Op dat moment keek hij op, en ze zag dat hij verstilde. Ze zag dat hij zijn zwarte ogen samenkneep. Hij liet zijn blik door de balzaal gaan, totdat hij die uiteindelijk op haar liet rusten. Als een jager, dacht ze.
Het was alsof ze in een donkere en toch verblindende schijnwerper stond. Ze voelde dat ze bloosde – vanaf haar kruin leek de warmte zich langzaam helemaal naar haar tenen te verplaatsen. Wist hij dat ze naar hem had staan staren? Kijk een andere kant op, dacht ze woedend bij zichzelf. Kijk nú een andere kant op. Maar ze kon het niet. Het was alsof hij haar had betoverd waardoor het onmogelijk was om haar blik af te wenden.
Aan de andere kant van de dansvloer verscheen er een enigszins geamuseerde gloed in zijn ogen. Arrogant vragend trok hij zijn zwarte wenkbrauwen op, en toen ze zich nog steeds niet bewoog, fluisterde hij iets in het oor van de blondine.
Even later draaide de vrouw zich met een boze blik naar haar om. De man met de zwarte ogen kwam op haar toe gelopen. Rénnen, zei ze tegen zichzelf. Wegwezen, voordat het te laat is.
Ze rende echter niet weg. Simpelweg omdat ze het niet kon. Het leek alsof ze in een boom was veranderd en wortel had geschoten. Nu was hij bijna bij haar, en zijn lichamelijke aanwezigheid was zo overweldigend dat haar keel droog werd. Zijn schaduw viel over haar heen, omarmde haar – en plotseling leek het alsof elke andere persoon in de overvolle balzaal was verdwenen.
Zwijgend liet hij zijn blik onbeschaamd over haar gezicht en daarna over haar lichaam glijden, net zoals hij had gedaan toen de rondborstige roodharige voorbij was gelopen.
‘Hebben wij elkaar al een keer ontmoet?’ vroeg hij.
Ella hoefde zijn diepe stem met het accent niet te horen om te weten dat ze gelijk had gehad. Hij was het inderdaad. Die verwaande kerel die zich zo grof over haar familie had uitgelaten. Ze had al besloten dat hij trots en arrogant was, maar ze had niet verwacht dat hij zoveel charisma had. Hij had zo’n overweldigend effect op haar, dat ze nauwelijks nog normaal kon nadenken. En ze moest haar hoofd erbij houden. Dit was niet het moment om te laten zien dat haar tintelende lichaam een heel eigen begerig leven was gaan leiden. Het enige wat ze moest onthouden, waren zijn beledigingen.
‘Tot nu toe niet,’ zei ze met een onverschillige toon in haar stem, in de hoop dat ze overtuigend overkwam.
Geïnteresseerd keek Hassan naar de emoties die over haar madonna-achtige ovale gezicht speelden. Ze had naar hem gestaard alsof ze zijn kleren met haar tanden van hem af wilde rukken! Dat was geen ongewone reactie van een vrouw, dat was waar – en ze was knap genoeg om hem even met het idee te laten spelen. Maar die in eerste instantie zo begerige blik, was nu behoedzaam en achterdochtig. Daarbij voelde hij de vijandigheid van haar af stralen, en dát was zo ongewoon dat zijn belangstelling werd gewekt.
‘Weet je dat zeker?’ mompelde hij.
Ze wist dat zijn Engels heel goed was, ondanks zijn sexy accent, dat als een fluwelen streling over haar huid fluisterde. Merkwaardig genoeg vroeg ze zich plotseling af hoe het zou zijn als die stem zoete woordjes in haar oor fluisterde.
‘Heel zeker,’ antwoordde ze koeltjes.
‘Toch staarde je naar me alsof je me kende.’
‘Ben je er dan niet aan gewend dat vrouwen naar je staren?’ vroeg ze onschuldig.
‘Nee, dat is nog nooit gebeurd,’ teemde hij spottend. Waarom gedroeg ze zich eerst zo heet en nu zo koud? Hij keek naar de uitdagende rode glans op haar lippen, en er ging een stoot van begeerte door hem heen. ‘Hoe heet je?’
Ella wilde maar dat haar borsten niet zo tintelden, en dat de lustgevoelens in haar onderbuik verdwenen. Ze wilde dit niet voelen voor deze man die over haar familie had gesproken alsof ze in de goot thuishoorden. Uitdagend staarde ze hem aan. ‘Ik heet… Cinderella.’
Hassan glimlachte lui. ‘Werkelijk, Cinderella zoals in het sprookje van Assepoester?’ Dus ze wilde een spelletje spelen? Nou, dat vond hij prima. Hij hield van spelletjes – vooral spelletjes met een flirterige sexy ondertoon. En vooral met een bekoorlijke jonge vrouw met glanzende rode lippen en een strak lichaam gehuld in een prachtige zilveren jurk die elke ronding van haar slanke lichaam benadrukte. Toen hij nog klein was, waren de enige vrouwelijke rolmodellen die hij had gekend de bedienden geweest. Toen hij volwassen werd, was hij erachter gekomen dat vrouwen meestal op jacht waren en bereid waren met hem naar bed te gaan.
‘Dan denk ik dat het sprookje tot leven is gekomen, Cinderella, want je hebt zojuist je prins ontmoet.’
Ofschoon het de banaalste versiertruc was die ze ooit had gehoord, werkte het op de een of andere manier. Het was belachelijk maar ze wilde glimlachen, een ik-ben-zo-tevreden-over-mijzelf-glimlachje dat bij de kleur paste die op haar wangen verscheen.