Crossfire - 2 Begeerd door jou(26)

Hij haalde opnieuw zijn schouders op, maar nu zag het er ongemakkelijk uit. ‘Ik heb hem die nacht pijn gedaan doordat ik een eikel was. En nu heb ik hem gisteren pijn gedaan doordat ik probeerde de eer aan mezelf te houden.’

‘Heb je het uitgemaakt?’ Ik stak mijn hand naar hem uit en kneep in die van hem toen hij hem in die van mij legde.

‘Het is behoorlijk bekoeld. Zeg maar gerust bevroren. Hij wil dat ik homo ben, maar dat ben ik niet.’

Het was pijnlijk om te horen dat iemand wilde dat Cary iemand anders was dan hij was, want zo was het nou altijd gegaan bij hem. Ik begreep niet waarom. Voor mij was hij geweldig zoals hij was. ‘Ik vind het zo jammer voor je, Cary.’

‘Ik ook, want het is een geweldige gozer. Ik ben gewoon nog niet klaar voor de stress en de verantwoordelijkheden van een ingewikkelde relatie op dit moment. Ik werk heel veel. Ik ben nog niet zo stabiel dat ik het aankan als ik gefrustreerd raak.’ Hij tuitte zijn lippen. ‘Misschien moet jij daar ook eens over nadenken. We zijn hier net naartoe verhuisd. We moeten nog helemaal wennen.’

Ik knikte, omdat ik wist waar hij op doelde en ik was het niet met hem oneens, maar ik hield vast aan mijn besluit om mijn relatie met Gideon door te zetten. ‘Heb je ook met Tatiana gepraat?’

‘Niet nodig.’ Hij wreef met zijn duim over mijn knokkels voor hij me losliet. ‘Zij neemt het niet zo nauw.’

Ik snoof en nam een slok koffie.

‘En niet alleen op die manier, hoor,’ berispte hij me met een ondeugende grijns. ‘Ik bedoel dat ze geen verwachtingen heeft of eisen stelt. Zolang ik een condoom gebruik en ze minstens zo vaak een orgasme heeft als ik, vindt zij het best. Het is eigenlijk wel oké met haar, en niet alleen omdat ze kan zuigen als een bloedzuiger. Het is gewoon wel relaxed om met iemand te zijn die gewoon lol wil hebben en geen stress veroorzaakt.’

‘Gideon kent me. Hij begrijpt mijn problemen en probeert er iets mee te doen. Hij werkt er ook hard aan, Cary. Voor hem is het ook niet makkelijk.’

‘Denk je dat Cross tijdens de lunch een vluggertje heeft gehad met zijn ex?’ vroeg hij recht voor zijn raap.

‘Nee.’

‘Weet je het zeker?’

Ik haalde diep adem, nam een verkwikkende slok en bekende: ‘Bijna. Ik denk dat hij op dit moment op mij geilt. Het is behoorlijk heftig tussen ons, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar zijn ex heeft op een of andere manier nog macht over hem. Hij zegt dat het schuldgevoel is, maar dat verklaart zijn fascinatie voor brunettes niet.’

‘Het verklaart waarom jij je liet gaan en hem hebt geslagen. Dat zij in de buurt is, zit je dwars, maar hij vertelt nog steeds niet wat er aan de hand is. Vind jij dat gezond klinken?’

Dat deed het niet, en dat wist ik. En ik haatte het. ‘We zijn naar Dr. Petersen geweest.’

Zijn wenkbrauwen gingen omhoog. ‘Hoe was dat?’

‘Hij heeft niet gezegd dat we zo snel mogelijk zo ver mogelijk bij elkaar vandaan moesten gaan.’

‘En als hij dat wel zou zeggen? Zou je dan naar hem luisteren?’

‘Ik knijp er deze keer niet tussenuit als het moeilijk wordt. Even serieus, Cary...’ – ik hield zijn blik vast – ‘... ik dacht dat ik inmiddels wel zo ver opgeschoten zou zijn dat ik bij een beetje golfslag niet meteen kopje-onder ga.’

‘Meissie, Cross is een tsunami.’

‘Ha!’ Ik glimlachte. Ik kon er niets aan doen. Cary kon me door mijn tranen heen nog laten glimlachen. ‘Als het niet lukt met Gideon, betwijfel ik eerlijk gezegd of het ooit wel met iemand kan lukken.’

‘Dat komt door je gebrek aan zelfvertrouwen.’

‘Hij weet wat ik met me meedraag.’

‘Goed dan.’

Mijn wenkbrauwen schoten omhoog. ‘Goed dan?’ Dat was te makkelijk.

‘Ik ben niet overtuigd. Maar ik doe het ermee.’ Hij greep mijn hand. ‘Kom op, laten we je haar gaan doen.’

Ik glimlachte dankbaar. ‘Je bent geweldig.’

Hij stootte met zijn heup tegen die van mij. ‘Als je dat maar niet vergeet.’





5


‘Dit mag dan misschien mijn dood worden, maar dan wel een heel chique dood,’ zei Cary.

Ik schudde mijn hoofd terwijl ik hem voorging naar de hoofdcabine van Gideons privévliegtuig. ‘Je gaat heus niet dood, hoor. Vliegen is veiliger dan autorijden.’

‘En jij denkt dat de luchtvaartindustrie niet betaald heeft om die statistische gegevens samen te stellen?’

Ik bleef even staan om hem lachend een dreun op zijn schouder te geven. Ik keek naar het verbazingwekkend luxe interieur en was zwaar onder de indruk. Ik had in de loop der jaren weleens vaker een privévliegtuig vanbinnen gezien, maar zoals altijd ging Gideon verder dan anderen zich konden veroorloven.