‘Maar nu ik vader ben, zie ik wel in dat een stabiele basis zijn waarde heeft. En ik zou liegen als ik zei dat ik een huwelijk niet heb overwogen.’
‘Kijk, zo hoor ik het graag.’
Hij stak zijn handen bezwerend op. ‘Ho, ho. Iemand vinden om mee te trouwen is makkelijker gezegd dan gedaan.’
‘Ben je een van die mannen die altijd tekortkomingen ziet in een vrouw?’
‘Dat is nogal een vraag.’
‘En het zijn vast mijn zaken niet. Maar jij begon.’ Doordat ze haar hoofd schuin hield, streek haar paardenstaart over haar schouder.
Zijn vingers jeukten om hetzelfde te doen.
‘Ik bedoelde alleen dat sommige mannen elk excuus aangrijpen om uit een relatie weg te lopen en niet echt proberen die te laten slagen.’
‘En dat weet je uit eigen ervaring?’ Nu hij toch aan het vragen stellen was, kon hij ook wel doorgaan.
‘Tijdschriften. Artikelen in vrouwenbladen.’
Dat leverde niet veel op. ‘Date je niet dan?’
‘Ik heb twee bezwaren tegen daten.’
‘Twee maar?’
Ze lachte. ‘Nummer één is gebrek aan tijd. Naast mijn werk en het tehuis blijft er niet veel over.’
‘En wat is nummer twee?’
‘Gebrek aan mannen.’
‘Pardon?’
‘Denk maar even mee. Mijn dag draait om baby’s. Ik ga van baan naar baan. Dat is best intensief.’ Ze glimlachte wrang naar hem. ‘En het vreet energie. Trouwens, waar moet ik iemand ontmoeten?’
Het lag op het puntje van zijn tong om te vragen of hij soms een bal gehakt was, maar hij bedacht zich. Eigenlijk was hij er erg mee ingenomen dat ze geen mannen ontmoette. Plots was de verleiding om haar aan te raken veel te groot. Hij durfde er niet op te vertrouwen dat het bij alleen aanraken zou blijven. Abrupt liep hij terug naar zijn stoel. ‘Ik ben wel de laatste om je advies te geven.’
‘Nee, ik geloof dat zuster Margaret en zuster Mary de laatsten zijn die advies kunnen geven over daten.’
Hij kon zijn grijns niet verbergen. Ze had echt scherpe humor. Intrigerend. ‘Oké, ik begrijp wat je bedoelt.’
Bedachtzaam zei ze: ‘Weet je, de gunstigste omgeving voor Brady is er een met een positief mannelijk én vrouwelijk rolmodel. Dus als je de juiste vrouw ontmoet, moet je haar meteen grijpen.’
‘Dat wordt lastig zonder de zaterdagavond. En geloof me, er zijn veel dates nodig voordat je de juiste vindt.’
‘Jammer dat ik het resultaat niet zal meemaken.’
‘Ik zou denken dat je nieuwsgierigheid voldoende motivatie is om te blijven.’
‘Mijn contract duurt nog maar vijf weken en ik kan het niet verlengen.’ Ze keek oprecht spijtig.
Ze was niet de enige. In tegenstelling tot de andere nanny’s mocht hij Maggie echt graag. Ze was direct en speelde geen spelletjes. Daarnaast kon ze ontzettend goed met zijn zoon omgaan. Een moeder zou het niet beter doen. Dacht ze echt dat hij dat allemaal zomaar zou opgeven? Ze moest niet zulke haastige conclusies trekken. Bovendien had ze hem nog niet op zijn best gezien.
Hoofdstuk 3
‘Netjes, dat bidden voor het slapen gaan, Lyssa.’ Maggie drukte een kus op de wang van het meisje.
In deze vleugel van het tehuis was de zesjarige de jongste. In totaal waren er vijftig kinderen ondergebracht. Maggies toewijding aan Good Shepherd was groot, want ze wist niet wat er van haar geworden zou zijn zonder het tehuis. Ze vond het een eer te helpen waar mogelijk.
‘Maggie?’
‘Wat is er, lieverd?’
‘Ik heb God gevraagd mammie terug te brengen.’
Inmiddels zou Maggie schatrijk zijn geweest als ze een dollar had gekregen voor elk kind dat hetzelfde zei. Ze wist precies hoe het meisje zich voelde. ‘Ik weet zeker dat Hij zijn best voor je zal doen.’
Lyssa wreef over haar neus. ‘Ik dacht dat God alles kon.’
Altijd kwamen de kinderen uit op dezelfde vraag: als God van me houdt en voor me zorgt, waarom heb ik dan geen ouders? In Lyssa’s geval hadden haar verslaafde moeder en een vriendje het meisje achtergelaten op een busstation. Het meisje zou nooit begrijpen dat God haar juist had gered door ervoor te zorgen dat ze bij de nonnen terecht was gekomen.
‘God kan alles, liefje.’
‘Waarom is mijn moeder dan bij me weggegaan?’
Opgelucht zag Maggie dat het meisje na die moeilijke vragen moest gapen en dat ze op haar zij rolde. Kennelijk won de slaap van de nieuwsgierigheid. Ze dacht aan het jongetje in het penthouse, dat op een dag ook zou vragen waar zijn moeder was en waarom die moeder niet van hem hield. Bij haar had die vraag een lege plek in haar hart opgeleverd die slechts te vullen was door iemand die van haar hield om haarzelf. Tot die tijd gaf zij haar liefde aan elk kind dat in haar leven kwam.