Gedesoriënteerd door hoe ze eruitzagen, keek ik op mijn horloge en zag dat het net na middernacht was. ‘Wat zijn jullie aan het doen?’
‘Ik kwam net aan,’ zei Cary. ‘En toen kwam ik Cross tegen op weg naar boven.’
Ik keek naar Gideon, die al net zo bezorgd keek als mijn huisgenoot. ‘Was je dan weggegaan?’
Gideon hielp me omhoog. ‘Ik zei toch dat ik nog wat dingen moest regelen.’
Tot middernacht? ‘Wat voor dingen?’
‘Niks belangrijks.’
Ik schudde me los uit zijn greep en liep naar de wastafel om mijn tanden te poetsen. Weer een geheim. Hoeveel had hij er eigenlijk?
Cary verscheen bij mijn elleboog. Zijn blik ontmoette die van mij in de kaptafelspiegel. ‘Je hebt al een hele tijd geen nachtmerrie meer gehad.’
Ik keek in zijn bezorgde groene ogen en liet hem zien hoe afgepeigerd ik was.
Hij kneep bemoedigend in mijn schouder. ‘We doen gewoon rustig aan dit weekend. Even opnieuw opladen. Kunnen we allebei wel gebruiken. Red jij het wel vannacht?’
‘Ik ben bij haar.’ Gideon kwam overeind van waar hij zat op de rand van mijn badkuip, waar hij zijn laarzen had uitgetrokken.
‘Dat betekent niet dat ik er niet ben.’ Cary drukte snel een kus op mijn slaap. ‘Geef maar een gil als je me nodig hebt.’
De blik die hij me gaf voor hij de badkamer uit liep, sprak boekdelen. Hij was er niet gerust op dat Gideon bleef slapen. Om eerlijk te zijn had ik zelf ook zo mijn bedenkingen. Ik had het idee dat de angst die in mijn achterhoofd speelde vanwege Gideons slaapstoornis een belangrijke oorzaak was van de onstuimige emotionele staat waarin ik verkeerde. Zoals Cary pas nog had gezegd, was de man die ik liefhad een tikkende tijdbom, en ik deelde het bed met hem.
Ik spoelde mijn mond en liet mijn tandenborstel weer in de houder zakken. ‘Ik moet even douchen.’
Ik had gedoucht voordat ik ging slapen, maar nu voelde ik me opnieuw vies. Koud zweet plakte aan mijn huid en als ik mijn ogen dichtdeed, kon ik zijn lucht – van Nathan – op me ruiken.
Gideon deed de kraan open en begon zich toen uit te kleden, en leidde me zodoende op een heerlijke manier af met de aanblik van zijn geweldige, strakke lijf. Zijn spieren waren hard en prominent zichtbaar, hij was slank, en toch krachtig en elegant gebouwd.
Ik liet mijn kleren op de grond vallen en liet ze daar liggen, en stapte met een kreun onder de stomende douche. Hij kwam achter me aan de cabine binnen, schoof mijn haar opzij en kuste me op mijn schouder. ‘Hoe voel je je?’
‘Beter.’ Omdat jij bij me bent.
Hij sloeg zijn armen voorzichtig om mijn middel en liet beverig zijn adem ontsnappen. ‘Ik... Jezus, Eva. Was je over Nathan aan het dromen?’
Ik haalde diep adem. ‘Misschien vertellen we elkaar op een dag wel iets over onze dromen, hè?’
Hij ademde scherp in, en hij kromde zijn vingertoppen tegen mijn heup. ‘Aha, gaan we zo beginnen?’
‘Ja,’ mompelde ik. ‘Zo gaan we beginnen.’
We bleven lang zo staan, omgeven door stoom en door geheimen, fysiek dicht bij elkaar maar emotioneel ver van elkaar verwijderd. Ik haatte het. De drang om te huilen was overweldigend en ik vocht er niet tegen. Het voelde goed om het er allemaal uit te gooien. Alle spanning leek uit me te stromen terwijl ik stond te snikken.
‘Engel...’ Gideon duwde zich tegen mijn rug aan, zijn armen strak om mijn middel, en troostte me met het beschermende schild van zijn grote lichaam. ‘Niet huilen... Mijn god. Ik kan het niet uitstaan. Zeg wat je nodig hebt, engel. Zeg me wat ik kan doen.’
‘Het wegwassen,’ fluisterde ik, en leunde tegen hem aan. Ik had de troost van zijn tedere bezitterigheid nodig. Ik strengelde mijn vingers door die van hem op mijn buik. ‘Maak me schoon.’
‘Dat ben je al.’
Ik haalde huiverend adem en schudde mijn hoofd.
‘Luister naar me, Eva. Niemand kan aan je komen,’ zei hij fel. ‘Niemand kan bij je in de buurt komen. Nooit meer.’
Ik greep zijn vingers nog steviger vast.
‘Dan moeten ze eerst langs mij, Eva. En dat zal nooit gebeuren.’
Ik kon niet spreken door de brok in mijn keel. De gedachte aan Gideon die het opnam tegen mijn nachtmerrie, dat hij de man zag die al die dingen bij me gedaan had, trok de knoop die al de hele dag in me zat nog strakker aan.
Gideon pakte mijn shampoo en ik deed mijn ogen dicht om het allemaal buiten te sluiten. Alles behalve de man die op dat moment alleen maar oog had voor mij.
Ik wachtte ademloos op zijn magische vingers. Toen ik ze voelde, strekte ik mijn armen uit naar de muur voor me om mijn evenwicht te bewaren. Met allebei mijn handen plat tegen de koele tegels genoot ik ervan hoe hij met zijn vingertoppen mijn hoofdhuid kneedde, en ik kreunde.