Ze liet haar adem ontsnappen. Nog steeds hield ze haar blik wantrouwig op hem gericht, maar ze leek nieuwsgierig te worden.
‘Mijn naam is Falco Orsini,’ herhaalde hij. ‘Ik doe soms… werkzaamheden die je veiligheidsadviezen zou kunnen noemen. Daarom ben ik hier. Ik weet van de foto, ik weet dat u zich er zorgen over maakt, en ik weet dat u er niet mee naar de politie wilt. Ik ben hier om de situatie te bespreken en advies te geven, meer niet. En de enige reden waarom ik u zo liet schrikken, is omdat uw baas zo stom was om u niets over mij te vertellen.’ Hij hoopte dat zijn glimlach haar geruststelde. ‘Ik neem nu mijn hand weg, dan kunnen we misschien praten. Goed?’
Knipperend met haar ogen, knikte ze.
Goed. Ze was op haar hoede, maar ze was nu bereid te luisteren. Langzaam nam hij zijn hand van haar mond.
Gelukkig, ze schreeuwde niet. In plaats daarvan liet ze haar tong over haar onderlip gaan.
Falco keek toe en liet zijn blik afglijden naar het deel van haar decolleté dat de ochtendjas niet bedekte. Eerder had hij haar vanaf een veilige afstand bekeken voordat hij de trailer was binnen gegaan, en hij wist wat eronder zat. Een eenvoudige onderjurk zonder versieringen, die in niets leek op wat ze voor die advertentie had gedragen. Seksloos – maar dat was ze zelf niet.
Zelf was ze prachtig, met dat haar en die ogen en mond. Toch had ze zelfs met die theatrale make-up iets wat hij niet had gezien in de advertentie. Iets onschuldigs. Wat natuurlijk belachelijk was; ze was actrice en speelde met de camera, en met mannen. Wat er ook voor een rol werd gevraagd, zij kon het spelen. Misschien had ze nu besloten dat ze deze rol vol onschuld en met grote ogen moest spelen. Ach, het maakte hem ook niet uit. Hij was alleen geïnteresseerd in haar probleem, en voor elk probleem was er een oplossing.
‘Antonio had u niet moeten inhuren,’ zei ze.
‘Dat heeft hij ook niet gedaan.’
‘Maar u zei –’
‘Ik bewijs iemand een dienst.’
‘Ik wil u hier niet.’ Haar stem trilde en klonk hees.
‘Luister,’ zei Falco, ‘als u even wilt zitten –’
‘Ik kan dit zelf wel af.’
‘Echt niet,’ zei hij bruusk.
Ze hief haar hoofd. ‘En hoe weet u dat?’
‘Ik heb die foto gezien. Dat kunt u niet aan, dat kan geen enkele vrouw. En er komt nog meer.’
Scherp keek ze hem aan. ‘Wat bedoelt u daarmee?’ Haar antwoord en haar lichaamstaal verrieden haar.
Met een zucht zette Falco zijn zonnebril af. ‘Er is al meer gebeurd, of niet?’ vroeg hij grimmig.
‘Nee,’ zei ze veel te snel, en ze wendde haar blik af.
Hij legde zijn hand onder haar kin om haar te dwingen hem aan te kijken. ‘Wat was het? Nog een foto? Een brief? Een telefoontje?’
Haar zwijgen vertelde hem genoeg. Haar lip trilde, en Falco onderdrukte het vreemde verlangen haar in zijn armen te nemen en haar te troosten. Die reactie paste niet in deze situatie en beviel hem allerminst. ‘Heeft u al eens een kat met een muis zien spelen?’ vroeg hij. ‘Hij gaat net zo lang door tot hij er genoeg van heeft.’
‘U bedoelt tot hij de dingen gaat doen die hij op de foto heeft getekend,’ zei Elle huiverend.
‘Ja,’ gaf hij ronduit toe.
‘Kunt u hem tegenhouden, denkt u?’ vroeg ze zachtjes.
Rond Falco’s lippen speelde iets wat niemand ooit een glimlach zou noemen. ‘Dat weet ik zeker.’
Ze staarde hem aan. ‘U kunt hem ervan weerhouden dat hij me… iets aandoet?’
‘Ja.’
‘U bent een man van weinig woorden,’ zei ze met een korte lach. ‘Hoe kunt u er zo zeker van zijn?’
‘Het is wat ik doe. Of deed,’ zei hij vlak. ‘Ik kan hem opsporen en ervoor zorgen dat hij u geen pijn doet.’
Peinzend staarde Elle naar deze vreemdeling. Ze moest hem wel geloven, anders zou ze geen leven meer hebben. Wellicht kon deze Falco Orsini haar inderdaad helpen. ‘Als ik u erbij betrek,’ begon ze langzaam, ‘gaat u… dan niet naar de politie?’
‘Nee.’
‘Want, eh… die publiciteit,’ zei ze, terwijl ze naar een reden zocht die hij zou accepteren, ‘die –’
‘Zoals ik al zei, doe ik dit alleen. Geen politie.’
‘Wat zou u doen als ik u zou inhuren?’
‘U kunt me niet inhuren. Ik bewijs iemand een dienst, weet u nog? En laat het verder maar aan mij over.’
‘Het punt is… Ik wil niet dat iemand weet dat ik een bodyguard heb. Daar wordt over gepraat, en ze zullen me vragen stellen, en dat wil ik echt niet.’
‘Dat dacht ik al.’
‘Dus hoe pakken we dit dan aan? Ik bedoel, hoe kunt u op me letten en achter die kerel aan gaan en wat u verder ook moet doen zonder dat mensen ervan weten?’