Tom klonk gevaarlijk en dat maakte me nog natter, maar ook een beetje bang. Ik hield mijn mond en lag stil, durfde niet eens te knikken, omdat ik hem niet nog meer wilde ergeren. Mijn tepels waren hard en mijn lichaam probeerde te bevatten dat ik zo dicht bij een orgasme was geweest en er nu toch vanaf moest zien.
‘Je bent een hebberige slet.’ Ik had al in de gaten waar dit op uit zou draaien en mijn hart begon op hol te slaan. ‘Je hebt me wakker gemaakt met je gestuiter omdat je zo geil bent dat je niet even een paar uurtjes kan wachten voordat je weer klaar mag komen.’ Ik wilde ontkennen, maar wist dat het dan alleen nog maar erger zou worden. ‘Je verdient straf, of niet soms?’
Ik was stil, zelfs nu mij zo’n directe vraag gesteld werd. Ik wist wat er nu ging gebeuren en in mijn achterhoofd dacht ik dat ik bekaf was en niet opgewassen zou zijn tegen de onvermijdelijke intensiteit, dat ik alleen maar wilde gaan slapen. Maar dat durfde ik niet te zeggen, dus ik bleef zwijgen. Totdat hij in mijn tepel kneep. Hard. Mijn adem stokte bij de onverwachte pijn.
‘Of niet soms?’
Ik vind het vreselijk als hij dit doet. Het submissive zijn is een ding, maar toegeven dat ik dit nodig heb en dat ik er zelfs naar verlang maakt me altijd aan het blozen. Wat hij natuurlijk weet. Ik probeer neutraal te klinken als ik antwoord geef: ‘Ja.’
Hij sloeg me tegen een van mijn borsten. ‘Een beetje respect nu scheelt misschien een hoop pijn later.’
Ik probeerde mijn toon te matigen. ‘Het spijt me. Ja. Je hebt gelijk, ik verdien straf.’ Ik hoopte dat mijn schuldbewuste toon in mijn voordeel zou werken, hoewel ik nergens op rekende.
Hij streelde mijn naakte borst, draaide met zijn vinger rond in een gekmakende cirkel. Ondanks de rondrazende spanning in mijn lichaam begon ik mee te gaan met de beweging, ik genoot van het gevoel, waardoor het volgende wat hij zei extra hard aankwam.
‘Ga naar beneden en haal de plak op. Nu.’
Ik stond op, liep de kamer uit en was al halverwege de trap voordat mijn hersenen zich realiseerden wat dit betekende. De plak. De. Plak. Shit. Zou ik het kunnen verdragen? Plotseling was ik daar niet meer zo zeker van en ik had er sowieso al weinig vertrouwen in gehad. Ik zou er beter op voorbereid moeten zijn, niet duf door slaapgebrek, seksuele frustratie en met mijn hoofd ergens anders.
Ik pakte het ding met trillende handen beet en ging weer naar boven, me ervan bewust dat hem laten wachten het alleen nog maar erger zou maken. Voor de deur van de slaapkamer haalde ik een paar keer diep adem en probeerde ik mijn versplinterde moed weer bij elkaar te rapen, maar nog voordat ik de deurknop kon vastpakken, werd de deur opengerukt. Ik werd verblind door het felle licht, zodat ik half blind en gedesoriënteerd bleef staan.
Tegen de tijd dat mijn ogen gewend waren, had hij de plak uit mijn handen gerukt en me door de kamer heen naar het bed geduwd. Ik ging op handen en knieën zitten en wachtte nerveus op wat komen ging. Ik baalde ineens dat ik in bed alleen maar een slipje aan had gehad.
Ik focuste mijn blik helemaal op het laken terwijl ik me probeerde voor te bereiden op wat er zou gebeuren. Dat zou een stuk gemakkelijker zijn geweest als ik er enig idee van had wat ik kon verwachten. Hij streelde mijn kont even door mijn slipje heen en ik schrok van de aanraking. Hij lachte terwijl ik mezelf probeerde te kalmeren. Zijn hand bewoog weer.
‘Je slipje is zo nat dat ik gewoon kan zien wat een slet je bent.’
Ik deed mijn ogen dicht. Hij streelde me door de stof van het slipje en ik hield een kreun van genot in, mijn lichaam schreeuwde om het orgasme waar ik nog maar een paar minuten geleden zo dichtbij was geweest. Toen hij zijn vingers tussen mijn benen op en neer liet gaan waarbij hij de stof in mijn vochtige doos naar binnen duwde, ging mijn ademhaling steeds moeizamer. Ik was zo dicht bij een ontlading dat mijn benen slap werden. Ineens kreeg ik weer hoop – zou hij me toch laten klaarkomen?
Natuurlijk niet. Dat was hopen tegen beter weten in. Hij stopte en ik probeerde niet te zuchten van frustratie. Hij schoof hoger op het bed en stopte zijn vinger in mijn mond. Ik bloosde, maar zoog hem diep naar binnen, likte mezelf van hem af. Hij grinnikte om mijn gretigheid.
‘Je bent een slet. We weten het allebei en nu ga ik je een merkteken geven zodat iedereen die je ziet het ook weet.’
Hij trok zijn vinger abrupt weg en ging achter me zitten, waarbij hij mijn slipje naar beneden trok om mijn kont te ontbloten. Ik had er al zo lang over lopen peinzen hoe dit in zijn werk zou gaan dat ik al helemaal zat te trillen. Ik probeerde wanhopig om in de juiste houding te blijven zitten en niet te laten merken hoe bang ik was. Ik kon mezelf wel voor m’n kop slaan omdat ik de plak voor hem had gekocht. Het idee was nog tot daar aan toe, maar ik walgde van het idee dat ik rond zou lopen met het woord SLET in bloeduitstortingen op mijn kont. Waar was ik mee bezig? En als ik dit nou echt niet kon verdragen en ik voor de eerste keer mijn stopwoord zou moeten gebruiken?