'Hoe is dit allemaal bij Asim terechtgekomen?'
'De verschillende geschriften die uiteindelijk de boeken van Mozes werden, kwamen vierhonderd jaar voor onze jaartelling naar de Amon-Ra-cultus. Ze waren opgerold, in doeken gewikkeld, in verzegelde kruiken gestopt en in een vergulde kist geplaatst. De historicus Manetho beschrijft in Aegyptica - dat gebaseerd was op Egyptische archieven die werden bewaard in de tempel van Heliopolis - een religieuze ceremonie waarin de gouden schrijn met het manuscript van papyrus naar de grafkamer werd gebracht en werd geplaatst aan de voeten van de mummie.'
'Daar stond de schrijn ongestoord tot 1013', zegt Beatriz.
Ik leun achterover, kijk naar de sterrenhemel, neem een slok wijn en denk bij mezelf dat het kennelijk zo kan lopen.
De derde Hoeder
1
De duisternis is verzadigd van de insecten. De sirenes uit de grote stad klinken als het gefluit van treinen op de prairie. We breken de derde wijnfles aan.
'Goed,' zeg ik uiteindelijk en ik laat het wijnglas tegen mijn, borst rusten, 'waarom vertellen jullie me dit allemaal?'
'We hebben op je gewacht', zegt Beatriz.
'Op mij?'
'Sinds de Conservator en ik aan het eind van de jaren zestig deze kwestie zijn gaan onderzoeken, wachten we op de komst van de derde hoeder.'
Er opent zich een afgrond van verwarring voor me. 'Wacht, wacht, wacht! Wat bedoelen jullie?'
'Jij bent de derde hoeder, Bjørn', zegt Beatriz. 'Ik ben geen hoeder.'
'We hadden niet in de gaten dat jij het was. Maar we wisten wel dat er iets bijzonders met de derde hoeder moest zijn. Iets wat hem anders dan de anderen maakte.'
'En dat is dus bij jou het geval', zegt de Conservator.
'Toen we hoorden dat er een Noor in het Miércolespaleis was gearriveerd en dat jij die Noor was, begrepen we het', zegt Beatriz. 'Bjørn Beltø ... De man die The Shrine of Sacred Secrets heeft gevonden.'
'Beatriz en ik hebben een doel, zegt de Conservator.
'En wat is jullie doel?'
'Dat we de opdracht van de hoeders moeten uitvoeren.'
'Je bedoelt ... '
"... de mummie terug moeten brengen naar zijn grafkamer in Egypte.'
'Bestaat de mummie nog? Esteban zei ... '
'Luister niet naar Esteban!' onderbreekt Beatriz me. 'Hij liegt eindeloos. De wereld verdient het om de teksten te lezen zoals ze zijn bedoeld.
'Ik deel de bezorgdheid van het Vaticaan niet', zegt de Conservator. 'De gelovigen kunnen blijven geloven. Hun geloof krijgt een extra dimensie. En de theologen hebben de komende honderd jaar iets om over na te denken.'
'Hoezo hebben jullie op me gewacht?'
De Conservator haalt een opgevouwen papier uit zijn binnenzak. 'Dit is een vertaling van een tekst die Asim voor zijn dood op Selja heeft geschreven. Een astrologische voorspelling of een profetie, noem het zoals je wilt.'
Hij geeft me het papier:
...de tijd zal komen dat de Hoeders de Heilige zullen terugbrengen naar zijn laatste rustplaats onder de Heilige zon, in de Heilige lucht, in de Heilige rots: er zullen duizend jaar verstrijken en de helft daarvan zal gehuld zijn in een mist van verderf en corruptie en van de grote schare Hoeders zullen er slechts drie over zijn, en die drie zullen loyaal zijn, en rein van hart, en hun getal is drie, want drie is een heilig getal en drie behaagt de Heilige, zoals drie ook de pijlers van God omschrijft: het jodendom, het christendom en de islam, en de Heilige Drie-eenheid, de drie Heilige steden uit de islam, de drie patriarchen, de drie pelgrimsfestivals Shalosh Regalim, de drie wijzen, de drie leiders van Israël tijdens de tocht door de woestijn: Mozes, Aaron en Mirjam, Tanakhs drie delen en de eeuwige waarheid: Hemel, Hel en Vagevuur.
2
Beatriz wrijft over haar neusrug en zegt dat het tijd is om naar bed te gaan.
Ze zegt het en werpt me een korte blik toe. Heel eventjes beeld ik me in dat ze wil dat ik met haar meega. Maar dan voegt ze eraan toe dat ze vreselijk moe is en dat ze hoofdpijn heeft gekregen van de wijn. Ze staat op en verzamelt de lege wijnflessen.
'Je kunt het toch nauwelijks toeval noemen dat het duizend jaar geleden is dat de mummie uit zijn rustplaats werd gehaald', zegt ze.
'Of dat het vijfhonderd jaar geleden is sinds de groep hoeders hier in de Cariben aankwam', zegt de Conservator.
'En nu', zegt Beatriz, 'zijn we eindelijk met ons drieën.'
Het mausoleum
1
'Kom', zegt de Conservator.
In de nacht jaagt een vleermuis op een insect. Het is al even geleden dat Beatriz het paleis in is gewankeld en ons heeft overgelaten aan het donker en de beklemmende stilte. 'Waar gaan we heen?'
De Conservator staat op met de stramme bewegingen van een man op leeftijd. 'Ik wil je iets laten zien. Kom.'
We laten de kaarsen, de muggenspiraal en de lege wijnglazen op tafel staan en doen de terrasdeuren achter ons dicht.
2
Hij leidt me naar de heilige bibliotheek. 'Een ogenblik', fluistert hij. De irisscanner heeft het moeilijk met zijn bloeddoorlopen ogen. Hij tikt de code in en ik hink nogmaals de bibliotheekzaal in die me zo aan een kerk doet denken.