Schat,' komt Mrs x tussenbeide. 'Dit is Nanny. Ze heeft het van C-a- i-t-l-i-n overgenomen.' 'O. Goed, prima. Doe je rechten?' 'Ik wil naast mama zitten!' barst Grayer opeens uit.
'Grove, blijf jij gezellig naast me zitten,' zeg ik, naar beneden kijkend.
'Nee! Ik wil nu naast mama zitten.'
Mrs X kijkt naar Mr X, die zich heeft teruggetrokken achter zijn krant. 'We willen niet dat jouw witte make-up op mama's jas komt. Blijf maar bij Nanny, schatje.'
Na nog een paar protestrondes, bindt hij uiteindelijk in en blijven we alle vier zwijgen, terwijl de auto naar de onderste regionen van de stad zoeft, waar de vele, nauwe straten van Lower Manhattan plaats maken voor de imposante torens van het Financial District. Het lijkt er uitgestorven, op de begrafenisstoet van chique wagens na die voor het kantoor van Mr X in de rij staan.
Mr en Mrs X laten zich uit de auto glijden en marcheren voor ons uit het gebouw in. Ze laten het aan Grayer en mij over om onze bolvormige lichamen de auto uit de stoep op te wurmen.
'Nanny, als jij drie zegt, dan duw ik! Zeg drie, Nanny! Zeg het nou!!'
Met zijn voetje tegen mijn achterwerk en mijn gezicht bijna op de stoep is het geen wonder dat hij me niet kan horen als ik 'Drie!!' gil.
Ik draai mijn hoofd om en zie dat Grayer zijn lippen door een kier boven het raampje heeft gestoken. 'Heb je het gezegd, Nanny? Nou?'
Ik voel hevige activiteit achter mijn enorme heupen, begeleid door flarden van het meesterbrein achter de operatie. 'Oké, nu ben ik Konijn... en jij... bent Poeh... en... tel je...: en... omdat je zo veel honing op hebt... zit je vast in de boom. EN DRIE, NANNY op DRIE!' Als je hem zo hoort, zou je denken dat hij een katapult aan het bouwen is... PLOP!
'Het is gelukt. Nanny, het is gelukt!'
Ik ga rechtop staan, pak met mijn drievingerige hand de zijne en we waggelen waardig naar de ingang. Mr en Mrs X zijn zo vriendelijk geweest de liftdeuren voor ons open te houden en we gaan naar de vijfenveertigste verdieping, samen met nog een stel wier kinderen niet konden komen. 'Huiswerk.'
We lopen allemaal een enorme receptieruimte in, die is veranderd in een decor voor een Tim Burton-film. De marmeren muren zijn bedekt met uitgeknipte vleermuizen en namaakspinnenwebben, en van het plafond hangen trossen slingers, spinnen en skeletten. Er staan talloze hartafels op regelmatige afstand van elkaar strategisch in de ruimte opgesteld, en op elke tafel gloeit een uitgesneden pompoen.
I let lijkt wel alsof alle werkloze acteurs uit de wijde omgeving zijn ontboden om de massa te vermaken. Bij de receptiebalie doet Frankenstein alsof hij de telefoon opneemt, Betty Boop loopt langs met een dienblad vol drankjes, en Marilyn zingt: 'Happy Birthday, Mr president' voor een groepje collega's van Mr X in de hoek. Graver kijkt wat- angstig rond tot Garfield voorbij loopt met een dienblad vol sandwiches met pindakaas en jam.
'Pak er maar een. 'Toe maar, Grayer,' moedig ik hem aan. Hij heeft het een beetje moeilijk met zijn handschoenen aan, maar weet er een te pakken en kauwt erop, terwijl hij zich steeds dichter tegen mijn been aan drukt.
De muur achter in de ruimte is adembenemend. I lij is van plafond tot vloer van glas en biedt uitzicht op het Vrijheidsbeeld. Ik lijk de enige te zijn die ernaar kijkt, maar ik ben dan ook een van de weinige nanny's van wie het gezicht te zien is. Blijkbaar was Mrs X niet de enige die voor deze avond dit concept in gedachten had: alle nanny's lopen in enorme, gehuurde kostuums die minstens een meter in omtrek zijn. Het kind is kleine 'Tweety, nanny is grote Sylvester de kat, het kind is een kleine Sneeuwwitje, nanny is een grote dwerg, het kind is een klein boertje, nanny is een grote koe. Maar de populairsten zijn vanavond nog de Teletubbies. Ik glimlach scheef naar twee andere Tinky Winky's uit Jamaica, die aan de overkant van de receptie staan.
Een stel met een kleine Woodstock en een grote Snoopy op sleeptouw komt naar ons toe.
'Lieverd, je ziet er fantastisch uit!' zegt de vrouw tegen Mrs X, of misschien tegen Grayer.
'Happy Halloween, Jacqueline,' zegt Mrs X, en ze geeft Jacqueline een luchtzoen. '
Jacqueline, die een piepklein roze pillbox-hoedje draagt bij haar zwarte Armani, stevent meteen op Mr X af. 'Lieverd, je bent niet verkleed, stoute jongen!' I laar eigen wederhelft heeft een kapiteinspet op bij zijn krijtstreep.
'Ik ben verkleed als advocaat,' zegt Mr X. 'Maar eigenlijk ben ik een investeringsbankier!'
'Hou op!' zegt Jacqueline giechelend. 'Grapjas!' Ze kijkt neer op La- La en Woodstock. 'Gaan jullie maar naar de speelhoek kijken, schatjes, die is geweldig!' Ik kijk naar Snoopy, die slagzij maakt onder het gewicht van de reusachtige hondenkop. 'We hebben dit jaar een veel beter bedrijf genomen om het allemaal te organiseren. Ze hebben op 4 juli ook de Bungee-jump Cocktailparty van Blackstone gedaan.'
'Ik heb gehoord dat het enig was. Mitzi Newman is er helemaal aan verslaafd geraakt. Ze heeft in Connecticut een vrije-val-toren laten installeren. Ga maar, Grayer,' moedigt Mrs X Grayer aan. Hij staart omhoog naar de macabere versierselen en lijkt er niet van overtuigd dat hij nu bij zijn ouders vandaan wil.