‘Ik vermoord hem,’ zei hij, verblekend van woede toen hij de paarse vingerafdrukken op haar tere huid zag.
Mia trok haar arm terug. Dat deed pijn, maar dat kon haar niet schelen. ‘Jullie… kerels… Jullie zijn allemaal hetzelfde. Klaar om met je machokracht te paraderen als je daar zin in hebt,’ snerpte ze minachtend. ‘Maar jullie spelen onmiddellijk het slachtoffer zodra een vrouw maar naar jullie kijkt! Nee, blijf van me af.’ Ze trok haar arm weg toen hij hem weer probeerde beet te pakken. ‘Ik ben kwaad op je!’
‘Dat zie ik,’ zei Nikos rustig.
Haar gezicht was verhit, en ze had een brok in haar keel. ‘Ik heb me keurig gedragen vanavond – voor jou! Ik heb niets gedaan om jouw minachting te verdienen. Het was niet mijn schuld dat een akelige m-man als Anton Brunel me in het zwembad duwde – en jij bent niet mijn held alleen maar omdat je me er toevallig uit hebt getrokken!’
De helikopter was tot stilstand gekomen zonder dat ze het hadden gemerkt. Mia deed haar gordel af en stapte om Nikos heen. Ze moest zien weg te komen voordat ze iets stoms deed zoals in tranen uitbarsten.
Ze was al halverwege het huis tegen de tijd dat Nikos op het donkere gazon stapte. Grommend van frustratie beende hij achter haar aan. Hij zag haar nog net de trap op vliegen. Zelfs in haar vlucht reageerde hij op haar weelderige in het zwart geklede figuur met…
‘Theos,’ fluisterde hij.
Hij wilde haar. Met zijn hand greep hij naar zijn nek. Haar held mocht hij dan niet zijn, hij had wel de woedende wens om achter haar aan de trap op te rennen en op zijn minst haar minnaar te zijn!
De volgende dertig seconden bleef hij roerloos staan om zijn beheersing terug te vinden, tot hij haar deur dicht hoorde slaan. Toen kwam hij abrupt in beweging en liep naar de achterkant van het huis. Onderweg gooide hij zijn kleren uit. Toen hij bij zijn sportzaal kwam, droeg hij alleen nog een zwarte katoenen onderbroek die zijn grootste probleem gewetenloos vormgaf.
Hij gebruikte de sportzaal alsof het zijn persoonlijke oorlogsgebied was, zijn lichaam onderwerpend aan een serie oefeningen die geen verlichting brachten voor wat hem werkelijk dreef. Uiteindelijk gaf hij die vorm van marteling op. Hij stormde door een andere deur en dook in zijn binnenzwembad. Vijftig snelle banen later klom hij er weer uit en liep terug door het huis. Onderweg raapte hij zijn weggeworpen kleding op.
In zijn slaapkamer aangekomen, liep hij meteen door naar de badkamer. Door de hitte van de douche begon hij te zweten en zijn borst ging op en neer van de recente inspanning, maar er was nog altijd een deel van hem dat al het andere domineerde. Vloekend draaide hij de koude kraan open en strafte zichzelf door het ijzige water over zijn lichaam te laten stromen. Tegen de tijd dat hij gehuld in een witte badjas uit de badkamer kwam, dacht hij dat hij eindelijk weer controle begon te krijgen.
Toen klonk er een zacht geklop op zijn slaapkamerdeur, en terwijl hij ernaartoe liep, wist hij al dat zijn moeite voor niets was geweest. Er was namelijk maar één persoon in huis die op zijn deur zou kunnen kloppen, en ze was naïef en blind genoeg om niet te weten wat ze daarmee teweegbracht.
Daar stond ze in een korte ivoorwitte zijden ochtendjas, haar mooie gezicht omlijst door de glanzende vochtige krullen van haar pas gewassen haar. Haar blauwe ogen keken bezorgd, en ze beet op haar lip. ‘S-Sorry dat ik je stoor,’ stotterde ze, ‘maar ik h-heb…’
Het gestamel gaf de doorslag, samen met de blauwe ogen die hem aankeken, de witte tanden op haar lip. Ze stoorde hem al heel lang, en dat frustreerde hem enorm. Hij trok haar in zijn armen en kuste haar hongerig. En ze liet het nog toe ook. Voor hij het wist, stapte hij achteruit met haar tegen zich aan en schopte hij de deur dicht zodat hij haar ertegenaan kon duwen.
Mia gaf zich aan de kus over alsof ze uitgehongerd was. Dit was zo precies wat ze wilde, dat ze er geen moment aan dacht zich los te rukken. Haar armen lagen al stevig om zijn nek, en ze kuste hem zo vurig terug, dat ze zichzelf niet herkende. Het was heerlijk om zijn harde gespierde lichaam tegen het hare te voelen, en ze kreunde van genot toen hij haar mond verkende met een diepe wetende intimiteit die haar haar lippen wijder deed openen op zoek naar meer.
Haar beloning was een hese mannengrom die haar ontzettend opwond. Hij sloeg zijn armen steviger om haar heen, tilde haar op en legde haar benen om zijn middel, waarna hij gewoon zo bleef staan met haar tegen zich aan geklemd, hun geopende monden samengesmolten.
Zijn handen lagen op haar met zijde bedekte billen, en het overduidelijke bewijs van hoe hij zich voelde, schokte haar evenzeer als het haar opwond. Toen ze zich wellustig tegen hem aan wreef, voelde ze hem huiveren en was het gedaan met zijn laatste restje gezond verstand.