Geïrriteerd boog ze zich over hem heen en kuste hem op zijn vaag glimlachende mond. Hij werd niet wakker. Ze kuste hem nog eens, langer, een soort kus die volgens haar geen warmbloedige man kon ondergaan zonder wakker te worden, maar het enige dat hij deed was proberen onder haar lippen vandaan te komen. Dit was verschrikkelijk.
Ze zou hard in zijn oor kunnen fluiten, maar Casey was zo abrupt dat hij haar vermoedelijk een harde klap gaf voor hij wist wie ze was. Ze dacht even na, pakte toen zijn neusvleugels, drukte die tegen elkaar zodat hij niet door zijn neus kon ademhalen en drukte haar lippen stevig op zijn mond. Nog steeds slapend probeerde hij weg te draaien, maar ze had zijn neus zó goed vast, dat hij zich niet kon bewegen.
Toen hij ademnood kreeg, sloeg Casey zijn ogen op en Jazz trok zich ijlings terug.
'Ik ben het maar,' zei ze.
'Hè? Hè?' Hij was nog helemaal weg.
'Ik ben het, Jazz.'
'Wat doe je hier?'
'Ik... ik wilde je iets vertellen.' Waarom was ze ook weer gekomen, vroeg Jazz zich plotseling af. Ze moest een heel belangrijke reden hebben gehad om naar hem toe te gaan, maar in al die tijd die was verstreken tussen haar weglopen uit haar eigen kamer en Casey wekken, was ze vergeten waarom ze was gekomen.
'Wilde je me iets vertéllen?'
'Ja... over een droom. Ik bevries hier. Mag ik niet bij je in bed komen liggen?'
'Wat?'
'Alleen maar om het een beetje warm te krijgen. Kom, doe niet zo flauw. Ik krijg iets als ik hier in de kou blijf staan.'
'Ik denk er niet aan.'
'Waarom niet?'
'Ik heb geen pyjama aan.'
'Och, ik ben helemaal aangekleed en ik zal niet kijken. Doe niet zo preuts.' Jazz kroop bij hem onder de dekens.
'Ha, dat is beter. Het is hier lekker warm.'
'Allemachtig, Jazz!'
'Wat is er?'
'Wat heb jij aan? Het voelt aan als ijs.'
'Ik kreeg het van Pete voor Kerstmis. Het is fantastisch... een zwartsatijnen peignoir met bijbehorende pyjama.'
'Pete geeft jou zwartsatijnen ondergoed? Ik dacht dat Pete een partner van je was, een zakenrelatie.'
'Dat is hij ook en het is geen ondergoed, het is lingerie. En Pete is een schat - hij heeft al eeuwenlang allerlei fantasieën over me... een onschuldig zwak plekje dat niets voorstelt... kun je niet wat opschuiven? Ik lig hier op de rand van het bed.'
Casey schoof een eindje opzij en Jazz rolde mee zodatzetoch weer zo dicht mogelijk tegen hem aan lag. Hij was heel warm, heel naakt en heel erg op een afstand.
'Jazz, wat wil je verdomme van me?' vroeg Casey streng.
'Wat ben je achterdochtig! Ik wilde je iets over een droom vertellen, maar ik ben het intussen vergeten... je weet hoe dat gaat.'
'Als ik midden in de nacht jouw kamer inkwam en bij je in bed kroop, wat zou jij dan denken?'
'Dat is iets heel anders.'
'In welk opzicht?' vroeg Casey.
'Och... je zou vermoedelijk... iets... iets anders willen.' Jazz aarzelde. Nu hij het zo onder woorden bracht, zonder iets te begrijpen van de nu verdwenen maar duidelijke logica van haar beweegreden, moest het inderdaad enigszins vreemd lijken. Hield hij nu zijn mond maar. Jazz sloeg haar armen stevig om Casey's hals. 'Je zou me ten minste een kus kunnen geven,' mompelde ze.
'Goed zo. Fantastisch.' Casey pakte haar armen zodanig vast, dat ze hem niet aanraakten.' "Ten minste". Waar zie je me voor aan? Een stuk speelgoed? De hele avond heb je zitten zwammen over een man met wie je van plan was te trouwen, je hebt je nieuwste minnaar, de grote filmster Sam Butler, hier gevraagd voor een familiefeest met Kerstmis, en nu wil je met mij vrijen om me te laten zien hoe schattig je eruitziet in de pyjama die je hebt gekregen van die engel van een Pete die zo'n onschuldig zwak plekje voor je heeft.'
'O! Ellendeling!' Jazz ging rechtop in bed zitten. 'Zo'n gemene beschuldiging heb ik nog nooit in mijn leven gehoord.'
'O, nee? Je zegt dat ik maar één ding van je wil, maar jij wilt alleen maar een kus. Wat doe je in mijn bed als je niet met me wilt vrijen? Écht vrijen. Maar dat wil je niet, hè?'
'Wat verwacht je dat ik nu zal zeggen?' Verdorie, dacht Jazz, dat was nu precies wat ze wilde, maar ze beet liever haar tong af dan dat toe te geven. En ze zou hem nóóit of te nimmer haar droom vertellen. Wist die kluns dan niets van vrouwen af?
'Je wilde nog een scalp aan je gordel hebben, hè? Maar ik doe niet mee. Laat me met rust en ga je lieve Sam maar plagen en die engel van een Pete en de onvergetelijke Gabe.'
'Krijg de klere!' riep Jazz uit, sprong uit bed en rende naar de deur. 'Stomme rotzak.'
'Vind je dat de woorden "pijnlijk beleefd" hierop van toepassing zijn?' vroeg Red op fluistertoon aan Mike terwijl ze die zaterdagavond voor Jazz en Casey uit het restaurant in Laguna Beach binnengingen.
' "Triomf van de waardigheid" is meer op zijn plaats,' antwoordde hij. 'Als ze alleen maar "niet tegen elkaar spraken" zou het beter zijn. Wat zijn jonge mensen toch dwaas.'