Ik deed een stap achteruit en liet hem los. Ik bleef naar hem kijken terwijl hij omlaag keek naar de glanzende sleutelhanger met zijn monogram erop, waar de sleutel van mijn appartement aan hing. Het was de beste manier die ik kon verzinnen om hem te laten zien dat hij bij hem hoorde en dat ik hem vrijwillig aan hem gaf.
Zijn hand werd een vuist en sloot zich stevig om mijn cadeau. Na een minuut keek hij naar me op en zag ik de tranen die zijn gezicht nat hadden gemaakt.
‘Nee,’ fluisterde ik. Mijn hart brak nu echt. Ik legde mijn handen om zijn gezicht en met mijn duimen streek ik over zijn jukbeenderen. ‘Doe dat nou alsjeblieft niet...’
Gideon pakte me vast en drukte zijn lippen op die van mij. ‘Ik kan je niet opgeven.’
‘Sst.’
‘Ik zal je pijn doen. Dat heb ik al gedaan. Je verdient beter...’
‘Hou je mond, Gideon.’ Ik klom in hem en strengelde mijn benen rond zijn middel en hield hem zo vast.
‘Cary vertelde me hoe je eruitzag...’ Hij begon hevig te trillen. ‘Je ziet zelf niet wat ik je aandoe. Ik maak je nog kapot, Eva.’
‘Dat is niet waar.’
Hij zonk op zijn knieën op de vloer en klampte zich aan me vast. ‘Ik heb je hierin verstrikt. Je ziet het nu niet, maar je wist vanaf het begin... Je wist wat ik met je zou doen, maar ik wilde je niet laten gaan.’
‘Ik loop niet meer weg. Jij hebt me sterker gemaakt. Je hebt me een reden gegeven om nog meer mijn best te doen.’
‘God.’ Zijn ogen zagen er opgejaagd uit. Hij strekte zijn benen uit over de vloer en trok me dichter tegen zich aan. ‘Het is allemaal zo gestoord en ik heb alles helemaal verkeerd aangepakt. We gaan er nog aan onderdoor. We gaan elkaar te lijf tot er niks meer van ons over is.’
‘Ach, hou toch je mond. Ik wil niks meer van die onzin horen. Ben je nog naar Dr. Petersen gegaan?’
Hij liet zijn hoofd achterover tegen de muur vallen en deed zijn ogen dicht. ‘Ja, verdomme.’
‘Heb je hem over afgelopen nacht verteld?’
‘Ja.’ Hij perste zijn kaken op elkaar. ‘En hij zei hetzelfde als waar hij vorige week mee kwam. Dat we er veel te diep in zitten. We verzuipen elkaar. Hij vindt dat we een stapje terug moeten doen: platonisch daten, apart slapen, meer tijd met anderen en minder tijd met elkaar doorbrengen.’
Dat zou ook beter zijn, dacht ik. Beter voor onze geestestoestand, beter voor onze kansen. ‘Dan hoop ik dat hij een plan B heeft.’
Gideon deed zijn ogen open en keek naar mijn ernstige blik. ‘Dat zei ik ook. Weer.’
‘Wat dan nog als we niet helemaal goed bij ons hoofd zijn. Elke relatie heeft zo haar problemen.’
Hij snoof.
‘Nee, echt waar,’ hield ik vol.
‘Apart slapen gaan we in elk geval wel. Dat is iets wat ik uit de hand heb laten lopen.’
‘Ieder in zijn eigen bed of ieder in zijn eigen appartement?’
‘Bed. Anders verdraag ik het helemaal niet.’
‘Goed dan.’ Ik zuchtte en liet mijn hoofd op zijn schouder rusten. Ik was zo dankbaar dat ik hem weer in mijn armen had en dat we samen waren. ‘Dat kan ik wel aan. Voorlopig.’
Hij begon moeilijk te slikken. ‘Toen ik thuiskwam en je hier aantrof...’ Hij drukte zijn armen nog steviger om me heen. ‘God, Eva. Ik dacht dat Cary stond te liegen dat je niet thuis was, dat je me gewoon niet wilde zien. En toen dacht ik dat je misschien uit was gegaan... doorgaan met je leven.’
‘Jij bent niet iemand over wie je je snel heen zet, Gideon.’ Ik dacht dat ik nooit over hem heen zou komen. Hij zat in mijn bloed. Ik ging rechtop zitten zodat hij mijn gezicht kon zien.
Hij legde zijn hand op zijn hart, de hand waarmee hij de sleutel nog steeds vasthield. ‘Dankjewel hiervoor.’
‘Raak hem niet kwijt,’ waarschuwde ik hem weer.
‘Zorg jij dat je er geen spijt van krijgt dat je hem aan mij hebt gegeven.’ Hij drukte zijn voorhoofd tegen dat van mij. Ik voelde de warmte van zijn ademhaling op mijn huid en dacht dat hij misschien wel iets fluisterde, maar als dat zo was, hoorde ik niet wat hij zei.
Het deed er ook niet toe. We waren samen. Na die lange, afschuwelijke dag was niets anders meer belangrijk.
8
Het geluid van de deur van mijn slaapkamer die opengedaan werd, maakte een eind aan mijn nare droom, maar ik werd pas echt wakker van het heerlijke aroma van verse koffie. Ik rekte me uit, maar hield mijn ogen dicht, om des te langer te genieten van de voorpret.
Gideon ging op de rand van de matras zitten, en even later streek hij met zijn vingers over mijn gezicht. ‘Heb je lekker geslapen?’
‘Ik heb jou gemist. Is de koffie die ik ruik voor mij?’
‘Als je braaf bent.’
Mijn ogen gingen open. ‘Maar je vindt het toch leuk als ik stout ben?’