‘Eva?’
‘Wat wil je van me, Gideon?’ vroeg ik rustig.
Er was een moment stilte, en toen ademde hij uit. ‘Cary wordt vanmiddag naar je appartement overgebracht onder supervisie van zijn dokter en een privéverpleegster. Als het goed is, is hij er als je thuiskomt.’
‘Dank je.’ Opnieuw was het een tijd stil aan de lijn, maar hij hing niet op. Uiteindelijk vroeg ik: ‘Was dat het?’
De vraag had een dubbele betekenis. Ik vroeg me af of hij het oppikte, en of het hem ook maar iets kon schelen.
‘Angus brengt je naar huis.’
Ik kneep harder in de hoorn. ‘Tot ziens, Gideon.’
Ik hing op en ging weer aan het werk.
Zodra ik thuiskwam, ging ik bij Cary kijken. Zijn gewone bed was weggehaald en rechtop tegen de muur gezet om ruimte te maken voor een ziekenhuisbed dat hij zelf kon verstellen. Hij sliep toen ik binnenkwam, en zijn verpleegster zat in een nieuwe ligstoel een e-book te lezen. Het was dezelfde verpleegster die ik de eerste nacht in het ziekenhuis had gezien, de knappe exotische, die met moeite haar ogen van Gideon af had kunnen houden.
Ik vroeg me af wanneer Gideon met haar gesproken had – of hij dat zelf had gedaan of dat hij iemand gestuurd had om het te doen – en of ze ‘ja’ had gezegd vanwege het geld of vanwege Gideon of allebei.
Het feit dat ik zo moe was dat het me niks kon schelen zei al genoeg. Misschien dat er mensen bestonden die met hun liefde alles konden overwinnen, maar die van mij was breekbaar, en moest gekoesterd worden om te kunnen overleven en groeien.
Ik nam een lange, hete douche en kroop toen in bed. Ik trok mijn tablet op schoot en probeerde door te gaan met mijn brief aan Gideon. Ik wilde mijn gedachten en bezwaren op een volwassen en overtuigende manier uiten. Ik wilde het gemakkelijk voor hem maken om mijn reactie op sommige dingen die hij gedaan en gezegd had, te begrijpen, zodat hij de dingen vanuit mijn perspectief kon zien.
Maar uiteindelijk had ik er de energie niet voor.
Ik ga niet verder uitweiden, schreef ik in plaats daarvan, want als ik doorga, ga ik smeken. En als je me niet goed genoeg kent om te weten dat je me pijn doet, zal een brief onze problemen niet oplossen.
Ik verlang wanhopig naar je. Ik voel me ongelukkig zonder je. Ik denk terug aan het weekend, en aan de uren die we samen hebben doorgebracht, en ik kan niks bedenken wat ik er niet voor over zou hebben om je opnieuw op die manier voor me alleen te hebben. Maar in plaats daarvan breng je je tijd door met haar, terwijl ik al voor de vierde avond alleen ben zonder jou.
Zelfs al weet ik dat je met haar bent geweest, dan nog wil ik voor jou op mijn knieën gaan en smeken om wat kruimels. Een aanraking. Een kus. Een enkel teder woord. Jij hebt me zo zwak gemaakt.
Ik haat mezelf zoals ik nu ben. Ik haat het dat ik je zo hard nodig heb. Ik haat het dat ik zo door je geobsedeerd ben.
Ik haat het dat ik van je hou.
Eva
Ik voegde het bij een e-mail met als onderwerp Mijn gedachten – ongecensureerd en drukte op verzenden.
‘Wees niet bang.’
Ik werd wakker met die drie woorden, in volkomen duisternis. De matras deukte in toen Gideon naast me ging zitten en zich over me heen boog. Hij sloeg zijn armen om mijn lichaam en het dekbed tussen ons in, zodat ik in een cocon zat die mijn geest de gelegenheid gaf zonder angst wakker te worden. Het heerlijke en onmiskenbare aroma van zijn zeep en shampoo vermengde zich met de geur van zijn huid, en troostte me in combinatie met zijn stem.
‘Engel.’ Hij plantte zijn lippen schuin op die van mij.
Ik raakte zijn borst aan met mijn vingers en voelde blote huid. Hij kreunde en stond op, over me heen gebogen zodat zijn mond vast bleef zitten aan die van mij terwijl hij het dekbed afrukte en opzij gooide.
Toen ging hij op me liggen, zijn lichaam naakt en heet in mijn handen. Hij bewoog zijn vurige mond over mijn hals en hij duwde mijn topje omhoog zodat hij bij mijn borsten kon. Hij legde zijn lippen om mijn tepel en zoog erop, met één arm op de matras om zijn gewicht te ondersteunen en zijn andere hand tussen mijn benen.
Hij legde zijn hand om mijn geslachtsdeel, en zijn vingertop gleed op het satijn over de naad van mijn spleetje. Zijn tong fladderde over mijn tepel en maakte hem hard en gespannen, en zijn tanden zonken lichtjes in het strakke vlees.
‘Gideon!’ Tranen gleden in stromen langs mijn slapen, en de beschermende dofheid die ik eerder had gevoeld viel weg en liet me open en bloot achter. Ik was weggekwijnd zonder hem. De wereld om me heen had zijn glans verloren, mijn lichaam deed zeer doordat het niet meer bij dat van hem was. Nu ik hem weer bij me had... hem kon aanraken... was het als regen na droogte. Mijn ziel ontplooide zich voor hem, opende zich om hem in me op te nemen.
Ik hield zoveel van hem.
Zijn haar kietelde tegen mijn huid toen hij met zijn open mond over de spleet tussen mijn borsten ging. Zijn borst zette uit toen hij me inademde, mijn geur opsnoof en zich erin wentelde. Hij pakte het topje van mijn andere borst beet door er hard en diep op te zuigen. Het genot schoot door me heen en echode in het samentrekken van mijn geslachtsdeel tegen zijn plagende vingertop.