‘Nou en of! En ik pik het ook niet. Hij zal moeten leren dat relaties zo niet werken. En dat na alle onzin die hij me heeft verteld over vertrouwen.’ Ik liet me op mijn ligstoel vallen. ‘Hoeveel vertrouwen heeft hij in mij als hij me door iemand moet laten schaduwen om vreemde mannen weg te jagen?’
‘Ik vind dit helemaal niks, Eva.’ Hij ging rechtop zitten en zette zijn benen naast zijn stoel. ‘Dit is niet oké.’
‘Denk je dat ik dat niet weet? En waarom moet het eigenlijk een vrouw zijn? Ik heb heus niks tegen vrouwen met een stoer beroep. Ik vraag me gewoon af of hij verwacht dat ze me tot in de damestoiletten moet kunnen volgen of het gewoon niet aan een man durft over te laten om me te volgen.’
‘Meen je dat nou? Waarom zit je hier verdomme nog te zonnebaden in plaats van hem verrot te schelden?’
Het idee waar ik op had zitten broeden begon vaste vormen aan te nemen. ‘Omdat ik een leuk plannetje heb.’
‘O ja?’ Zijn mond vormde zich tot een ondeugende grijns. ‘Zeg es.’
Ik pakte mijn smartphone van het tafeltje met het mozaïeken blad tussen ons in en bladerde door mijn contacten tot ik Benjamin Clancy had gevonden: de persoonlijke bodyguard van mijn stiefvader.
‘Hoi Clancy. Met Eva,’ groette ik hem toen hij na de eerste keer overgaan opnam.
Cary’s ogen werden groter achter zijn zonnebril. ‘Ahaaa...’
Ik sprong op en vormde de woorden ik ga naar boven met mijn lippen.
Hij knikte. ‘Ja, alles goed,’ zei ik in antwoord op een vraag van Clancy. Toen dook ik bliksemsnel naar binnen. Ik zag dat Sheila een flink aantal passen achter me liep en nog steeds buiten was, en vroeg: ‘Luister eens, zou je iets voor me willen doen?’
Ik had net mijn telefoontje met Clancy afgerond toen er een ander gesprek binnenkwam. Ik grijnsde toen ik zag wie het was en zei enthousiast: ‘Hoi papa!’
Hij lachte. ‘Hoe gaat het met m’n meisje?’
‘Relletjes aan het trappen en daar geniet ik van.’ Ik spreidde mijn sarong uit over een eetkamerstoel en ging zitten.
‘Hoe gaat het met jou?’
‘Relletjes aan het bestrijden en daar geniet ik maar af en toe van.’
Victor Reyes werkte als straatagent in Oceanside in Californië, wat de reden was waarom ik ervoor had gekozen om naar de San Diego State University te gaan. Mijn moeder had een moeilijke periode met echtgenoot nummer twee achter de rug en ik was in een rebelse fase geweest. Ik maakte mijn eigen leven tot een hel terwijl ik probeerde te vergeten wat Nathan me al die tijd had aangedaan.
Weggaan uit de verstikkende omgeving van mijn moeder was een van de beste beslissingen geweest die ik ooit had genomen. Mijn vaders rustige, rotsvaste liefde voor mij, zijn enige kind, had mijn leven veranderd. Hij gaf me de vrijheid waar ik zo’n behoefte aan had – binnen duidelijk bepaalde grenzen – en zorgde ervoor dat ik therapie kreeg bij Dr. Travis, wat tot het begin van mijn langzame herstel en mijn vriendschap met Cary had geleid.
‘Ik mis je,’ zei ik tegen hem. Ik hield veel van mijn moeder en ik wist dat ze ook van mij hield, maar mijn relatie met haar was grillig. Met mijn vader liep alles gewoon zo soepel.
‘Dan vind je het misschien wel leuk wat ik je te vertellen heb. Ik kan je over ongeveer twee weken komen opzoeken – de week na deze week – als dat jou tenminste uitkomt. Ik wil je niet in de weg lopen.’
‘O, mijn god, pap. Natuurlijk loop je me niet in de weg. Ik vind het heerlijk om je weer te zien!’
‘Het wordt een korte trip. Dan zou ik aankomen met de nachtvlucht van donderdag en zondagavond weer terugvliegen.’
‘Helemaal te gek, pap! Yes! Ik ga plannetjes maken. We gaan een hoop lol beleven.’
Mijn vaders zachte gegniffel maakte me helemaal warm vanbinnen. ‘Ik kom voor jou hoor, niet voor New York. Ga je nou niet lopen uitsloven met allemaal uitjes of zo.’
‘Nee, dat komt wel goed. Ik zal ervoor zorgen dat we heel veel kunnen relaxen. En ik zal je aan Gideon voorstellen.’ Alleen al de gedachte dat die twee elkaar zouden ontmoeten gaf me vlinders in mijn buik.
‘Gideon Cross? Maar je zei dat dat niets voorstelde.’
‘Ja...’ Ik trok een rimpel in mijn neus. ‘We hadden het toen even moeilijk. Ik dacht dat het uit was.’
Het bleef even stil. ‘Is het serieus?’
Ook ik zweeg even en schoof rusteloos heen en weer. Mijn vader was een getraind observator: hij zou het onmiddellijk in de gaten hebben als er spanning was tussen Gideon en mij, seksueel of anderszins. ‘Ja. Het is ook niet altijd makkelijk. Het is hard werken – ik ben hard werken – maar we doen allebei ons best.’
‘Waardeert hij je wel, Eva?’ Mijn vaders stem was kortaf en veel te ernstig. ‘Het kan me niet schelen hoeveel geld hij heeft: je hebt hem niets te bewijzen.’