‘Valt praten over je verleden daar ook onder?’ Ik voelde hem gespannen worden en sloeg mezelf in gedachten voor m’n kop. ‘Niet nu meteen,’ voegde ik er snel aan toe, ‘maar wel een keer. Zeg me gewoon dat het ooit een keer gaat gebeuren.’
‘Kom morgen met me lunchen. In mijn kantoor.’
‘Gaan we er dan over praten?’
Gideon ademde nadrukkelijk uit. ‘Eva.’
Ik draaide mijn gezicht weg en liet hem los, teleurgesteld over zijn ontwijkende gedrag. Ik pakte de randen van de badkuip en begon eruit te gaan, om weg te komen van de man met wie ik me op een of andere manier meer verbonden voelde dan ooit, maar die tegelijkertijd zo onmogelijk ver van me verwijderd was. Ik werd er af en toe echt gek van om bij hem te zijn en ik twijfelde voortdurend aan precies die dingen waar ik even daarvoor nog zeker van was geweest. En dat dan steeds opnieuw.
‘Ik ben klaar,’ mompelde ik en blies de dichtstbijzijnde kaars uit. De rook krulde omhoog en vervloog, net zo vluchtig als mijn greep op de man van wie ik hield. ‘Ik ga eruit.’
‘Nee.’ Hij legde zijn handen om mijn borsten en hield me tegen. Het water klotste om ons heen doordat ik met zoveel ergernis bewoog.
‘Laat me nou gaan, Gideon.’ Ik pakte zijn polsen om zijn handen weg te trekken.
Hij begroef zijn gezicht in mijn hals en bleef me koppig vasthouden. ‘Het gaat heus nog wel een keer gebeuren. Oké? Laten we nou... Het gaat echt een keer gebeuren.’
Ik gaf het op en voelde maar weinig van de triomf die ik had gehoopt te voelen toen ik het hem had gevraagd en me op zijn antwoord had voorbereid.
‘Kunnen we het vanavond even laten rusten?’ vroeg hij nors, terwijl hij me nog steeds stevig vasthield. ‘Alles even laten rusten? Ik wil gewoon bij je zijn, goed? Wat eten laten komen, tvkijken, je vasthouden als ik slaap. Is dat goed?’
Ik besefte dat er iets met hem was en draaide me om zodat ik hem kon aankijken. ‘Wat is er aan de hand?’
‘Ik wil gewoon even bij je zijn.’
Mijn ogen prikten van de tranen. Er was nog meer waar hij me niets over vertelde, nog zoveel meer. Onze relatie was heel snel een mijnenveld van onuitgesproken woorden en geheimen aan het worden. ‘Oké.’
‘Dat heb ik nodig, Eva. Jij en ik, en even geen drama’s.’ Met zijn natte vingertoppen streek hij over mijn wang. ‘Wil je me dat alsjeblieft geven? Geef me dan een kus.’
Ik draaide me om, ging zo op hem zitten dat mijn benen langs zijn heupen hingen en legde mijn handen om zijn gezicht. Ik kantelde mijn hoofd om de perfecte invalshoek te vinden en drukte mijn lippen tegen die van hem. Ik begon zacht en langzaam, likkend en zuigend. Ik trok zacht aan zijn onderlip en nodigde hem uit om onze problemen te vergeten door plagend met mijn tong langs die van hem te strelen.
‘Kus me dan, verdomme,’ grauwde hij, terwijl hij met zijn handen mijn ruggengraat omvatte en daar rusteloos begon te kneden. ‘Kus me alsof je van me houdt.’
‘Dat doe ik ook,’ zei ik en ik sprak de woorden in zijn mond uit. ‘Daar kan ik niets aan doen.’
‘Engel.’ Hij duwde zijn handen door mijn vochtige haar, hield me daar waar hij me wilde hebben en kuste me helemaal wezenloos.
Na het eten werkte Gideon nog in bed, met zijn rug tegen het hoofdeinde en zijn laptop op een lapdesk. Ik lag uitgestrekt op mijn buik op bed, keek televisie en trappelde met mijn voeten in de lucht.
‘Ken je alle zinnen uit deze film uit je hoofd?’ vroeg hij, in een poging mijn aandacht af te leiden van Ghostbusters en naar hem te kijken. Hij droeg een zwarte boxershort en verder niets.
Ik vond het heerlijk om hem zo te zien: ontspannen, op zijn gemak, intiem. Ik vroeg me af of Corinne dat ooit had gezien. Zo ja, dan kon ik me voorstellen dat ze dat ontzettend graag weer wilde zien, omdat ik dit voorrecht ontzettend graag wilde houden.
‘Zou kunnen,’ gaf ik toe.
‘En moet je ze dan allemaal hardop uitspreken ook?’
‘Heb je daar bezwaar tegen, kanjer?’
‘Nee.’ Zijn ogen glansden van de pret en zijn mond krulde. ‘Hoe vaak heb je die film gezien?’
‘Wel tig keer.’ Ik draaide me om en ging op handen en voeten staan. ‘Wil je nog meer horen?’
Hij trok een van zijn donkere wenkbrauwen omhoog.
‘Ben jij de Sleutelbewaarder?’ gromde ik, en ik kroop naar voren.
‘Engel, als je zo naar me kijkt, ben ik alles wat je maar wilt.’
Ik keek naar hem vanonder mijn halfgesloten oogleden en zei hees: ‘Wil je dit lichaam?’
Grijnzend zette hij zijn lapdesk opzij. ‘De godganse dag.’
Ik sloeg een been over zijn benen heen en klom op zijn torso. Ik legde mijn armen om zijn schouders en gromde: ‘Kus me, onderwezen.’