'Zelden,' gaf Casey toe. 'Maar je hoeft je niet te verontschuldigen. Je bent nog net op tijd voor de noodtoestand van de week.'
'Noodtoestand?' Fauve keek door de glazen deur van haar kantoor en trok vragend haar wenkbrauwen op. Overal waar ze keek zag ze de normale drukte van het bureau; tientallen boekingsemployés spraken in de batterij telefoons voor hen. Zolang de telefoons nog werkten kon er bij Lunel niet van een echte noodtoestand sprake zijn.
'Moeilijkheden met Jane,' zei Casey en keek ongewoon ernstig.
'Alweer!' Fauve had wat poppetjes op de blocnote voor haar zitten tekenen, maar nu gooide ze haar potlood zo hard neer alsof het de hamer van een rechter was die een doodvonnis uitsprak. 'Na de waarschuwing die ik haar vorige week heb gegeven. Wéér moeilijkheden?'
'Ze was gisteren voor Bazaar geboekt. Arthur Brown maakte de opnamen. Bunny, zijn kapper, belde vanmorgen vroeg al witheet op...'
'Weet je wel dat "witheet" inderdaad helemaal wit is?' viel Fauve haar snel in de rede. Ze was er absoluut niet happig op haar al zo moeilijk begonnen dag totaal te laten bederven door de laatste verhalen over Jane, het beste model van Lunel. Het was een meisje dat onder haar alledaagse roepnaam werkte. Ze had niet - zoals vele anderen - een pakkende verpakking nodig. Ze was bijzonder knap; blonde haren en blauwe ogen, een schoonheid die geen enkele toevoeging nodig had. Jane had het allemaal. Het was alleen al te zien aan de vorm van haar gezicht. Ze was het enige fotomodel dat Fauve ooit gekend had, dat volkomen tevreden met zichzelf was, de onuitstaanbare Jane die wist dat ze perfect was.
'Ik bedoel met "witheet" dat hij woedend was,' ging Casey door. 'Jane kwam gisteren twee uur te laat, maar dat had Bunny al verwacht. Ze is altijd te laat. Dus daar ging het niet om. Haar haar was vreselijk vuil. En ook dat was geen probleem, omdat de kapper het kon wassen. Daarna begon ze de make-up man zwaar te beledigen, die het haar vergaf omdat hij eraan gewend is. Toen voelde ze zich te opgewonden om te werken en ze had nog geen lunch gehad; ze gaven haar te eten en moesten drie keer iemand voor een ander soort yoghurt wegsturen voordat ze tevreden was. Daarna moest ze een half uur telefoneren met haar persoonlijke astrologische raadgever. Tot zover nog niets ongewoons. Maar waar Bunny zo witheet om was, was dat ondanks het feit dat Jane de hele dag op haar wenken was bediend, Bazaar toch de bestelde foto niet kreeg. Ze wilde niet dat ze haar haar knipten.'
Fauve sprong overeind en haar knappe levendige gezichtje was een studie in ongeloof, haar grote grijze ogen stonden wijd open van woede. 'Jane wist dat het een schoonheidsuitgave was. Ze wist dat ze haar haar vijf centimeter korter moest knippen ... daar ging het juist om. Verdraaid! Het verschil in haarlengte het volgende seizoen is maar vijf centimeter... Ik heb het vorige maand allemaal met haar besproken toen we de boeking doornamen.'
'Ja, maar Jane is van gedachten veranderd, snap je. Haar astroloog heeft haar verteld geen veranderingen aan te brengen voordat de nieuwe zon in Neptunus staat.'
'Nou is het wel genoeg! Jane moet eruit. Ik beëindig vandaag nog het contract met haar.'
'O, Fauve...' jammerde Casey die aan de eerstkomende drie maanden dacht. Jane had een vol rooster in die periode.
'Nee. Jane heeft het weer eens voor ons bedorven. Hoe kan ik van de andere meisjes verwachten dat ze zich goed gedragen en hard werken als ik dit van haar door de vingers zie?'
'Als jij ons contract met haar verbreekt, gaat ze voor Ford of Wilhelmina werken. Ze pikken alles van haar om haar te krijgen ... er is maar één Jane,' waarschuwde Casey.
'Nee, Casey. Er is altijd nog een andere Jane, vroeg of laat,' zei Fauve rustig. 'Maar er is maar één Lunel.'
'Dat is waar; je hebt gelijk. Maar wil je het toch niet eerst met Maggy bespreken?' vroeg Casey.
'Maggy?' herhaalde Fauve verbaasd. 'Ze is er vandaag toch niet... het is vrijdag.' Wanneer haar grootmoeder afwezig was voor haar gebruikelijke lange weekend had Fauve de volledige leiding van het bureau Lunel in handen.
'Ze gaat pas morgen de stad uit want het regent nu te hard, zei ze. De bazin is op kantoor,' vertelde Casey haar.
'Ik zal haar natuurlijk alles over Jane vertellen,' zei Fauve peinzend. 'Nog meer dringende zaken?'
'Maar één en daar kan jij niets aan doen. Pete is ermee bezig,' antwoordde Casey die het over de telefoonreparateur had. De man bracht de helft van elke week door om hun honderd buitenlijnen en tientallen intercoms weer in orde te brengen. 'Een van de boekingsemployés krijgt steeds telefoontjes voor een psychiater en die krijgt onze boekingen door. Ze zegt tegen iedereen dat ze maar eens goed moeten uithuilen, dan een koude douche nemen, twee aspirientjes ... en bidden.'
'Dat kan nooit kwaad,' zei Fauve. Ze liep haar kantoor uit en liep in de richting van het grote hoekvertrek van waaruit Maggy Lunel al lang de scepter over de fotomodellenwereld zwaaide.