Shawna ging op het puntje van de bank zitten en keek met grote ogen door de getinte ramen. ‘Doug heeft geprobeerd ons naar binnen te krijgen voordat hij vertrok, maar de wachtlijst is twee maanden. Je kunt in de rij gaan staan, maar dan loop je de kans dat je uren moet wachten en dan nog geen tafeltje krijgt.’
Het portier van de limousine ging open. Angus hielp haar uitstappen en daarna mij. Gideon kwam bij ons staan en nam me bij de arm alsof we voor een gala en niet voor een rockconcert waren gekleed. We werden zo snel naar binnen geëscorteerd en de manager was zo dweperig en uitnodigend dat ik Gideon aankeek en met mijn mond de woorden vormde: Van jou?
‘Ja, ik ben compagnon.’
Ik zuchtte. Dat zat er natuurlijk dik in. ‘Komt je vriend met ons eten?’
Gideon gebaarde heel soepel met zijn kin. ‘Hij is er al.’
Ik volgde zijn blik naar een aantrekkelijke man in een blauwe spijkerbroek en een Foo Fighters-T-shirt. Hij was het brandpunt van een fotosessie, met twee knappe vrouwen aan weerskanten van hem. Hij glimlachte breed voor de persoon die een smartphonecamera vasthield, zwaaide toen naar Gideon en verexcuseerde zich.
‘O mijn god.’ Shawna begon te trappelen. ‘Dat is Arnoldo Ricci! Hij is de eigenaar van dit restaurant. En hij presenteert een programma op Food Network!’
Gideon liet me los om Arnoldo de hand te schudden en begon het ritueel van elkaar op de rug slaan, wat goede mannelijke vrienden altijd doen. ‘Arnoldo, dit is mijn vriendin, Eva Tramell.’
Ik stak mijn hand uit en Arnoldo greep hem beet, trok me naar zich toe en kuste me rechtstreeks op mijn mond.
‘Terug jij,’ snauwde Gideon, en trok me achter zich.
Arnoldo grijnsde, en zijn donkere ogen schitterden van plezier. ‘En wie is deze droomverschijning?’ vroeg hij, terwijl hij zich tot Shawna richtte en haar hand naar zijn lippen bracht.
‘Shawna, dit is je begeleider voor vanavond, Arnoldo Ricci, als hij het etentje overleeft tenminste.’ Gideon gaf zijn vriend een waarschuwende blik. ‘Arnoldo, Shawna Ellison.’
Ze gloeide bijna. ‘Mijn vriendje is een enorme fan van u. Ik ook trouwens. Hij heeft een keer een lasagnerecept van u gemaakt en het was goddelijk. Echt waar.’
‘Gideon heeft me verteld dat je vriend op het moment op Sicilië is.’ Arnoldo’s stem was gekleurd met een heerlijk accent. ‘Ik hoop dat je tijd hebt om hem daar op te zoeken.’
Mijn blik schoot naar Gideon, omdat ik heel goed wist dat ik hem nooit zoveel informatie had gegeven over Shawna’s vriend. Hij keek omlaag naar me met een blik van gespeelde onschuld en een bijna niet zichtbare grijns.
Ik schudde geërgerd mijn hoofd, maar ik kon niet ontkennen dat dit een avond zou zijn die Shawna nooit zou vergeten.
Het uur daarna verstreek in een waas van geweldig eten en goede wijn. Ik was een zalige frambozenzabaglione aan het wegwerken toen ik merkte dat Arnoldo met een brede glimlach naar me keek.
‘Bellissima,’ zei hij prijzend. ‘Altijd een genot om een vrouw met een gezonde eetlust te zien.’
Ik bloosde en schaamde me een beetje. Ik kon er niks aan doen: ik was gewoon dol op eten.
Gideon legde zijn arm langs mijn stoelleuning en speelde een beetje met het haar in mijn nek. Met zijn andere hand zette hij een glas rode wijn aan zijn lippen en toen hij zijn lippen aflikte, wist ik dat hij dacht aan hoe hij in plaats daarvan van mij proefde. Zijn verlangen vulde de ruimte tussen ons met spanning. Ik was er tijdens het hele diner al van in de ban.
Met mijn hand onder het tafelkleed greep ik zijn pik door zijn spijkerbroek en kneep erin. Hij ging onmiddellijk van halfhard naar keihard, maar verder liet Gideon niet blijken dat hij opgewonden was.
Ik kon het niet helpen: ik vatte het op als een uitdaging.
Ik begon hem over de hele stijve lengte met mijn vingers te strelen. Ik zorgde ervoor dat ik het langzaam en rustig deed, zodat niemand het merkte. Tot mijn grote vreugde ging Gideon door met zijn gesprek, zonder enige hapering in zijn stem of verandering van uitdrukking. Zijn beheersing wond me op en maakte me brutaler. Ik ging met mijn hand naar zijn knopengulp, opgewonden door de gedachte dat ik hem zou bevrijden en hem met mijn blote huid op zijn blote huid zou strelen.
Gideon nam rustig nog een slok en zette toen zijn wijnglas neer.
‘Dat is typisch iets voor jou, Arnoldo,’ zei hij droogjes, in antwoord op iets wat zijn vriend had gezegd.
Mijn pols werd gegrepen, net toen ik aan het bovenste knoopje van zijn spijkerbroek trok. Hij bracht mijn hand naar zijn lippen, een gebaar dat op een achteloos teken van genegenheid leek. Hij beet even snel in mijn vinger, waardoor ik werd verrast en naar adem snakte.
Arnoldo glimlachte: het was de veelbetekenende en licht spottende glimlach van de ene vrijgezel naar de ander, die net door een vrouw opgepikt was. Hij zei iets in het Italiaans. Gideon antwoordde met een vloeiende en sexy klinkende uitspraak en een laconieke toon. Arnoldo liet zijn hoofd achterover zakken en lachte.