Daar stond ze dan. Maggie had het gevoel alsof ze in een ander universum was beland. Deze gedreven Jason kende ze, zo was hij de eerste keer ook geweest, maar door de zorg om zijn zoon waren die harde kantjes verdwenen. Hier bleken ze nog duidelijk aanwezig te zijn. Hij was koel, kalm en had alles onder controle. Hier was hij de baas. Gisteravond, toen hij zijn mond gretig op de hare had gedrukt, was hij haar man geweest.
Ze nam de lift naar beneden en liep naar de auto. Martin, de chauffeur, hield het portier open. Nadat ze Brady had vastgemaakt, gleed ze naast hem.
In de afgelopen twee maanden had Jason nog nooit zijn werk vergeten. Zou hij net zo van slag zijn geweest door die kus als zij? Nee, dat geloofde ze niet. Ze kon maar beter zijn vaders woorden geloven, dat ze iets nieuws voor hem was. Hij had haar net alleen maar voorgesteld als Maggie, niet als zijn vrouw…
Ze was maagd gebleven voor de man met wie ze zou trouwen. Tot die kus had ze gedacht dat die man haar alleen als de nanny wilde zien. Door die kus was ze gaan twijfelen. Nu ze zijn wereld had gezien, wist ze dat ze altijd alleen maar de nanny voor hem zou zijn.
Hij had gezegd dat hij onder andere met haar had willen trouwen zodat niemand anders haar kon wegkapen. Dat had ze maar half geloofd. Nu zag ze in dat het waar was. Hij mocht haar dan niet willen, maar hij wilde ook niet dat iemand anders haar kreeg. Ze had een pact met de duivel gesloten.
Hoofdstuk 8
Jason was dol op zijn buitenhuis, een houten blokhut in Lake Tahoe. Zijn vader had dit gekocht toen Jason zo’n acht jaar was. Sindsdien waren ze er elk jaar heen gegaan om te skiën. Die traditie wilde hij voortzetten met Brady. En met Maggie.
Daarom waren ze naar Lake Tahoe gegaan, waar ze een paar uur eerder waren aangekomen. Maggie speelde met Brady op het kleed voor de open haard. Op dat moment kuste ze het kleine ventje op zijn buik, waarna die begon te kraaien van pret. Jason glimlachte. Het was zo’n alledaags tafereeltje. Opeens werd hij overmand door tevredenheid, een warm gevoel dat de leegte verdreef.
Kennelijk had zijn kus niet alles verpest, ook al kon hij die maar niet vergeten. Zijn hoop dat een verandering van omgeving zou helpen, bleek helaas vergeefs. ‘En, wat vind je ervan?’
‘Waarvan?’
‘Deze andere omgeving?’ Zijn blik viel op haar mond en hij wist dat hij geen spat voortgang had geboekt in zijn strijd tegen het verlangen haar te kussen.
‘Als je daar de vlucht met je vliegtuig mee bedoelt, denk ik dat die…’ Ze zocht even naar het goede woord. ‘Behoorlijk fantastisch was.’
‘Ja, het is leuk om rijk te zijn,’ grijnsde hij. ‘Maar dat bedoel ik niet. Wat vind je van de blokhut?’
Ze keek op. ‘Dit noem je een blokhut? Het heeft meer weg van een kasteel.’
‘Vind je?’ vroeg hij. ‘Het is nog geen zeshonderd vierkante meter.’
‘Goh, het lijkt veel kleiner,’ zei ze spottend.
‘Vind je het niet leuk dan?’
Ze trok een gezicht. ‘Het is super en je zit gewoon naar een complimentje te vissen.’
‘Ik besefte niet dat je me zo goed kende,’ zei hij plagerig.
‘Dit is een schitterende plek,’ reageerde ze, zijn opmerking negerend. ‘Jammer dat het maar voor een paar dagen is.’ Ze kruiste haar benen en keek hem aan. ‘Nu we het er toch over hebben; ik was verbaasd dat je tijd had om te gaan, nu die grote deal speelt.’
‘Deal?’ Hij luisterde maar met een half oor, doordat hij zat te genieten van het tafereeltje voor zich. Het was bijna tijd voor Brady om naar bed te gaan. Het idee dat hij daarna alleen met Maggie zou zijn, wekte de nodige verwachtingen bij hem.
‘Je bent echt relaxed,’ merkte ze op.
‘Hm?’
‘Je luistert helemaal niet. Komt het door de hoogte waar we zitten of ga je op de automatische piloot als je niet op kantoor bent?’ Ze nam hem schuins op. ‘Of beide?’
‘Oké, ik beken. Het lijkt wel alsof ik hier mijn rust hervind.’ Wat zag ze er mooi uit, zo tegen dat licht van de open haard en met zijn zoon op haar knie. Van rust was wat hem betrof echter totaal geen sprake. Verre van dat – zijn hele lichaam was tot leven gekomen van verlangen. ‘Sorry, wat zei je?’
‘Dat ik verbaasd was dat je van kantoor weg kon vanwege die deal. Je weet wel, waar je laatst mee bezig was.’
‘Met Nate bedoel je?’
‘Ja, die.’ Afwezig wreef ze over Brady’s voetje. ‘Hoe gaat het daarmee?’
Waarom had ze nou net Nate moeten ontmoeten? Die man versleet vrouwen als een pak papieren zakdoekjes. Hij had van alles over Maggie willen weten, iets waar Jason niet op voorbereid was geweest. Nate was steeds nieuwsgieriger geworden naar hun relatie. Op het moment dat hij Maggies nummer had gevraagd, was Jason ontploft en had eruit gegooid dat ze zijn vrouw was, waarop de ondervraging nog erger was geworden. Waarom hij haar verborgen hield. Waarom er geen bruiloftsfeest was geweest en waarom hij, Nate, daar niet voor de bruiloft was uitgenodigd – ze waren toch vrienden? Uiteindelijk had Jason er een eind aan gemaakt door te vragen of Nate zaken wilde doen of een nieuwe carrière als paparazzo ambieerde.