‘Prima. Maar je moet harder smeken zodat Charlotte precies kan horen hoe wanhopig je bent, zo wanhopig dat je jezelf tegen me aan wrijft alsof je een hitsig beest bent.’
Mijn handen waren tot vuisten samengebald, mijn nagels groeven zich in mijn handpalmen toen mijn stem door de ruimte klonk. ‘Ik smeek het je. Alsjeblieft, doe je knie iets omhoog, zodat ik ertegenaan kan wrijven...’
Hij onderbrak me. ‘Nee, “ertegenop kan rijden”.’
Ik zuchtte, maar verloor geen kostbare tijd. ‘Ertegenop kan rijden totdat ik klaarkom op je knie. Alsjeblieft.’
Toen deed hij zijn knie omhoog, zo ruw dat hij keihard tegen mijn schaambeen stootte waardoor ik een soort elektrische schok door me heen voelde trekken. Zijn stem was zelfvoldaan toen hij zei: ‘Zo dan. Dat was toch niet zo moeilijk, of wel? Kom nu maar voor me klaar.’
De verandering van positie maakte het verschil. Plotseling veroorzaakte de beweging van mijn heupen een perfecte wrijving tussen zijn knie en mijn klit. Ik probeerde het te negeren toen hij Charlotte vertelde hoe ik plotseling begon te steigeren als een bezetene, nog wanhopiger dan eerst. Ik probeerde alles te negeren behalve het genot dat door mijn lijf begon te zoemen, probeerde alle hindernissen te overwinnen die zich bevonden tussen mij en de ontlading waar ik al bijna een week naar smachtte.
Ik huilde van vernedering en ontzetting tegen de tijd dat mijn orgasme eraan kwam, hoewel dat me, onvermijdelijk, niet tegenhield. Toen ik begon te schokken, werden mijn snikken luider. Ik verkrampte rond Thomas’ been, als een beest, terwijl mijn kreten zo luid waren dat Charlotte ze door de telefoon kon horen. Na dagen van opgekropte frustratie was mijn ontlading zo heftig dat mijn hele lijf ervan schudde. Nog nooit in mijn hele leven heb ik een dergelijk orgasme meegemaakt en een paar seconden lang werd mijn hele wereld zwart, terwijl ik lag na te schokken van de pure kracht ervan. Toen ik weer een beetje bij mijn positieven kwam, merkte ik dat Thomas zich boven mij aan het aftrekken was. Ik kroop over zijn lichaam heen, maar hij stopte me met een kort geluidje.
‘Dat denk ik niet. Ga eerst je eigen rommel maar eens opruimen.’
Ik wist wat hij bedoelde en anders zou ik er boos om zijn geworden, maar ik was zo uit mijn doen dat ik zonder tegenwerpingen naar zijn knie kroop om die schoon te likken. Of eigenlijk was het bijna zijn hele been. Ik was erin geslaagd om hem van halverwege zijn dij tot aan zijn schenen helemaal plakkerig te maken, tot mijn diepe schaamte. Ik bleef likken, terwijl hij aan Charlotte verslag uitbracht wat ik aan het doen was. Ik bleef likken terwijl hij zichzelf opwreef, opgewonden door en genietend van deze laatste vernedering. Ik bleef likken toen hij klaarkwam, over de zijkant van mijn gezicht en in mijn haar. Uiteindelijk droop hij over mijn wang heen en hield de telefoon dichter bij mijn oor. Ik hoorde hoe Charlotte klaarkwam.
Precies. De eerste keer dat ik Charlotte door de telefoon hoorde, was zij aan het klaarkomen. Zelfs ik moet toegeven dat mijn wereld af en toe wat vreemd in elkaar zit. Het was een verdomd gedenkwaardige kerstvakantie, trouwens.
9
Als het al behoorlijk vreemd is om iemand die je nog nooit hebt gesproken te horen klaarkomen via de telefoon, is het eerlijk gezegd nog veel vreemder om haar een paar weken later te ontmoeten voor een biertje.
Thomas was regelmatig aan het chatten via een van de online communities en toen zij een zogenaamde munch organiseerden, wilde hij er graag naartoe om iedereen te ontmoeten. Toen ik eenmaal begreep dat een munch gewoon een groep mensen was die samen iets gingen drinken en misschien daarna nog samen gingen eten en dat hij me niet had aangemeld om een avondje naakt aan een kruis afgeranseld te worden door willekeurige mensen die naar het buffet liepen, wilde ik graag met hem mee. Helemaal toen ik me realiseerde dat het een kans was om Charlotte te ontmoeten en haar persoonlijk te bedanken voor het hele oprij-gedoe.
Dus op een zondagmiddag gingen we naar een kroeg in een van de groene buitenwijken, dronken een biertje op het terras en genoten van een heerlijk diner – niets lekkerders dan varkensvlees met knapperige vetrandjes en huisgemaakte Yorkshire pudding – met enkele tientallen interessante en kinky lui.
Het eerste wat het melden waard is, is dat er eigenlijk niets bijzonders te melden valt over deze mensen. Dat bedoel ik niet grof of kleinerend, maar het is meer dat ik ze er op straat niet tussenuit zou pikken als bepaalde types. Het waren allemaal casual geklede (geen rubberen maskers of latex te vinden), intelligente, welbespraakte, warme mensen die een praatje maakten en elkaar wat beter leerden kennen.
Omdat ik graag mensen observeer, genoot ik ervan om te raden waar zich iets zou gaan ontwikkelen. Carol en Neil, een stel uit het noorden dat hiernaartoe verhuisd was toen Neil een goede baan kreeg als plaatsvervangend hoofd van een school net buiten de stad, kletsten geanimeerd en met een flinke dosis schunnig klinkend gelach met Bev en Ian, die een importbedrijf hadden met duurzame meubels uit China. Ciara, die al een tijdje single was en al maanden tegen iedereen liep te verkondigen dat dat haar het best beviel totdat ze een speciaal iemand tegenkwam om mee te spelen, speelde met haar glas en glimlachte voluit terwijl ze met Jo aan het praten was. Ik hoopte maar dat ze nu misschien daadwerkelijk had gevonden wat ze zocht. Intussen liep Thomas van groep naar groep, op zijn gemak een praatje aanknopend met allerlei verschillende mensen zoals hij vaker doet. Ik ben wel eens een beetje jaloers op zijn vermogen om met bijna iedereen zo makkelijk te kunnen omgaan. Ik kan me best redden in beleefde gesprekjes als ik aan het werk ben, maar ik ben van nature geen makkelijke prater en zit liever in een hoekje met een paar mensen die ik ken dan dat ik, zoals dat heet, de hele ruimte benut.