‘Hassan?’ zei ze dromerig.
‘Wat?’
Ze slikte. ‘Dat was… ongelooflijk.’
‘Dat weet ik.’
‘Ik kan niet geloven dat het is gebeurd. Ik heb nog nooit –’
‘Sst,’ zei hij, want haar ademloos uitgesproken woorden gaven hem een ongemakkelijk gevoel. Voorzichtig maakte hij zich los van haar lichaam. Zijn huid werd koud. Langzaam drong het tot hem door wat hij had gedaan. Wat was hij een hypocriet! Vol trotse woorden en overtuigd van de manier waarop men zich hoorde te gedragen. Maar hoe kon hij zijn vriend Alex veroordelen nu hij zelf net zo zwak bleek te zijn? In weerwil van al zijn minachtende woorden over geschiktheid, had hij een van de zusjes Jackson naar zijn bed gesleurd, haar uitgekleed en de liefde met haar bedreven.
Waarom had hij dat in hemelsnaam gedaan?
Vol zelfverachting lag hij daar en vroeg zich af wat hij tegen haar moest zeggen – wat kón hij tegen haar zeggen, behalve dat het hem speet? Maar toen hij zijn hoofd naar haar toe draaide, zag hij dat ze in slaap was gevallen met haar hoofd op haar arm. Ze bewoog eventjes en mompelde iets. Haar donkere wimpers fladderden een beetje. En hij hield zijn adem in, onverklaarbaar opgelucht toen ze zich omdraaide en haar kussen tegen zich aan trok.
Met gesloten ogen dacht hij terug aan hun hitsige bewegingen op de dansvloer, en aan die ruzie waar iedereen bij was. Ze was weggelopen, hij was haar gevolgd, en ze waren geen van beiden teruggekeerd. Wat moesten de andere gasten wel niet denken?
Wat moest hij nu doen?
Hij ging ontsnappen, dat ging hij doen. Alsof hij door de vijand gevangen was genomen. Hij moest hier weg zijn voordat zijn zwakke lichaam kon toegeven, en hij weer met haar zou vrijen.
Precies op dat moment kreunde ze zachtjes, en drukte ze haar gezicht dieper in het kussen. Zonder geluid te maken gleed hij van het bed. Zachtjes raapte hij zijn kleding op. Op de marmeren vloer lagen zilveren kraaltjes van haar gescheurde jurk. Met een rilling stelde hij zich de reactie van de bedienden voor als ze zijn kamer morgenochtend kwamen schoonmaken. Maar wat was het alternatief? Dat hij op zijn knieën ging zitten om ze zelf op te rapen?
In de badkamer trok hij snel zijn kleren aan. Daarna belde hij zijn assistent.
Benedict nam bijna onmiddellijk op. ‘Hoogheid?’
Hassan sprak zachtjes. ‘Zorg dat het vliegtuig klaarstaat om terug naar Kashamak te vliegen. Ik wil zo snel mogelijk weg.’
‘Maar, Hoogheid, u wordt morgen bij de lunch verwacht.’
‘Nou, ik ga niet,’ zei Hassan bot. ‘Ik zal Alex wel een e-mail sturen zodra ik terug ben. O, en Benedict, dan is er nog iets.’
‘Hoogheid?’
‘Laat iemand morgenochtend vroeg wat dameskleding naar mijn suite brengen. En voordat je een slimme opmerking maakt, nee, ik ben niet plotseling een travestiet geworden.’
‘Hebt u verder nog speciale wensen, Hoogheid?’
‘Iets waarin de dame terug naar haar hotel kan.’ Even zweeg hij bij de erotische herinnering aan het naakte lichaam dat nu tussen de gekreukte lakens lag. ‘Een Amerikaanse maat zes, denk ik zo.’
Hoofdstuk 4
Ella bevond zich in die desoriënterende seconden tussen slapen en waken in. Waar was ze? Genietend strekte ze haar armen boven haar hoofd uit. In ieder geval niet in haar huis in Tooting, dat was een ding dat zeker was, want er was buiten helemaal geen verkeer te horen.
Het geluid van zingende vogels trof haar op hetzelfde moment als ze de zachte vochtige pijn tussen haar benen voelde. Het warme zonlicht streelde haar huid. Met een dromerig tevreden geluidje keek ze naar haar naakte lichaam. Er zaten kleine blauwe plekken op haar borsten alsof iemand er met zijn tanden in had gebeten. Op dat moment kwamen alle herinneringen terug.
Er had inderdaad iemand met zijn tanden in gebeten. En hij had nog veel meer gedaan.
Sjeik Hassan Al Abbas, om precies te zijn.
Scherp inademend trok ze het laken op tot onder haar kin. Bewegingloos luisterde ze of ze iets kon horen. Haar blik ging naar de andere kant van het enorme bed, naar het ingedeukte kussen waarop Hassan had gelegen. Dus ze had het zich niet ingebeeld.
Haar hele lichaam werd warm bij de levendige beelden die voor haar geestesoog verschenen. Zoals ze onder hem had liggen kronkelen en hem had gesmeekt om de liefde met haar te bedrijven. Zoals ze zijn naam had uitgeroepen toen hij haar naar een hoogtepunt had gebracht.
Ze bloosde bij de herinnering. De eerste en enige man die haar een orgasme had bezorgd, en dat moest juist hij zijn.
Haar hart bonsde luid. Waar was hij nu? Waarschijnlijk in de badkamer. Ze haalde haar vingers door haar verwarde haren ter voorbereiding op het gênante moment dat ze de man zou zien met wie ze de vorige avond wilde seks had gehad.
Hoe had ze dat kunnen doen? Hoe kon ze in bed zijn beland met een man die er geen geheim van had gemaakt dat hij haar en haar familie verachtelijk vond? Hij had nauwelijks enige moeite hoeven doen, voordat ze hem had toegestaan haar de kleren van het lijf te rukken. Ze keek naar de zilverkleurige jurk die in een zielig hoopje op de grond lag tussen tientallen losse zilveren kraaltjes.