‘Echt?’ Ginger keek haar doordringend aan. ‘We hebben nooit de kans gehad het daarover te hebben. Het kwam nogal onverwacht. Was het liefde op het eerste gezicht of zo?’
‘Zoiets, ja.’
‘Is dat fantastische huwelijk van je alles wat je je maar kunt wensen?’
‘Nog veel meer.’ Eigenlijk veel minder, moest ze bekennen.
Hoofdschuddend keek Ginger haar aan. ‘Wat scheelt er, Maggie? Je houdt iets voor me verborgen.’
‘Ben ik zo doorzichtig?’ verzuchtte Maggie.
‘Wat is er?’
‘Ik was vast van plan Jason na zes weken te verlaten. Ik heb hem zelfs uitgelegd waarom. Hij sloeg er geen acht op en stelde een huwelijk voor, vanwege de stabiliteit voor ons allemaal. In ruil daarvoor zou hij Good Shepherd een schenking doen voor onderhoud.’
‘O, Maggie…’ Ginger fronste. ‘Heeft hij je betaald om met hem te trouwen?’
‘Als je het zo zegt, klinkt nogal goedkoop. Maar in feite komt het daar wel op neer, ja.’
‘En wat verwacht je van dit huwelijk?’
‘Het zou gemakkelijker zijn als je vroeg wat ik verwachtte toen ik ermee instemde.’
‘Oké, begin daar maar mee, dan.’
‘Ik kon er alleen maar aan denken dat Good Shepherd waarschijnlijk dicht ging en wat er dan met de kinderen moest gebeuren. Ik moest iets doen en Jason bood een oplossing. Daarnaast wilde ik bij Brady blijven. Egoïstisch, dat geef ik toe, maar toch.’ Vertederd keek ze op het inmiddels slapende jongentje neer. ‘Verder dacht ik nergens aan.’
‘Dat blijkt.’ Ginger nam haar op. ‘Het is ook duidelijk dat je niet gelukkig bent.’
‘Ik ben gewoon moe.’ Meer dan gewoonlijk, wat niet alleen te wijten was aan de zorg voor een kind.
‘Hallo, je hebt het tegen mij. Daar trap ik niet in. Er is heel veel wat je me niet vertelt. Onvoorstelbaar dat dit is gebeurd, ik voel me zo verantwoordelijk.’
‘Waarom?’
‘Omdat ik je naar hem toe heb gestuurd. Hij zat in een crisissituatie, en dan ben jij de beste. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat hij je een ongepast voorstel zou doen.’
‘Het was niet ongepast. Hij is de keurigste man die ik ooit heb ontmoet. Hij is…’
‘Wat?’
Hoe moest ze daarop antwoorden? Hoe kon ze onder woorden brengen hoe hij was, nu ze het wonderlijke gevoel had gehad van zijn armen om haar heen, na hun meest intieme samenzijn? Ze kende de ongelooflijke, oprechte band die een man en vrouw konden delen en dat was magisch. Alleen, ze wilde meer. Ze wilde hem.
Scherp oplettend zei Ginger: ‘Vertel eens, Maggie, wil je een echte relatie met hem?’
Eén perfecte avond lang had ze alles gehad waarnaar ze verlangde. Die herinnering zorgde voor een simpel antwoord. ‘Een huwelijk in elke betekenis van het woord, dat wil ik.’
‘Goed, dan moet je hem dat vertellen.’
‘Dat heb ik al gedaan. Maar hij deelt mijn gevoel niet. Hij heeft nogal een optater gehad in het verleden.’
‘Ik kende zijn moeder. En ik heb zijn vader ontmoet. Ik begrijp die optater wel.’ Ze keek grimmig. ‘Maar zeg nou zelf, Maggie, is jouw leven dan een sprookje geweest?’
‘Natuurlijk niet.’
‘Het mijne ook niet. Dus je moet verder, en als er een kans op geluk bestaat, dan probeer je die met beide handen te grijpen.’ Ginger haalde diep adem. ‘We hebben allemaal onze littekens. Laat dat verleden achter je.’
‘Wat bedoel je daarmee te zeggen?’ vroeg Maggie.
‘Dat je voor hem moet vechten.’
‘Ik zei net, dat heb ik –’
‘Dat was alleen maar een gesprek. Ik bedoel: echt vechten, met alle middelen die je hebt.’
Maggie keek haar niet-begrijpend aan. ‘Hoe bedoel je?’
‘Ik bedoel dat je alle wapens in de strijd gooit. Kaarsen. Wijn. Lingerie.’
‘Hem verleiden?’ Maggie bloosde.
Ginger grijnsde. ‘Precies.’
Zo’n advies zou zuster Margaret haar nooit geven. Toch voelde het wel goed. Jason had één keer naar haar verlangd, en zijn gezichtsuitdrukking sindsdien leek erg op die van die nacht. Het leek erop dat hij nog steeds naar haar verlangde. Dus wat was er mis mee om de situatie een handje te helpen?
Jason wiegde zachtjes heen en weer in de schommelstoel. Brady was bijna in slaap. Het knuistje op zijn borstkas maakte een tederheid in hem los die hem soms dreigde te overweldigen. Hij had alles voor zijn zoon over, ook al wist hij dat verwennen niet goed was. Daarvoor rekende hij op Maggie. Zij zou hem wel terugfluiten als hij te ver doordraafde wat dat betrof.
Brady slaakte een zucht en greep zijn vaders overhemd vast. De tijd die ze samen doorbrachten, waren de beste uren van de dag. Vanavond was het helemaal speciaal, want rond bedtijd wilde Brady eigenlijk altijd bij Maggie zijn.