Home>>read Donker genot free online

Donker genot(20)

By:Lucy Monroe


Hij slaakte een diepe zucht. ‘We zijn vrienden.’

‘En vrienden kussen elkaar niet?’

‘Dat weet ik niet. Ik ben nog nooit met een vrouw bevriend geweest.’

‘Dan kunnen we elkaar de hand schudden.’

‘Heb jij nooit een vriendin gehad?’ vroeg hij vol ongeloof.

‘Ik heb ook nog nooit een miljardair als vriend gehad. We staan dus quitte.’ Nu ja, niet helemaal, hij wist nog altijd stukken meer over vrouwen dan zij over mannen, ongeacht hun beroep of inkomen. ‘Dus vrienden kussen elkaar niet?’ drong ze aan, terugkerend naar het punt waar het allemaal om scheen te draaien.

‘Nee.’

‘Waarom niet?’

‘De vrouwen met wie ik seks heb, verdwijnen meestal na één nacht weer uit mijn leven. Ik zou graag willen dat onze vriendschap van langere duur is.’

‘We kusten elkaar enkel, dat is geen seks, toch?’ Of viel dit soms onder voorspel? Ze had zeker geen nee gezegd als hij meer had gewild en ze had hen wel degelijk naakt gewenst…

Grote hemel, naakt! Ze leek wel gek!

‘Je bent zo onschuldig.’

‘Nu doe je neerbuigend.’

‘Nee, ik ben alleen realistisch.’

‘Je spontanere kant beviel me toch beter.’

‘Mooi zo.’ De blik in zijn ogen zei iets heel anders.

‘O ja?’

‘Jazeker, want wat kan er nu spontaner zijn dan samen de dag doorbrengen?’

‘We zijn terug bij af, hè?’

Zijn spottende glimlach bevestigde dat. ‘Hup, naar boven met jou, dan maak ik ondertussen het ontbijt voor je klaar.’

‘Kun je dan koken?’

‘Ik ben niet altijd rijk geweest.’

‘Dat weet ik.’ Natuurlijk, een arme knul moest dingen leren die een rijkeluiszoontje aan het personeel overliet. Raar dat ze dat nooit eerder had beseft.

‘Wat wil je liever: een warm of een koud ontbijt?’

‘Een geroosterde bagel met pindakaas en jam is prima.’ Als toetje nam ze dan een appel, voor onderweg.

Ho even, ze overwoog dus wel degelijk met hem mee te gaan. Sterker nog, ze verheugde zich er zelfs op. Na één kus. Man, o man, wat zat zij in de problemen! Misschien was zijn verbod op kussen achteraf bezien toch wel een goed idee.

‘Als ze ook maar één blaadje van mijn struiken afhalen, dan vergeef ik je dat nooit,’ dreigde ze verbeten voor ze het vertrek verliet.



Neo had het gevoel dat iemand hem in zijn maag had geschopt.

Wanneer had hij voor het laatst zo van een kus genoten? Misschien wel nooit. Hij had er in elk geval niet mee willen stoppen. Geary’s mensen konden elk moment op de stoep staan, en hij had een dringende afspraak, maar dat had hem er niet van weerhouden haar te blijven kussen. Waarom? Omdat hij niet anders kón. Van die gedachte was hij zo geschrokken dat hij eindelijk de kracht had gevonden om de kus te verbreken.

Hij hield altijd het hoofd koel, had alles altijd in de hand. Toch was zijn befaamde zelfbeheersing nu ver te zoeken geweest. Zodra zijn lippen de hare raakten, was hij griezelig dicht bij een hoogtepunt geweest, en dat was hem nooit overkomen. Nooit! Zelfs niet in zijn jeugd. Enkel door een kus. Hij had haar kleine maar verleidelijke borsten nog niets eens aangeraakt, of zelfs maar een glimp naakte huid gezien. Dat had hij echter wel gewild, zelfs al betekende het dat hij te laat zou komen voor zijn eerste afspraak. Hij vloekte zachtjes.

Zij had hem evenmin aangeraakt, al hadden haar lippen zijn kus wel beantwoord, met een mengeling van onschuld en passie die hij ongelooflijk sensueel vond. Ze was nog maagd, dat stond voor hem vast.

Nog een uitstekende reden om niet aan een seksuele relatie met haar te beginnen. Het had niets te maken met het feit dat hij zo ongewoon heftig op haar reageerde. Hij was nergens bang voor, maar hij ging alleen naar bed met vrouwen die het klappen van de zweep kenden, ervaren vrouwen die lichamelijke opwinding niet licht zouden aanzien voor diepere emoties.

Zijn bedgenoten mochten dan zijn kijk op seks delen, verder deelden ze vrijwel niets met hem. Het waren vrouwen met wie hij nooit een hele dag zou willen doorbrengen, zelfs niet in bed. Ja, wanneer je het zo stelde, klonk het wel heel hufterig, vond hij ineens. Zou hij daarom geen vriendinnen hebben? Hoewel, hij had ook nauwelijks vrienden, zoals Zephyr hem laatst nog had verweten.

Hij zou niet kunnen zeggen wat hem nu precies aantrok in Cassandra. Hij wist alleen dat hij de afgelopen weken meer van hun gezamenlijke uurtjes had genoten dan hij had verwacht. Hij vond haar ook zeker aardig, als mens. Vooral haar grote inlevingsvermogen vond hij geweldig. Ze wist wat het was om geen echte jeugd te hebben gehad. Ze begreep verlies en angst en honger, ook al had het haar eerder aan liefde dan aan voedsel ontbroken.

Ja, haar vriendschap betekende veel voor hem. Die ging hij echt niet op het spel zetten voor zoiets vluchtigs als lichamelijke aantrekkingskracht, ook al was die nog zo krankzinnig sterk.