Had ze zich niet haar hele leven afgevraagd waarom haar moeder zich zo gemakkelijk aan de grillen van haar vreemdgaande ex-echtgenoot overgaf en hem telkens weer terugnam als hij dat wilde? Keer op keer had ze haar moeder gesmeekt om haar rug recht te houden en in verzet te komen tegen de man die haar steeds voor gek zette. Zodra ze echter had begrepen dat haar moeder alleen naar haar hart luisterde, had Ella gezworen dat ze zelf anders zou zijn. Zij zou altijd het hoofd koel houden als het op mannen aankwam.
Tot nu toe had ze daar nooit een probleem mee gehad, maar ze had dan ook nooit eerder iemand als Hassan Al Abbas ontmoet. Ook had ze zich nog nooit een slaaf van haar eigen lichaam gevoeld. De enige seksuele ervaring die ze voor gisteravond had gehad, was een ramp geweest, waarbij zij voornamelijk met wijd open ogen naar het plafond had gestaard en zich had afgevraagd waar iedereen altijd zo’n drukte om maakte.
Nou, daar was ze gisteravond zelf achter gekomen. En plotseling begreep ze het. Plotseling begreep ze waarom mensen zoveel risico namen als het op seks aankwam. Ze had het gevoel alsof ze bij een geheime club was ingewijd, terwijl ze niet eens wist of ze wel lid wilde zijn.
Met trillende vingers opende ze het pakket. Tussen een aantal vellen vloeipapier lag een koele witte jurk, samen met een slipje. De jurk had een redelijk respectabele lengte, maar de perzikkleurige string was een sexy klein kledingstuk dat meer bloot liet dan het bedekte. De dunne satijnen stof liet haar billen bijna helemaal bloot en aan de voorkant was het haar, waar Hassan slechts een paar uur geleden gretig zijn vingers door had laten gaan, duidelijk te zien.
Wat moest ze anders aan? Had hij het uitgekozen, vroeg ze zich af, of liet hij dat soort dingen altijd aan zijn assistent over?
In haar tasje zaten wat make-upspulletjes. Haastig deed ze wat foundation op en maakte haar lippen uitdagend rood. In de badkamer stond een prullenbak waar ze haar geruïneerde zilveren jurk in propte. Nadat ze met moeite haar voeten in haar schoenen had geperst, verliet ze de suite.
Ze wist niet precies welke kant ze op moest. In de verte ving ze een glimp van een perfect gazon op, dus ze moest zich in de buurt van de paleistuinen bevinden. Zou ze iemand van het personeel kunnen vragen om een auto voor haar te regelen die haar terug naar het hotel kon brengen?
‘Miss Jackson? U bent toch Miss Jackson?’
Bij het horen van de ijskoude beschaafde stem, bleef Ella vol afgrijzen staan. Ze herkende die aristocratische klank. O, laat het alsjeblieft niet koningin Zoë zijn, dacht ze. Haar hoop vervloog toen ze zich omdraaide en in het onvriendelijke gezicht van de aanstaande schoonmoeder van haar zus staarde.
Onhandig maakte Ella een buiging. Haar wangen gloeiden van schaamte. ‘Eh… goedemorgen, Majesteit.’
‘Jij bent toch Ella?’
‘Dat klopt, Majesteit.’
De koningin trok haar wenkbrauwen op. ‘Vergeef me dat ik een beetje verrast ben om u hier op dit uur te zien. Ik dacht dat u en uw familie in het hotel verbleven?’
Ella hoopte maar dat haar grimas enigszins op een glimlach leek. Wat kon ze doen? Ze kon de koningin moeilijk vertellen dat ze de nacht met de sjeik had doorgebracht. Het feit dat ze in de gangen rondsloop in een jurk die niet bij haar schoenen van de vorige avond paste, was al bewijs genoeg. ‘Ik… Ik ben in slaap gevallen,’ zei ze sukkelig.
Er viel een stilte, waarin Ella afwachtte of de koningin haar zou vragen waar ze in slaap was gevallen. Gelukkig werd ze waarschijnlijk door haar goede opvoeding tegengehouden, want de oudere vrouw schonk haar slechts een afkeurende blik alsof ze er niets van geloofde.
‘Juist. En heb je al ontbeten?’ vroeg de koningin.
‘Eh… nee. Ik heb niet echt trek, Majesteit. Eigenlijk moet ik terug naar het hotel. Mijn moeder zal zich wel afvragen waar ik ben.’
‘Ja, dat kan ik me voorstellen,’ zei de koningin droogjes. ‘Goed, vraag maar aan iemand van het personeel om een auto te laten voorrijden.’
‘Dank u, Majesteit.’ Ella gaf de diepste buiging die ze kon maken, waarna de koningin wegliep.
Het duurde even, maar uiteindelijk vond ze iemand aan wie ze haar vraag kon voorleggen.
Een paar minuten later zat Ella in een auto met chauffeur die over een pittoreske kustweg reed. Ze was blij dat er wat afstand tussen haar en het koninklijk paleis van Santina kwam. Maar ze had een knoop in haar maag, en ze merkte nauwelijks het diepe blauw van de zee of de hemel op. Dit keer liet de schoonheid van het eiland haar koud.
Het enige waar ze aan kon denken was de manier waarop ze zich had gedragen. Het was niet alleen helemaal niets voor haar, het was ook beschamend omdat ze de ergste man ter wereld had uitgekozen voor een ongeremd seksueel avontuur. Ze had de perfecte gelegenheid gehad om Hassan Al Abbas te bewijzen dat zijn vooroordeel tegen de familie Jackson oneerlijk en ongefundeerd was. In plaats daarvan had ze al zijn vooroordelen met haar eigen gedrag bevestigd. Hij had gezegd dat de vrouwen in haar familie zich als sletten gedroegen, en dat was precies wat zij had gedaan.