Nanny,
De cateraar zet vanmiddag de tafels klaar, dus hou Grayer alsjeblief bij hen uit de buurt. Het hoofd van de afdeling Chicago komt langs om de tafelschikking te doen. lk vroeg me af of je voor Grayers eten iets in elkaar kon draaien, want ik kom pas om acht uur thuis. Hij is dol op Coquilles St.-Jacques. En volgens mij liggen er nog bietjes in de t koelkast. Dat kan niet moeilijk zijn. lk zie je om acht uur. Vergeet je niet zijn wiskundeoefeningen te doen? Bedankt hè?
Coquilles watte?! Nooit gehoord van een cheeseburger met broccoli erbij?
In een wanhopige poging een kookboek te vinden trek ik de teakhouten kastdeurtjes open, en probeer daarbij geen vlekken te maken op de trompe l'oeils op de muren, maar er is nergens een kookboek te vinden, zelfs niet het Koken is leuk of Watertanden.
Op basis van een bezoekje aan Williams-Sonoma, schat ik dat ze zo'n 40.000 dollar aan apparaten heeft staan, maar alles ziet eruit alsof het net is uitgepakt. Van het gasstel in bijpassende kleur met een elektrische oven en een gasoven van La Cornue Le Chateau die je vanaf 15.000 dollar kunt krijgen, tot de volledige set koperen pannen ter waarde van 1912 dollar, alles is van topkwaliteit. Maar het enige apparaat dat er gebruikt uitziet is de espressomachine Capresso C3000 van 2400 dollar. En nee, de zon gaat niet ineens schijnen bij je eerste slok van deze koffie. Ik heb het gevraagd.
Ik trek alle kasten en laden open, probeer vertrouwd te raken met de spullen, alsof het vasthouden van elk Wüsthof-mes me het recept zal geven van de St.-Zus-en-zo die ik geacht word klaar te maken.
Mijn zoektocht naar een recept brengt me naar haar werkkamer, waar ik alleen een catalogus van Neiman Marcus vol kruisjes zie liggen en waar Connie, de huishoudster van de familie X, op haar knieën zit om de deurknop met een tandenborstel te poetsen.
'Hoi, weet je waar Mrs X haar kookboeken heeft staan?'
'Mrs X eet niet en kookt niet.' Ze doopt de tandenborstel in een potje poetsmiddel. 'Heeft ze je zover dat je voor het feestje gaat koken?'
'Nee, het is voor Grayers eten...'
'Zie niet in wat aan dit feest zo bijzonder is. Ze heeft de pest aan bezoek. Sinds zij er is, hebben we hooguit drie dineetjes gehad.' Ze knikt terwijl ze vaardig om het sleutelgat heen poetst. 'Er staat in de tweede logeerkamer een stel boeken. Probeer het daar eens.'
'Dank je.'
Ik loop van de ene balzaal naar de andere tot ik in de gastensuite sta. Ik laat mijn blik over de titels gaan die in de muurvullende boekenkast staan:
Waarom een baby? Stress en de vruchtbaarheidsmythe Het zijn ook jouw borsten: alles over borstvoeding Alken in het donker: help je kind de nacht door De scherpe kantjes van de eerste tandjes De Zen van het lopen - Elke reis begint met een eerste stap Plassen op het potje
De Suzuki-methode, een weldaad voor de linkerhersenhelft van uw kind
lichaamsecologie en het menu van je dreumes Wat geef je ze mee? Toelatingstests voor school Alles of niets: Hoe krijg je je kind op de juiste school?
...En alles wat je maar kunt bedenken in dit genre om deze boekenkast vol te krijgen, zoals:
Stadskinderen hebben bomen nodig; de voordelen van de kostschool
De schooltest - Bereid de weg voor de rest van zijn leven
Ik sta zwijgend met mijn mond open en vergeet even de coquilles en bieten. Jemig.
ik maak me echt zorgen dat je je school verwaarloost en de rest van je leven eten kookt voor andere mensen! Wees op je hoede, Nan. Als ik me goed herinner, heb je afgesproken dat je een kind zou verzorgen. Meer niet, toch? Betaalt ze je ook voor deze extra service?'
'Nee, mam. Dit is niet het goede moment om daar...'
'Ik bedoel, kom hier eens een dagje in de gaarkeuken kijken. Om de andere kant eens te leren kennen.'
'Goed, dit is niet het goede moment...'
'Dan zou je tenminste mensen helpen die het echt nodig hebben. Misschien moet je gewoon even een paar tellen rust nemen, in je ziel kijken, en zien—'
Mam!' Ik druk mijn kin steviger tegen mijn schouder om te voorkomen dat de telefoon onder mijn oor wegglipt en grijp een pan kokende bieten vast. ik kan nu echt niet in mijn ziel kijken, want ik bel alleen maar om te horen hoe je coquilles sint-juttemis maakt!'
'Ik help,' zegt Grayer. Er komt een handje over de rand van het aanrecht, dat tast naar een scherp mes dat ik net heb neergelegd.
'Moet ophangen.'
Ik duik naar het mes, waarbij ik twintig coquilles over de grond strooi.
'Gaaf! Net als op het strand, Nanny! Niet oprapen, laat ze maar liggen, dan haal ik mijn emmer.' Hij dribbelt de keuken uit en ik laat het mes vallen en buk me om de schelpen op te rapen. Ik pak er een, en nog een, maar als ik mijn hand uitsteek naar de derde, glipt de eerste uit mijn hand, over de vloer tegen een pump van grijs slangenleer aan. lk kijk met een ruk op en zie een roodharige vrouw in een grijs pak in de deuropening staan.
Grayer komt de hoek om springen met zijn strandemmertje in zijn hand, maar zodra hij haar ziet, verstart hij.