Ze zag me kijken en haar glimlach verbleekte onmiddellijk. Ik kon haar ogen niet zien achter haar Jackie-O-zonnebril, maar ik wist dat ze dreigend naar me keek. Glimlachend keek ik weg, want ik wist precies wat ze ervan vond dat een andere vrouw haar man zat te bestuderen.
Ik vond een lege plek aan de bar en wenkte de barman om hem te laten weten dat ik klaar was om te bestellen zodra hij er klaar voor was. De mistinstallaties die aan het plafond hingen verkoelden mijn huid en maakten het aanlokkelijk om op een plotseling vrijgekomen barkruk te glijden terwijl ik wachtte.
‘Wat drink je?’
Ik draaide mijn hoofd om en keek naar de man die me had aangesproken. ‘Nu nog niets, maar ik zit aan een mojito te denken.’
‘Laat mij je er eentje aanbieden.’ Hij glimlachte en liet volmaakt witte, maar ietwat scheve tanden zien. Hij stak zijn hand naar me uit en die beweging vestigde mijn aandacht op zijn goed gevormde armen. ‘Daniel.’
Ik legde mijn hand in die van hem. ‘Eva. Prettig kennis te maken.’
Hij legde zijn armen over elkaar op de bar en leunde eroverheen. ‘Wat brengt je naar Vegas? Zaken of plezier?’
‘Weekendje weg. Jij?’ Daniel had een interessante tatoeage in een vreemde taal op zijn rechterbiceps waar ik vol bewondering naar keek. Hij was niet knap in de traditionele zin, maar hij kwam zelfverzekerd en evenwichtig over, twee dingen die ik in een man aantrekkelijker vond dan alleen zijn lichamelijke kenmerken.
‘Werk.’
Ik keek vluchtig naar zijn zwembroek. ‘Dan heb ik de verkeerde baan.’
‘Ik verkoop...’
‘Mag ik even?’
We draaiden ons allebei om naar de vrouw die ons gesprek had onderbroken. Ze was een gedrongen brunette, gekleed in een donker poloshirt waarop zowel haar naam – Sheila – als Cross Towers and Casino geborduurd stond. Ze had een oortje in en om haar middel droeg ze een koppelriem, waaraan je kon zien dat ze van de beveiliging was.
‘Miss Tramell.’ Ze groette me met een knikje.
Ik trok mijn wenkbrauwen op. ‘Ja?’
‘Bij uw cabana is een ober die uw bestelling kan opnemen.’
‘Cool. Dank u wel. Maar ik vind het niet erg om hier even te wachten.’
Omdat ik bleef zitten, richtte Sheila haar aandacht nu op Daniel. ‘Als u aan het andere eind van de bar gaat zitten, meneer, zal de barman er daar voor zorgen dat uw drankjes van het huis zijn.’
Hij gaf een kort knikje en glimlachte vervolgens charmant naar mij. ‘Ik zit hier ook prima, dank u.’
‘Ik ben bang dat ik u moet verzoeken daarheen te gaan.’
‘Wat?’ Zijn glimlach werd opeens een frons. ‘Waarom?’
Ik knipperde met mijn ogen terwijl ik naar Sheila keek en eindelijk besefte ik waar het hier om ging. Gideon liet me in de gaten houden. En hij dacht op afstand te kunnen controleren wat ik deed.
Sheila keek gewoon terug, met een emotieloos gezicht. ‘Ik zal u naar uw cabana begeleiden, Miss Tramell.’
Heel even overwoog ik haar helemaal gek te maken, misschien door Daniel te grijpen en hem bewusteloos te kussen, alleen maar om een boodschap aan mijn arrogante vriendje te sturen, maar gelukkig kon ik me inhouden. Ze deed tenslotte gewoon waar ze voor betaald werd. Het was haar baas die een schop onder zijn hol verdiende.
‘Sorry, Daniel,’ zei ik, blozend van schaamte. Ik voelde me als een kind dat een standje had gekregen en daar werd ik echt pissig van. ‘Leuk je te hebben ontmoet.’
Hij haalde zijn schouders op. ‘Als je je nog bedenkt...’
Ik voelde Sheila’s blik op mijn rug toen ik haar voorging naar mijn ligstoel. Plotseling keerde ik me om en keek haar aan. ‘Zo. Heb je alleen de instructie om in te grijpen als iemand me probeert te versieren? Of heb je een hele lijst met situaties?’
Ze aarzelde even en zuchtte toen. Ik kon me een beetje een voorstelling maken van wat ze wel niet van me moest denken: zo’n knappe blonde stoot die in openbaar gezelschap niet te vertrouwen was. ‘Er is een lijst, ja.’
‘Natuurlijk is er een lijst.’ Gideon zou nooit iets aan het toeval overlaten. Ik vroeg me af wanneer hij aan de lijst had zitten werken: of hij hem pas had opgesteld toen ik Las Vegas had voorgesteld of dat hij hem al achter de hand had. Misschien was het een lijst die hij had opgesteld toen hij met andere vrouwen was. Misschien had hij hem al voor Corinne geschreven.
Hoe meer ik erover nadacht, hoe kwader ik werd.
‘Het is toch godverdomme niet te geloven?’ klaagde ik bij Cary toen ze op een discrete afstand bij me vandaan was gestapt, alsof dat genoeg zou zijn om te vergeten dat ze om me heen hing. ‘Ik heb een oppas.’
‘Wat?’
Ik vertelde hem wat er was gebeurd en ik zag zijn kaak verstrakken.
‘Dat is bespottelijk, Eva,’ snauwde hij.