Fernanda's leven werd volkomen door seks beheerst. Een paar centimeter vlees tussen haar benen waren de uitleg voor al haar daden, haar motieven, haar gangen, haar verleden en haar toekomst.
Haar eerste herinnering was aan haar eerste orgasme door zelfbevrediging toen ze een middagslaapje moest doen. Omdat ze zich nog het bedje en de kleur van het dekentje kon herinneren, wist ze dat ze toen nog geen driejaar was geweest, maar zodra dat heerlijke en verrassende gevoel verdween, had ze geweten dat niemand ooit zou mogen weten wat ze net had ontdekt; die kennis lag al in haar.
Als kind had ze een kamer met Valerie gedeeld en haar grootste probleem was geweest een smoes te vinden om zich veilig in de badkamer te kunnen opsluiten en zichzelf over te geven aan het langzame proces om een climax te bereiken, want ze bereikte nooit snel een orgasme. Er waren lange, natte vingers voor nodig en met zorg uitgevoerde manipulaties, en als ze werd afgeleid door stappen in de gang moest ze weer van voren af aan beginnen. Het ergste was dat ze vaak helemaal moest ophouden omdat Valerie ongeduldig werd en eiste dat ze de deur van de badkamer zou opendoen omdat zij erin moest.
Na de echtscheiding en de verhuizing van haar moeder naar Marbella, waren zij beiden naar een strenge meisjeskostschool in New England gestuurd. Daar deelden zij met anderen een slaapkamer en er waren geen sloten op deuren. Daar ontdekte Fernanda dat ze zich in de leeszaal van de schoolbibliotheek kon terugtrekken en ze had er een speciale, diepe en gemakkelijke stoel in een verborgen hoekje voor gereserveerd. Dan pakte ze snel een boek, gooide een regenmantel of polojasje over haar schoot, liet het boek op de armleuning van de stoel openvallen, sloot haar ogen alsof ze in slaap was gevallen en bracht zo, ongestoord, uren door met zichzelf heimelijk tot een orgasme te brengen. Dan stelde ze zich voor dat haar vingers die van een man waren; iemand zonder gezicht of naam, maar wel een man die haar toegewijde en aanbiddende slaaf was. Een man die niets voor zichzelf wilde en alleen bestond om haar verrukkingen te bezorgen. Als iemand had toegekeken, had die persoon nooit kunnen merken wat ze deed, want ze was zo perfect geworden in alles verheimelijken dat, als ze eindelijk haar climax bereikte, ze alleen maar haar lippen op elkaar perste en haar adem inhield.
Die clandestiene bezigheden in de leeszaal waren voor Fernanda het hoogtepunt van haar kostschooldagen. Na het avondeten studeerde ze altijd heel geconcentreerd in de slaapzaal, zodat ze op de late namiddagen altijd tijd genoeg voor zichzelf had. Ze had daardoor niet veel tijd over om met haar klasgenoten bevriend te raken. Tijdens die opwindende en alles veranderende jaren zestig die zelfs de afgesloten school bereikten, luisterde ze tijdens de maaltijden maar met een half oor naar de andere meisjes die over onderwerpen debatteerden die haar volkomen onbelangrijk toeschenen.
Alleen seksuele bevrediging interesseerde haar bovenmatig, maar ze verraadde zich nooit. Haar behoefte zich te verbergen, ontstaan tijdens haar kleutertijd, was steeds groter geworden door de houding van haar moeder. Fernanda was ernstig getekend door de gevoelssfeer die haar moeder om zich heen schiep: koel en gereserveerd, behalve als ze vol verbittering over haar vader sprak. Valerie, die in veel opzichten op haar moeder leek en haar imiteerde, maakte alles nog erger. Vakanties en zomers op de ranch hadden er nooit toe geleid dat ze haar vader in vertrouwen nam, en elk jaar werd ze zonder enige aanleiding bevreesder dat hij, eerder dan iemand anders in de familie, zou aanvoelen wat het enige was dat haar interesse had.
Een week nadat ze haar diploma had gehaald, had Fernanda Jack Donaldson ontmoet die net vijfjaar op de Harvard Law School had gezeten. Hij was bijna dertig, een briljante advocaat, en hij had nauwelijks kunnen geloven dat dit opwindende achttienjarige stukje vrouw nog nooit een echt vriendje had gehad. Volgens hem bestonden zulke meisjes niet meer in de omgeving van Woodstock. Hij vroeg haar meteen ten huwelijk, voordat iemand anders zich van haar zou meester maken.
Op hun huwelijksreis begon Jack Donaldson zich af te vragen, of zijn fantasie dat hij een onwetende maagd zou laten ontwaken belachelijk was geweest. Hij paste alle technieken toe die bij andere vrouwen succes hadden gehad; hij was zo lief en teder mogelijk tegen Fernanda. Maar algauw, opgewonden door haar lichaam, was hij niet meer in staat zich te weerhouden bij haar binnen te dringen en omdat hij al een half uur voorspel achter de rug had, kwam hij dan vrijwel onmiddellijk klaar. Als hij eenmaal zijn climax had bereikt, probeerde hij Fernanda met zijn vingers en mond te bevredigen, maar dan trok ze zich altijd terug. Dan zei ze: 'Het doet er niet toe, schat. Het is niet belangrijk. Het kan me niet schelen, echt niet.'
Toen Fernanda zwanger werd van hun eerste kind schoof Jack het probleem naar de achtergrond. Misschien zouden de hormonen van het moederschap de zaak dat ze geen orgasme kon bereiken, nu wel oplossen. Maar nadat hun eerste zoon geboren was, vroeg Donaldson zich angstig af of ze misschien altijd frigide zou blijven.