'Ik denk dat je deze vrouw de waarheid moet zeggen en grenzen moet stellen, of het helemaaHoslaten. Echt, je zou jezelf eens moeten horen, je hebt het hier al dagen over. Je verspilt een geweldig feest aan haar, en iemand van deze familie, afgezien van je oma, moet toch van die band genieten en gaan dansen.' Ze kijkt nadrukkelijk naar mijn vader, die de laatste krabcrème achteroverslaat.
'Dat wil ik ook wel! Ik wil grenzen stellen, maar ik weet niet waar ik moet beginnen.'
'Hoezo beginnen? Je moet gewoon zeggen dat dit voor jou geen goede regeling is en als ze wil dat je Grayers nanny blijft, dan moeten er een paar dingen anders geregeld worden.'
'Ja boor,' zeg ik snuivend 'Als ze vraagt hoe mijn vakantie was, dan open ik het vuur? Ze zou me slaan.'
'Nou, dan heb je meteen beet,' mengt pap zich erin. 'Want dan kun je haar aanklagen wegens mishandeling, dan hoeven we geen van allen ooit nog te werken.'
Mijn moeder leeft zich nu helemaal in en stoomt door. 'Dan glimlach je warm, legt een arm om haar schouder en je zegt: "Jee, u maakt het me wel moeilijk om voor u te werken." Laat haar op een vriendelijke manier weten dat ze jou zo niet kan behandelen.'
'Mam! Je hebt geen flauw idee voor wie ik werk. Om deze vrouw sla je geen arm. Het is een ijskonijn.'
'Oké. Actie. Gooi die mink naar haar toe,' commandeert mam. 'Oefenen!' Dit oefenen is de hoeksteen van mijn opvoeding en hebben me geholpen te oefenen voor alles van hospiteergesprekken tot het uitmaken van de verkering met mijn vriendje op highschool. Pap gooit me de stola toe die naast hem hangt en schenkt de glazen nog eens vol.
'Oké, jij bent Mrs X, ik ben jou. Ga je gang.'
Ik schraap mijn keel. 'Welkom terug, nanny. Zou je mijn vuile ondergoed willen meenemen naar Grayers zwemles en het willen wassen als je in het water in gaat? Alvast bedankt. Het chloor doet wonderen!' Ik trek de stola om mijn schouders en trek een gemaakt glimlachje.
Mijn moeders stem is rustig en rationeel. 'Ik wil u helpen. Ik wil Grayer helpen. Maar daarbij heb ik wat hulp van u nodig, zodat ik mijn werk naar mijn beste kunnen kan blijven doen. En dat betekent dat we er samen voor moeten zorgen dat ik de uren werk die we zijn overeengekomen.'
'O, wérk je hier dan? Ik dacht dat we je hadden geadopteerd!' Ik breng zogenaamd onthutst mijn pink naar mijn mond.
'Nou, het zou een eer zijn familie van u te zijn, maar ik ben hier om voor u te werken, en als u zich vanaf nu wat beter bewust bent van mijn grenzen, dan kan ik mijn werk blijven doen.' Pap applaudisseert. Ik laat me op de grond vallen.
'Dat lukt nooit,' kreun ik.
'Nan, die vrouw is God niet! Ze is maar een mens. Je hebt een mantra nodig. Je moet daar helemaal in balans binnengaan... Zeg nee tegen ja zeggen. Toe dan, we zeggen het samen!'
'Ik zeg nee tegen ja zeggen. Ik zeg nee tegen ja zeggen,' mompel ik met mijn blik naar het bloemetjesbehang tegen het plafond.
Net als we een koortsachtig tempo hebben bereikt, vliegt de deur open en stroomt muziek de kamer in. Ik draai mijn hoofd om en zie mijn oma met wangen zo rood als de vele lagen satijn die ze draagt, tegen de deurpost leunen.
'Schatten! Geef ik een knalfuif, verstopt mijn zoon van vijftig zich in de kleedkamer, net als toen hij vijf was. Kom dansen!' In een wolk parfum zwiert ze op mijn vader af en geeft hem een kus op zijn wang. 'Kom, jarige Job. Je mag je strikje en cumberband hier laten, maar voor twaalven moet je toch minstens een mambo met je moeder dansen!'
Hij rolt met zijn ogen, maar de champagne heeft zijn verzet gebroken. Hij trekt zijn strik los en staat op.
'En jij ook, dame.' Ze kijkt op me neer, zoals ik aan haar voeten in elkaar gezakt lig. 'Neem die mink mee en swing it out.'
'Het spijt me dat ik er zomaar tussenuit kneep, oma. Die oorwarmers zitten me dwars.'
'Lieve help! Je vader zit met zijn smoking en jij met je oorwarmers; ik wil het binnen de familie voor volgend jaar kerst niet meer over kledingstukken hebben! Hup met de beentjes, schoonheid, de dansvloer ligt te wachten.'
Mam helpt me overeind, en terwijl we achter hen aan naar het feest lopen fluistert ze in mijn oor: 'Zeg nee tegen ja zeggen. Je vader is al begonnen.'
'Talloze dansen en flessen later zweef ik in een champagneroes terug naar mijn appartement. Zodra ik de deur opendoe vleit George zich tegen mijn enkels aan en ik neem hem mee naar mijn hoek van de kamer. 'Gelukkig nieuwjaar, George,' mompel ik, terwijl hij onder mijn kin snort.
Charlene is vanochtend naar Azië vertrokken en ik verheug me op de drie weken van kleine vrijheden die ik hierdoor krijg. Ik trap mijn pumps uit en zie het lichtje van mijn antwoordapparaat knipperen. Mrs X.'Wat denk je, George, zullen we het risico nemen?' Ik buig me voorover om hem op de grond te zetten en druk het knopje 'afspelen' in.
'Hallo, Nan? Eh, dit is een boodschap voor Nan. Volgens mij is dit het goede nummer...' De kamer wordt gevuld door de slepende stem van HS.