'Neem me niet kwalijk, kan ik je helpen?' Ik ga staan en gebaar Grayer om bij me te komen.
'Ja, zegt ze. ik kom de tafelschikking doen.' Ze slentert langs me heen de keuken in, trekt haar Hermès-sjaal af en bindt het om het hengsel van haar leigrijze Gucci-koffertje.
Ze gaat op haar knieën zitten 0m een coquille te pakken en geeft hem aan Grayer. 'Was je deze kwijt?' vraagt ze.
Hij kijkt naar me op. 'Het is goed, Grove,' zeg ik. Ik steek mijn hand uit en neem hem van haar aan. i [allo, ik ben Nanny.'
'Lisa Chenowith, general manager van de afdeling Chicago. En jij bent zeker Grayer,' zegt ze, en ze zet haar koffertje neer.
'Ik help,' zegt hij, en hij schept de rest van de zeevruchten in zijn emmer.
'Ik kan wel een helper gebruiken.' Ze glimlacht naar hem. 'Zoek je een nieuwe baan?'
'Ja hoor,' mompelt hij in zijn emmer.
Ik mik de schelpen in de koriander en doe een pit aan. 'Als je even wacht, zal ik je de eetkamer laten zien.'
'Kook jij voor het dineetje?' vraagt ze met een gebaar naar het aanrecht waar stapels pannen staan.
'Nee, zijn warme eten,' zeg ik en ik schep een biet uit de pan.
'Wat is er mis met pindakaas met jam?' vraagt ze lachend.
'Nanny, ik wil pindakaas met jam.'
'Sorry, ik wilde geen muiterij veroorzaken,' zegt ze. 'Grayer, wat Nanny maakt, is ook heerlijk, hoor.'
'Nou, pindakaas met jam klinkt prima,' zeg ik, en ik pak de pindakaas uit de koelkast. Als ik Grayer eenmaal in zijn stoel heb gezet laat ik haar de eetkamer zien, waar de lange walnoten tafel is vervangen door drie ronde.
'Nee, maar,' mompelt ze als ze achter me binnenkomt. 'Ze heeft ze een dag van tevoren laten opzetten - dat moet duizenden hebben gekost.' We kijken met z'n tweeën neer op de naar lavendel ruikende tafels, getooid met glanzend zilveren bestek, glinsterend kristal en goudomrande onderborden. 'Jammer dat ik niet kan komen.'
'Kom je niet?'
'Mr X heeft me in Chicago nodig.' Ze glimlacht naar me en draait zich daarna om naar de rest van de kamer, bewondert de Picasso boven de schouw en de Rothko boven de sidetable.
Ik loop achter haar aan naar de salon en daarna naar de bibliotheek. Ze neemt elke tot in de puntjes verzorgde kamer in zich op alsof ze ze voor een veiling komt bekijken. 'Mooi,' zegt ze, terwijl ze de ruwe zijden gordijnen betast, 'maar een beetje té, vind je niet?'
Ik ben niet gewend naar mijn mening te worden gevraagd en zoek naar de juiste woorden. 'Eb... Mrs X heeft een heel uitgesproken smaak. Maar nu je er toch bent, wil je dan even kijken of dit goed is?' vraag ik. Ik buk achter het bureau van Mr X om een geschenkzakje te pakken.
'Wat is dat?' vraagt ze en ze duwt haar haar achter haar schouder om er in te kunnen kijken.
'Een geschenkzakje voor de gasten. Ik heb ze vanochtend ingepakt, maar ik weet niet of ik het zo goed heb gedaan, want ik kon het goede papier niet vinden en het lint dat Mrs X wilde hebben was uitverkocht-'
'Nanny,' onderbreekt ze me. 'De wereld vergaat niet, hoor.'
'Sorry?' zeg ik, helemaal van mijn apropos.
'Het zijn maar geschenkzakjes. Voor een stelletje ouwelui,' lacht ze. 'Ik weet zeker dat ze perfect zijn. Ontspan je nou maar.'
'Dank je. Het leek alleen behoorlijk belangrijk.'
Ze werpt een blik over mijn schouder naar de plank met gezinsfoto's achter me. ik bel het kantoor even en dan doe ik de tafelschikking. Komt Mrs X nog thuis?'
'Pas om acht uur.'
Ze pakt een telefoon en buigt zich over het mahoniehouten bureau 0m naar een ingelijste foto te kijken van Mr X met Grayer op zijn schouders aan de voet van een skihelling.
'Nannyyy! Ik heb het o-hop!'
'Oké. Nou, laat het maar weten als je iets nodig hebt,' zeg ik vanuit de deuropening terwijl ze haar pareloorknopje uit doet en een nummer intoetst.
'Dank je!' zegt ze zonder geluid en ze steekt een duim in de lucht. Nanny,
lk wil als regel niet dat Grayer te veel koolhydraten voor het slapengaan binnenkrijgt. Vandaag heb ik al zijn eten al afgewogen. Doe de bieten in de pan en de koolrabi twaalf minuten in de stomer. Dat zou genoeg moeten zijn, maar probeer alsjeblieft de cateraars niet voor de voeten te lopen, lk denk dat je Grayer zijn eten maar in zijn kamer moet geven.
Waarschijnlijk leid ik mijn gasten rond en kom ik ook in Grayers kamer. Dus het lijkt me voor jullie allebei het beste als je je bord bij het eten meeneemt naar de badkamer - voor het geval jullie knoeien.
PS lk reken erop datje bij Grayer blijft tot hij slaapt en je zeker weet dat hij niet zal storen tijdens de maaltijd.
PPS Wil je morgen Grayers. Halloween-kostuum ophalen?
'Martini, puur - zonder olijf.' Nadat ik Grayers eten tot een onherkenbare brei heb gestoomd, mijn handen heb gebrand en bijna Grayer blaren heb bezorgd, waarna ik zittend op zijn toiletdeksel heb gegeten, ben ik er nu aan toe om 'de scherpe kantjes' van de avond af te halen. Ik neem een barkruk en vraag me af of ik niet voor die roodharige dame uit Chicago zou kunnen werken - naar Chicago verhuizen, me op het investeren werpen en mijn dagen vullen met het smeren van boterhammen met pindakaas en jam.