Daar, achter zijn krant, zit zonder enige twijfel de president-directeur van dit gezin. 'Wat voor kaartje?' vraagt hij zijn krant. Mrs X kijkt nadrukkelijk naar mij en het is duidelijk dat Grayers aanval mijn domein is, en dat is nu eens middenmanagement en dan weer schoonmaakpersoneel.
Dus we gaan rechtsaf Madison Square op en rijden terug naar nummer 721, waar de porders me met veel plezier weer aan mijn armen en benen uit de limousine rukken.
'Wacht hier, jongens,' zeg ik als ik eenmaal weer sta. 'Ik ben zo terug.'
Ik ga naar boven, rommel tien zweterige minuten lang door Grayers kamer, waardoor ik nieuwe schmink moet aanbrengen, Het Kaartje in de wasmand vind en ik naar beneden kan hollen. (Of meer rollen.)
De liftdeur gaat open en natuurlijk staat daar HS, mijn Harvard Stuk.
Zijn mond valt open.
Nu wil ik sterven.'Wat is er? Heb je nog nooit een Halloween-kostuum gezien?' bries ik, terwijl ik me met opgeheven hoofd in de lift pers.
'Nee! Eh, nou ja, het is drieëntwintig oktober, maar...'
'Dus???!'
'Ik, ehm, ja, ik heb er wel eens eentje gezien. Ik...' stamelt hij.
'Hallo! Sta je wel eens niet met je mond vol tanden?' Ik probeer zo te gaan staan dat ik naar de wand van de lift kijk. In deze doos van anderhalve meter bij twee meter lukt het me amper een hoek van twee graden weg te draaien.
Hij is even stil. 'Luister, het spijt me echt van gisteravond. Die jongens kunnen soms echte eikels zijn als ze dronken zijn. Ik weet dat het geen excuus is, maar het zijn gewoon oude vrienden van me van highschool...'
'En wat nog meer?' zeg ik tegen de muur.
'En...' Hij lijkt met stomheid geslagen. 'En jij zou mij niet moeten beoordelen op een avondje drinken in Dorrian's.'
lk draai weer naar hem toe. 'Eh, ja... We hebben het wel over een avondje drinken waarin je vriendjes "van vroeger" me een hoer noemen. Luister, soms ga ik uit met vrienden waarvan ik het gedrag niet goedkeur, maar als mijn grenzen worden overschreden, doe ik niet meer mee. Als bij voorbeeld een groepsverkrachting op de agenda staat, doe ik mijn mond open!'
'Nou!'
'Nou wat?'
'Nou, voor iemand die het niet leuk vindt 0m op het uiterlijk te worden beoordeeld, is het nogal hypocriet om zo snel met je oordeel over mij klaar te staan zodra je hen hebt gezien.'
'Daar heb je gelijk in.' Ik haal diep adem en probeer me in mijn volle lengte op te richten. 'Laat ik duidelijk zijn. Ik beoordeel jou op basis van het feil dat je niets deed om ze de mond te snoeren.'
Hij kijkt me aan. 'Oké, ik had iets moeten zeggen. Sorry dat het zo uit de hand liep.' Hij stopt zijn haar achter zijn oor. 'Luister, ga vanavond iets met me drinken, dan maak ik het goed. Ik ga met wat vrienden van de faculteit uit... dat is een heel ander publiek, dat beloof ik.' De deur glijdt open en zowel een vrouw in een kasjmier jas als haar poedel staan boos te kijken omdat er om mijn kostuum heen geen plaats meer is. De deur glijdt dicht. Ik besef dat ik nog maar twee verdiepingen heb om toe te geven.
'Het lijkt me duidelijk dat ik een nogal ruig feestje tegemoet ga.' Ik gebaar met een drievingerige hand naar mijn paarse lijf. 'Maar ik kan proberen rond tienen bij je langs te komen.
' Top! Ik weet niet precies waar we heen gaan. We dachten aan Chaos of The Next Thing, maar we zijn zeker tot elf uur bij Nightingale's.'
'Ik zal proberen op tijd te zijn.' Ondanks het feit dat het me niet helemaal duidelijk is naar welke van de gelegenheden van zijn lijstje ik "ie moet begeven om op tijd te zijn. De deuren gaan open en ik probeer sexy naar de auto te waggelen, waarbij ik probeer vanuit mijn heupen te bewegen.
Ik wacht tot HS veilig om de hoek is verdwenen en dan, na een laatste duw tegen mijn billen van de portieren, zijn we onderweg. Ik ben tevreden met het feit dat Mrs X is gedwongen zich naar Grayer toe te buigen en het kaartje bij hem op te spelden omdat zij alle tien haar vingers kan gebruiken.
'Schat, ik heb eindelijk ontdekt wie de safari beeft geboekt voor de Brightmans...' begint ze, maar Mr X gebaart naar de telefoon en schudt zijn hoofd. Ze laat zich niet kennen en haalt haar eigen Startac uit haar Judith Leiber pompoentasje en kiest een nummer. Op het stuk- achterbank met de bolle buiken en de primaire kleuren blijft het stil.Ik vind niet dat haar binnenhuisarchitect het goed heeft gedaan...' —kijk nog eens goed naar die cijfers...' 'en dan dat aubergine!' '-met zo'n APR? Is hij gek geworden?' —bamboe in de keuken!'
-de komende drie jaar tien miljoen terugkopen...' Ik kijk op Grayer neer en prik met een paarse vinger in zijn gele buik. Hij kijkt op en prikt terug. Ik knijp in zijn vilten want en hij knijpt in Je mijne.
'Zo.' Mr X klapt met een luide klik zijn telefoontje dicht en kijkt me aan. 'Vieren ze in Australië ook Halloween?'
'Eh, ik denk dat ze wel iets hebben als Allerzielen, maar, eh, ik denk niet dat mensen zich normaal gesproken verkleden of langs de deuren gaan,' zeg ik.