten met een kus.
Haar amberkleurige ogen leken te gloeien van pure vreugde om de muziek, vermengd met nog iets anders, iets wat hij niet zo gauw kon benoemen.
‘Graag gedaan. Dit was de eerste keer dat ik in het openbaar speelde en het nog leuk vond ook.’
Hoewel dit geen concertzaal was, was er toch moed voor nodig geweest, en dat bewonderde hij.
‘Je geeft me een veilig gevoel.’
Hij zat even met zijn mond vol tanden.
Blozend boog ze haar hoofd. ‘Is het niet onderhand tijd om terug te gaan voor de lunch?’
‘Vast wel.’ Hij duwde haar kin omhoog zodat ze hem moest aankijken. ‘Dank je.’
‘Ik…’
‘Ik heb me zelden zo vereerd gevoeld als door jouw vertrouwen in mij.’ Zijn hoofd boog als vanzelf naar haar toe.
Ze slaakte een zachte zucht. ‘Ga je me weer kussen?’
‘Dat is geen goed idee.’
‘Waarom niet?’
‘We zijn vrienden.’
‘En vrienden kussen elkaar niet.’ Glimlachend bevrijdde ze haar kin uit zijn greep.
Goed, als zij hier luchtig over kon doen, dan kon hij niet achterblijven. ‘Ik heb Zephyr nog nooit gekust.’
‘Leugenaar.’
Hij keek haar geschokt aan. ‘Ik heb nog nooit een man gekust.’
‘Hoezo? Jullie Grieken kussen elkaar voortdurend op de wang. Hoe wilde je dat dan noemen?’
‘O.’ Hij voelde het bloed naar zijn wangen stijgen. ‘Dat is niet hetzelfde.’ Totaal niet.
‘Het is nog steeds een kus.’
‘Je begeeft je nu op heel gevaarlijk terrein, pethi mou.’
‘Pethi mou?’
‘Kleintje.’ Mijn kleintje, maar dat hoefde hij haar niet te vertellen.
‘Zo klein ben ik niet.’
‘Vergeleken bij mij?’
‘Jij bent gewoon bovenmaats.’
‘Ik dacht dat dat mijn ego was.’
‘Aha, dat klinkt alsof een getergde vrouw dat ooit tegen je gezegd heeft.’ Een vriendin? Misschien zelfs meerdere?
‘Een echte vriendin heb ik nooit gehad, maar ja, er zijn inderdaad een paar minnaressen geweest die opmerkten dat ik een wel heel gezond ego had.’
‘Dat geloof ik onmiddellijk.’
‘Ik zal jou hetzelfde antwoord geven dat ik hun gaf: het is volkomen terecht.’
‘Waren zij het daarmee eens?’
‘Uiteraard.’
Bijtend op haar lip wendde ze haar gezicht van hem af, opeens verlegen.
Hij zou helemaal verslingerd kunnen raken aan die uitdrukking op haar gezicht. Misschien moest hij haar dat wel vertellen, haar laten weten dat niet iedereen Cassandra Baker pas waardeerde als ze op een concertpodium zat.
‘Ik heb ook nog nooit een vriend gehad,’ fluisterde ze.
‘Helemaal nooit?’ Oké, hij had al geraden dat ze nog maagd was, maar hier keek hij toch raar van op. Kon ze echt nog zo onschuldig als een kind zijn?
‘Eh… nee.’
‘Hoe oud ben je?’
‘Negenentwintig. Ja, ik weet het, ik ben een rariteit.’
‘Wat?’ Hij greep haar bij de schouders tot ze hem aarzelend aankeek. ‘Jij bent geen rariteit, maar bedoel je nu echt dat je vanmorgen je eerste kus kreeg?’
‘Dat, eh… bedoelde ik inderdaad, ja.’
Zijn libido vond het geweldig, moest hij tot zijn schande bekennen. ‘Had ik dat maar geweten.’
‘Waarom?’
‘Dan had ik er iets bijzonders van gemaakt.’
‘Ik vond het al bijzonder genoeg.’
‘Het had beter kunnen zijn?’
‘Hoe dan?’
‘Dat kan ik niet uitleggen, niet met woorden.’
‘Schrijvers lukt het anders wel.’
‘Ik ben zakenman, geen schrijver. Ik moet het je laten zien.’
‘Hier?’ Haar stem schoot nerveus de hoogte in.
‘Ja.’ Hij bedekte haar lippen met de zijne om verdere protesten af te kappen.
Teder, behoedzamer dan hij een vrouw ooit had gekust, zelfs toen hij dat voor de eerste keer had gedaan. De wetenschap dat geen andere man dit ooit had gedaan, stelde de zelfbeheersing waar hij zo trots op was echter danig op de proef. Toch wist hij de verleiding te weerstaan haar lippen te verslinden.
Haar lippen smaakten even heerlijk als ze die ochtend hadden gedaan, maar de wetenschap dat ze enkel aan hem toebehoorden, maakte de kus bijna ondraaglijk zoet. Zijn armen gleden als vanzelf om haar heen. Ze voelde goed aan tegen zijn lichaam. Perfect. Alsof ze voor hem gemaakt was.