Oké, hij voelde zich tot haar aangetrokken en hij maakte zich zorgen om haar, maar dat was zijn werk. Hij was haar bodyguard. Zijn gevoelens voor haar waren seksueel, en dat was goed, want dat gold voor haar ook. En het was voldoende dat ze niet langer ineenkromp bij de gedachte aan de aanrakingen van een man. Nu verlangde ze ernaar door Falco te worden aangeraakt. Alleen door hem…
‘Hallo, schat.’
Knipperend met haar ogen, keek Elle naar de gestalte in de deuropening. ‘Falco?’
‘De enige echte,’ zei hij met een grijns.
Inderdaad de enige echte. Haar bodyguard droeg een zwarte smoking, een witte blouse en een zwarte vlinderdas. De broek omsloot zijn smalle heupen en lange benen. Hij zag er adembenemend uit.
‘Droom ik?’ vroeg ze.
Lachend liep hij naar haar toe. ‘Hou die prachtige mond dicht, schat,’ zei hij, en hij legde zijn vinger onder haar kin. ‘Hoewel…’ Hij boog zich voorover en kuste haar. Zijn tong liet hij zacht langs haar onderlip glijden. Daarna rechtte hij zijn rug, en hij spreidde zijn armen. ‘Nou, wat vind je ervan?’
Elle ging met haar rug tegen de kussens zitten, met de deken opgetrokken tot aan haar kin. Als dit een droom was, dan wilde ze niet wakker worden. ‘Ik kan me niet voorstellen dat je bij de groothandel of het postkantoor een op maat gemaakt kostuum kunt krijgen.’
‘Dat heb je goed.’
‘Maar?’
‘Maar zo’n postkantoor is toch wel handig als je minstens één broer hebt met een sleutel van je huis.’
‘Heb je je broer gebeld en hem een pak laten opsturen?’ vroeg Elle lachend. ‘Waarom?’
‘Omdat we uit eten gaan, natuurlijk.’
‘Uit eten? Jij en ik? Maar je zei dat ik me zo min mogelijk in het openbaar moest vertonen zonder petje.’
‘Waar wij heen gaan, hoef je niet anoniem te zijn.’
‘Maar –’
‘Vertrouw me.’
Dat deed ze, met heel haar hart.
‘Kom op, ga je optutten, en kom dan naar het atrium.’
Optutten? Met een korte broek en T-shirt? Hij zag er knapper uit dan welke acteur in Hollywood en welk model in New York dan ook, en zij zou eruitzien als…
‘O, nog één ding,’ zei hij glimlachend. ‘Misschien is het goed als je even in de kast kijkt.’
‘Hoezo?’
Hij legde zijn hand tegen haar haren en gaf haar nog een lange zoen. ‘Wat zei ik nou, liefje? Vertrouw me.’
Zodra hij de deur achter zich had dichtgetrokken, haastte ze zich naar de kast. ‘O, Falco…’ Voor haar hing een prachtige amberkleurige zijden avondjurk, precies het soort jurk dat ze zelf zou hebben uitgekozen voor een avond met hem. Onder de jurk stonden fijne schoentjes. Hierin zou ze zich een echte assepoester op het bal voelen. Deze schoenen waren werkelijk sexy, met de smalle bandjes en de smalle naaldhakken…
Tranen welden op in haar ogen. Wat dom, om te huilen om iets wat zo lief, zo gul en zo attent was… En nog dommer was het om te huilen om het besef dat ze vreselijk verliefd was geworden op haar bodyguard.
Ze nam een douche, waste haar haren, droogde ze en borstelde ze tot ze glansden. Nadat ze wat mascara en lipgloss had aangebracht, wat meer was dan ze de hele week had gedragen, ging ze terug naar de slaapkamer.
De avondjurk lag over het bed gedrapeerd. Zouden zijn broers hem hebben opgestuurd? Hij was volmaakt, maar er was een probleem. Ze had geen geschikt ondergoed… De schouderbandjes van de witte katoenen beha’s zouden te zien zijn, en ook de randen van haar slipje zouden zich aftekenen onder de gladde stof.
Met een zucht sloot ze haar ogen. Ze kon er ook niets onder dragen. Nee, ze zou de hele avond die koele zijde tegen haar huid voelen en zich continu bewust zijn van het feit dat ze onder de jurk helemaal naakt was. Haar adem stokte. Nadat ze haar handdoek had laten vallen, pakte ze de jurk en liet hem over haar hoofd glijden. Soepel gleed de stof langs haar lichaam.
Ze voelde zich sexy en zondig, maar op een heerlijke manier. Zo had ze zich nooit gevoeld tijdens de fotoshoots voor Madison Avenue, en ook niet tijdens filmopnamen. Maar zo wilde een vrouw zich zeker voelen voor een avond uit met haar minnaar.
Snel stapte ze in de sexy schoenen en verstelde de bandjes, haalde haar handen door haar haren en keek nog één keer in de spiegel. Bang dat ze haar moed zou verliezen, opende ze snel de deur naar het atrium.
Haar mond viel open. Er brandden wel honderd kaarsen. Bij de poel stond een ronde tafel met ivoorkleurig linnen, gedekt met fijn porselein en glanzend tafelgerei. Op de tafel stonden twee smalle roze kaarsen en een kristallen vaas met schitterende roze en witte orchideeën. Op een serveerwagen stonden rechauds en een wijnkoeler met een fles champagne. Er speelde zachte perfect romantische muziek…