Een enkele keer in die laatste periode dacht hij ook dat hij Vader terugzag. Toen was hij al zo ver weg dat hij omgeven werd door zand en lage struiken. Bij een opgedroogde watergeul lag een verbleekt, afgeschraapt geraamte. Vlak bij de ene hand, waar de vingerbotjes zich spreidden, lag een houten kistje. Daniël herkende het meteen. Het was hetzelfde kistje waar Daniël herhaaldelijk op had moeten passen voor Vader en waar het insect in zat dat Vader op een dag zijn naam zou geven. Daniël opende het en vond een gedroogde vlinder die ooit blauw geweest was. Toen hij de vleugels aanraakte, verpulverden ze tot een blauwachtig poeder. Hij zette het kistje terug naast Vaders geraamte en bedacht dat hij alleen maar kon hopen dat iemand, misschien de vrouw met de knopen, Vader op een dag zou vinden en mee naar huis nemen.
Uiteindelijk was hij er. Eerst zag hij de bergen waar de antilope zich in de grot bevond. In de verte kwamen twee mensen aan. Hij wachtte. Ten slotte zag hij dat het Be en Kiko waren, en Be droeg een nieuw kind op haar rug en vertelde hem dat hij een zusje gekregen had in de tijd dat hij weg was. Kiko was niet boos. Daniël gaf hem het presentje en vergat op hetzelfde moment dat hij ooit Daniël had geheten. Nu was hij weer Molo. Anders niet. Kiko bewonderde lange tijd wat hij in zijn handen hield.
'Je hebt het geduld gevonden', zei hij toen. 'Je bent volwassen geworden.'
Molo glimlachte. Hij was thuis nu. Alles wat er gebeurd was zou gauw uit zijn hoofd verdwijnen.
Daniël stierf op een vroege zomerochtend. Hij verkeerde toen al verscheidene weken in schemertoestand. Dokter Madsen had niets kunnen doen. Er was geen hoop meer.
Pas toen ze hem in de kist legden vond Alma het houtsnijwerkje. Ze liet het aan Edvin zien.
'Hij heeft een hert uit zijn klomp gesneden', zei hij. 'Waarom deed hij dat?'
'Hij krijgt hem mee in zijn kist', zei Alma. 'Dan hoeft hij niet alleen te zijn.'
Ze legden de sculptuur naast zijn hoofd en schroefden vervolgens de deksel vast. Er kwamen veel mensen naar de begrafenis. Hallen koos ervoor niet vanuit een bijbeltekst te preken, maar sprak over het belang het zendingswerk in Afrika te steunen.
Niemand wist dat de kist die ze begroeven eigenlijk leeg was.