Hij legde precies aan Charlotte uit wat ik met hem aan het doen was. Ergens midden in het gesprek tikte hij me op mijn kont en spoorde hij me aan om hem nog dieper in mijn mond te nemen. Ik was zo bezig met zo goed mogelijk mijn best doen, dat ik het gesprek pas weer oppikte toen ik hem hoorde zeggen: ‘Vanavond is ze wel bijzonder onderdanig, trouwens. Normaal had ik verwacht dat ze niet met alles akkoord zou gaan of op zijn minst boos naar me zou kijken terwijl ze me gehoorzaamde, maar ze is nu zo wanhopig om klaar te komen dat ze echt alles wel wil doen.’
Op dat moment zei hij nogmaals dat Charlotte door en door slecht was. Ik kwam er al snel achter waarom. Hij had gelijk, dat was ze.
Mijn kaak deed pijn tegen de tijd dat hij een halfuur aan de telefoon had gehangen. Ik kon horen hoe hij Charlotte plaagde, uitdaagde, haar liet smeken en ondanks mezelf werd ik er nat door. Ik wilde dat ik het bewijs van haar onderdanigheid kon horen net zoals ze dat van mij kon horen. En dat kon ze, ongetwijfeld.
Toen Thomas haar had verteld hoe onderdanig ik me gedroeg, hield hij de telefoon bij mijn gezicht en moest ik het haar vertellen. Ik moest uitleggen waarom ik nu zo nat was, wat een slet ik was omdat ik ervan genoot om zo behandeld te worden. En dat deed ik ook, met een keel die dichtzat met tranen van vernedering. Het kwam niet eens in me op om hem niet te gehoorzamen. Ik moest haar vertellen dat ik alles zou doen om klaar te komen die nacht en daarna, toen ik dat had gedaan en hij de telefoon weer bij zijn eigen oor hield, legde hij het haar nog verder uit.
‘Ze zei alles. Alles. En ik denk ook dat ze nu echt elke opdracht zou uitvoeren. Serieus. Luister.’
Hij droeg me op naar het voeteneinde te kruipen om zijn voeten te aanbidden. Dat gedoe met die tenen wat hij me liet doen, was voor mij nog steeds dat wat ik het meest haatte, maar – vergeef me – ik was zo wanhopig dat ik zonder aarzelen begon te kruipen, totdat hij mijn haar greep om me tegen te houden.
‘Wacht even, Sophie. Voordat je dat doet, moet je me smeken om je mijn tenen te laten likken.’
‘Wat?’ snauwde ik, ik kon er niks aan doen.
‘Smeek me. Je moet me smeken om mijn voeten te mogen likken en zuigen en aanbidden en als je dat goed doet, dan mag je. En als je mijn tenen in je mond neemt, zal ik, als je braaf bent, een vinger naar binnen duwen. Ik vraag me af hoe nat je bent, als ik dat doe.’
Ik jammerde zachtjes. Ik wist het vernederende antwoord op die vraag en verlangde en vreesde het moment dat hij daar zelf achter zou komen.
Dankbaar voor de duisternis in de kamer zodat ik hem niet in de ogen hoefde te kijken, vroeg ik hem of ik zijn voeten mocht aanbidden. Hij trok me aan mijn haren naar achteren en eiste dat ik harder moest praten, zodat Charlotte het duidelijk kon horen.
Met een stem vol afschuw en tranen kreeg ik het nog net een tweede keer voor elkaar. ‘Alsjeblieft, ik smeek het je, laat me op je tenen zuigen.’
‘Alleen op mijn tenen zuigen?’
God, wat haatte ik hem. God, wat maakte hij me nat.
‘Nee, laat me ze ook kussen en likken. Ik wil je tenen aanbidden. Je hele voeten.’ Ik hoopte dat ik nu alle mogelijkheden had afgedekt, maar je hoorde de agressie en frustratie in elk woord dus ik bedacht dat ik me wat moest inbinden. ‘Alsjeblieft,’ voegde ik er weifelend aan toe.
Hij klopte op de zijkant van mijn gezicht, een teder gebaar dat alles heel even een beetje draaglijker leek te maken totdat hij weer sprak: ‘Dat mag.’
Goddank. Ik kroop naar beneden en duwde mijn gezicht in zijn tenen. Ik bereidde me voor op de smaak terwijl ik hem doorlopend verslag hoorde doen aan Charlotte. Toen ik zijn grote teen in mijn mond nam en er met mijn tong langs ging, legde hij haar uit hoe gretig ik bezig was terwijl hij zijn voet verder naar mij toe duwde. Hij vertelde haar hoe hij mij zijn voeten liet reinigen doordat hij zijn voeten afveegde aan mijn gezicht en eiste dat ik zijn voetzolen aflikte. Ik hoorde haar kreten van afschuw en toen haar gegiechel om mijn hachelijke situatie. Ik kon haar woorden niet ontcijferen, maar haar genoegen was duidelijk hoorbaar.
Stille tranen druppelden uit mijn ogen terwijl ik deed wat hij me gevraagd had. Ik wilde niet laten blijken hoe ver hij me gedreven had, maar wilde nog steeds wanhopig graag doorgaan. Toen hij met een vinger mijn slipje binnendrong, slaakte ik een kreet. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om zijn voet nog dieper in mijn mond te duwen.
Terwijl ik me richtte op het gevoel van zijn vinger tussen mijn plooien, hoorde ik hem zeggen: ‘Ze druipt gewoon, zo nat is ze. Ze heeft niet veel meer nodig om over de rand te gaan.’ En toen, na het mompelende geluid van Charlotte die iets zei aan haar kant van de lijn, stopte hij en trok zijn hand weg. Ik jammerde van frustratie bij zijn voet terwijl hij zijn natte hand afveegde aan mijn kont en zei: ‘Dat is een geweldig idee.’ Ik kreeg een koude rilling.