Home>>read Dagboek van een submissive free online

Dagboek van een submissive(66)

By:Morgan


Hij zag er goed uit toen hij de deur voor me opendeed. Hij droeg een zacht wit overhemd en een makkelijke broek en liep weer op blote voeten. Hij glimlachte, pakte me bij mijn arm en leidde me naar binnen. Hij deed de deur zacht achter me dicht.

Ik wilde voor hem uit naar de trap lopen, maar hij pakte mijn pols vast en trok me naar zich toe. Hij sloeg zijn andere arm om me heen en drukte zijn mond op die van mij. Ik zuchtte en genoot van zijn smaak, de dans van onze tongen, zijn nabijheid na wat een eindeloze afwezigheid leek te zijn, na zo veel spanning. Ik keek hem aan en probeerde vast te stellen of het anders aanvoelde nu ik wist dat we dezelfde interesses hadden.

Juist op het moment dat ik dacht dat alles in orde was en dat dit helemaal niet raar aanvoelde, leunde hij naar me toe. Ik bewoog me naar hem toe en hoopte op nog een kus, maar hij hield me op afstand door mijn schouders vast te houden zodat hij in mijn oor kon fluisteren.

Hij was welbespraakt als altijd. Mijn hart begon weer sneller te slaan bij het horen van zijn stem, maar toen hij in mijn oor sprak, begon mijn hart om een heel andere reden hard te bonken. Zijn adem kietelde in mijn oor.

‘We weten allebei dat je de hele week aan stoute dingen hebt gedacht. Ik kan niet wachten om je grenzen te verkennen, maar eerst wil ik dat je iets voor me doet. Je mag me voor het eten proeven. Op je knieën. Nu.’

Hij deed een stap naar achteren zodat hij mijn reactie kon zien. Het was doodstil. Niets of niemand bewoog. We keken elkaar een tijdje aan. Hij trok één wenkbrauw op op een manier die zowel spottend als uitdagend was. Het deel van mij dat altijd in discussie ging, roerde zich en wilde de strijd met hem aangaan, al vond ik het – hem – ontzettend sexy. Dit was onvermijdelijk geweest sinds onze gesprekken vunzig waren geworden. Ik wilde me aan hem overgeven, had erover gedroomd, had me afgevraagd hoe het zou voelen, hoe het zou zijn om onderdanig te zijn terwijl ik een emotionele band met mijn Dom had. Ik wist wat ik voelde, wist wat ik zou doen, zelfs al maakte mijn verstand me duidelijk dat het gestoord was, riskant, idioot. Maar ik voelde ook woede opborrelen terwijl hij me aankeek, hij was er zo zeker van dat ik op mijn knieën zou zinken. Ik had verdomme nog niet eens mijn jas uit.

Ik wilde zeggen dat hij kon opzouten en ik wist vrijwel zeker dat mijn blik dat ook uitstraalde. Maar terwijl ik in zijn ogen keek, wist ik dat hem gehoorzamen de enige manier was om erachter te komen of hij echt mijn soort Dom was. Het was nu of nooit.

Het werd nu. Ik gaf hem zijn zin.

Ik zuchtte eens en zakte langzaam door mijn knieën, ik raakte opgewonden door zijn zelfgenoegzame lach toen ik aan zijn voeten zat, maar ik vond het ook irritant. Hij streelde mijn haren.

‘Goed zo, meisje.’

Van het woord meisje gaan bij mij de haren echt overeind staan. Aan de ene kant was ik boos over zijn neerbuigende koosnaampje, maar aan de andere kant genoot ik van zijn compliment en wilde ik hem laten zien hoe gehoorzaam ik precies kon zijn.

Ik leunde naar voren, trok zijn rits naar beneden en haalde voorzichtig zijn lul tevoorschijn. Ik nam er de tijd voor, liet mijn tong langs zijn lengte op en neer glijden en zoog hem toen helemaal in mijn mond. Hij pakte de achterkant van mijn hoofd vast en duwde zich bij me naar binnen waardoor ik om hem heen naar adem snakte. We vochten om de controle van het ritme. Ik probeerde hem uit alle macht te nemen maar hij bepaalde zijn eigen ritme. Toen ik weer naar adem hapte, trok hij zijn lul uit mijn mond. Een korte pauze.

Terwijl ik op adem kwam, wreef hij zijn lul over mijn gezicht, bedekte het met onze gemengde sappen. Nu ik het opschrijf lijkt het niet veel voor te stellen, maar mijn eerste reactie was toen pure woede. Ik voelde dat ik bloosde van woede toen hij die plakkerigheid op mijn gezicht smeerde. Ik balde mijn vuisten en probeerde de stem in mijn hoofd onder controle te houden die schreeuwde dat ik dit niet moest pikken, dat ik moest opstaan. Ik was nog nooit zo door iemand behandeld en het voelde zo vernederend dat ik al mijn wilskracht nodig had om niet te reageren en hem zijn gang te laten gaan. Ik genoot ervan, maar ik was ook woedend. Ik wilde niet dat de toenemende woede zou winnen – ik was net zo kwaad op mezelf vanwege mijn hevige reactie op het allereerste als dat ik op hem was omdat hij meteen zoiets vernederends met me deed.

De heftigheid van mijn reactie bracht me even van de wijs. Ik probeerde mezelf te beheersen en deed mijn ogen dicht om het beeld buiten te sluiten en mijn reactie erop te verbloemen. Ik ademde diep in en uit en probeerde uit alle macht onderdanig te blijven. De klap kwam daardoor als een verrassing. Het deed niet echt pijn, maar het kwam hard genoeg aan dat ik mijn ogen opendeed om te zien waar hij mee bezig was – ik was net op tijd om een close-up te krijgen van zijn lul, waar hij me mee sloeg. Ik kreunde van vernedering tijdens zijn aanval. Hij hield me met zijn hand op mijn plek terwijl hij me gebruikte, me afwisselend met zichzelf sloeg en zich tegen mijn gezicht wreef. Ik walgde ervan, voelde me gekleineerd en toch – tot mijn eigen verrassing – was ik ontzettend nat. Ik bewoog mijn knieën.