Zwijgend staarde hij haar secondelang aan. Het moest haar veel moed hebben gekost om zich zo aan hem bloot te geven. Wat voelde hij zich nederig! Hij knipperde snel met zijn ogen, en na een tijdje kon hij zichzelf ertoe brengen om te praten. Zijn stem klonk vreemd schor in zijn oren – zoals die keer nadat zijn amandelen waren weggehaald toen hij klein was. ‘Geen zaadje,’ zei hij gebroken.
‘Geen zaadje?’ herhaalde ze verward.
‘Nee, geen zaadje, maar een onstuimig jong plantje. Want zo sterk is mijn genegenheid voor jou, Ella!’ Er ging een wilde stroom van emoties door zijn aderen. Hij strekte zijn armen naar haar uit en trok haar tegen zich aan. ‘Maar ik ken het niet als zo’n middelmatig woord als genegenheid, want al dagenlang weet ik dat het anders heet. Iets wat ik nooit heb gekend, en waaraan ik nooit heb durven toegeven.’
‘Kun je het misschien nu proberen?’ stelde ze voor. Ze wist wat hij bedoelde, want het stond op zijn gezicht geschreven. Maar ze moest het hardop horen. Ze had haar hart voor hem opengesteld, haar ziel blootgelegd, en nu moest Hassan de balans herstellen.
Hij pakte haar handen vast. ‘Ella, ik… hou van je. Je hoort hoe mijn stem hapert, maar dat betekent niet dat je eraan moet twijfelen. Ik hou van je met heel mijn hart, lichaam en ziel. Je bent alles wat een vrouw zou moeten zijn en ik weet niet waarom het lot zo edelmoedig is geweest om jou in mijn leven te brengen. Je hebt me je hart gegeven, terwijl ik het niet verdien –’
‘Nee!’ Haar heftige ontkenning onderbrak hem. Ze nam zijn gezicht tussen haar bevende handen. ‘Je hebt de jeugd die je hebt gehad niet verdiend, en misschien heb ik die van mij ook niet verdiend. Maar het is tijd dat we mooie dingen in ons leven hebben, en ze zijn nu binnen ons bereik. We kunnen alles hebben wat we willen. Geen paleizen of privileges of een wild leven met allemaal spullen, maar jij en ik en Rihana.’
‘En ons huwelijk zal niet mislukken,’ verklaarde hij zacht.
‘Nee. Omdat wij het niet laten mislukken. We leren van alle fouten die onze ouders hebben gemaakt, en we geven Rihana de jeugd die wij niet hebben gekend.’
Hartstochtelijk nam hij met zijn lippen haar mond in bezit. Het was de heerlijkste kus die hij ooit had gekend. Het was meer dan passie en misschien zelfs meer dan liefde. Het was begrip en vergeving. Trouw en delen. Een gelukkig gezin voor het meisje dat in haar wiegje lag te slapen.
Bobby Jackson had zijn dochter Cinderella genoemd omdat hij wilde dat ze met een prins zou trouwen, en op de een of andere manier was zijn ambitieuze droom uitgekomen.
Al hadden Ella en Hassan heel andere wensen voor hun kleine meisje, en daarom was Rihana’s tweede naam Hope.