Home>>read Dagboek van een submissive free online

Dagboek van een submissive(44)

By:Morgan


Het enige wat ik hoorde was... een zacht gekraak?

Toen Charlotte naast me kwam staan, realiseerde ik me wat dat geluid was. Ze had zich omgekleed en droeg een schitterend leren korset en verder alleen een slipje en kousen. Mijn mond voelde opeens droog aan. Ze zag er ongelofelijk mooi uit en door haar sexy outfit was ik me des te meer bewust van mijn naaktheid.

Thomas liep naar de andere kant van het bed zodat hij tegenover haar stond en ik tussen hen in op het bed knielde. Ik wist niet waar ik het eerst moest kijken, óf ik wel ergens anders naar mocht kijken dan naar dat ene punt op de sprei. Toen het leek alsof de stilte nooit zou worden verbroken, begon Thomas.

‘Ben je er klaar voor?’

Ik deed mijn mond open om antwoord te geven, maar Charlotte was me voor.

‘Ja.’

‘Goed zo, meisje. Onthoud gewoon wat we hebben besproken.’

Voor ik kon bedenken wat dat kon betekenen, liep Thomas naar het hoofdeinde van het bed. Hij kwam recht voor me staan, nam mijn kin in zijn hand en duwde mijn gezicht iets omhoog zodat ik hem aankeek. ‘Jij wilt me behagen, toch? Me gehoorzamen?’

Mijn gebruikelijke verlangen om te behagen en de hunkering naar een uitdaging waren zeker aanwezig, maar ze werden overschaduwd door de angst dat ze iets van me zouden vragen wat intenser was dan ik me kon voorstellen. Mijn stem klonk stil en verried mijn verwarring. ‘Ja.’

Hij streelde mijn haar en heel even stelde de genegenheid van het gebaar me gerust. Tot zijn woorden tot me doordrongen. ‘Mooi. Want ik ga zitten en dan laat ik je over aan de kundige handen van Charlotte. Ze heeft altijd al eens Meesteres willen zijn, maar ze was er wat onzeker over. Ik heb haar gezegd dat ze met jou mag spelen. Om wat dingetjes uit te proberen. Gehoorzaam haar zoals je mij gehoorzaamt. Ik hou je in de gaten.’

Hij ging in de hoek van de kamer in de luie stoel zitten die normaal vol kleren lag, maar zo te zien speciaal voor deze gelegenheid leeg was.

Terwijl Charlotte op me afkwam, voelde ik woede en verwarring. Waar was hij verdomme mee bezig? Dacht zij nu werkelijk dat ik me aan haar zou onderwerpen? En sinds wanneer was zij in domineren geïnteresseerd? Het leek erop dat ik Charlotte niet zo goed kende als ik dacht.

Ze ging iets door haar knieën om me recht aan te kijken. ‘Je gaat vanavond tegen mijn been op rijden, Sophie,’ vertelde ze me.

In mijn gedachten rolde ik met mijn ogen. Het leek erop dat Charlotte mij ook niet zo goed kende als zíj dacht. ‘Denk je dat echt? Wat schattig. Je zit er helemaal naast, maar het is heel schattig,’ zei ik spottend.

Er bestaat een hele subcultuur van onderdanige vrouwen die zich juist eigenwijs, ongehoorzaam en vals gedragen. Vrouwen die graag over de schreef gaan, zodat ze daarna kunnen worden teruggefloten en zich als straf onderdanig moeten opstellen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het net als iedere andere vrouw leuk om overweldigd te worden door iemand die sterker is dan ik, maar ik gehoorzaam over het algemeen waar ik kan. Er zijn dingen die ik niet wil doen en die ik dan toch met tegenzin en schaamte uitvoer, maar mijn onderdanigheid draait grotendeels om het degene met wie ik speel naar de zin te maken. Ik ben over het algemeen niet vals.

Maar terwijl ik zo omhoogkeek naar Charlotte, klikte er iets in mijn hoofd, ook al droeg ze dat mooie korset dat ongelofelijke dingen met haar lichaam deed. Ik kan heel koppig zijn, maar dit was anders, sterker. Ik was onverzettelijk. Ik zou me niet aan haar onderwerpen enkel en alleen omdat Thomas dat zei.

Ben ik dan een slechte submissive? Ongehoorzaam? Waarschijnlijk wel, maar kom op, het was niet alsof ik altijd de ideale sub was geweest en dit vreemd gedrag voor mij was. Mijn onderdanigheid is voor mij een geschenk, iets wat verdiend moest worden. En hoewel ik het Thomas uit vrije wil had gegeven, moest ik toch echt even nadenken of ik dat wel aan Charlotte wilde geven, zelfs op zijn verzoek.

Ik keek haar recht aan, niet echt boos, maar ook niet onderdanig. Thomas zou deze blik nooit tolereren, maar dat maakte me op dat moment helemaal niets uit.

We zwegen allebei. Ik zag vanuit mijn ooghoeken dat Thomas glimlachte. Ik was bang dat hij zich ermee zou bemoeien. Ik wist niet zeker hoe ik zou reageren als hij zou aandringen op dat gehoorzaam-haar-zoals-je-mij-gehoorzaamt-gedoe. Maar hij zag er eerder geamuseerd uit, alsof hij nieuwsgierig was naar wat er zou gebeuren.

Charlotte kwam langzaam en doelbewust dichterbij... en gaf me een klap in mijn gezicht. Hard. Het prikte en ik voelde dat ik rood werd – niet alleen waar ze me had geraakt, maar over mijn hele gezicht en mijn hals – woedend en vernederd door deze belediging. Ik overwoog haar terug te slaan, maar voor ik een besluit kon nemen, greep ze met een hand mijn haren vast en trok ze me naar haar toe om me te kussen.

Ik had me lang afgevraagd hoe het zou zijn om Charlotte te zoenen, maar dit had ik nooit verwacht. Ze smaakte naar munt en rook naar bloemen, maar hoewel haar lippen net zo zacht waren als in mijn fantasie, jammerde ik een beetje door haar harde greep op mijn haren en de manier waarop ze de leiding nam over de kus, over mij. Ze beet zachtjes op mijn lippen en duwde haar tong in mijn mond; ze trok aan mijn haar en legde me haar wil op tot ik me overgaf.