‘Ik kreeg iets op mijn overhemd.’ Hij begon zijn overhemd dicht te knopen en zijn buikspieren spanden zich door zijn bewegingen terwijl hij naar de bar liep, waar ik zijn manchetknopen zag liggen. ‘Ik heb haast. Als je iets nodig hebt, laat het Scott weten en dan zorgt hij dat het in orde komt. Of ik zorg er zelf voor wanneer ik terugkom. Ik ben niet meer dan twee uur weg.’
‘Hoe komt het dan dat je zo laat bent?’
Hij keek me niet aan terwijl hij zei: ‘Ik had op het laatste moment nog even een bespreking.’
O, is dat zo? ‘Maar je hebt vanochtend nog gedoucht.’ Nadat je een uur lang seks met me had gehad. ‘Waarom moest je dan nog een keer douchen?’
‘Waarom stel je zoveel vragen?’ snauwde hij.
Ik moest antwoorden hebben en ging naar de toiletruimte. De vochtige lucht was overweldigend. Ik negeerde de stem in mijn hoofd die zei dat ik niet op zoek moest gaan naar problemen die ik helemaal niet wilde vinden, viste zijn overhemd uit de wasmand... en zag rode lippenstift, die als een bloedvlek over een van zijn manchetten was gesmeerd. Er trok een scheut pijn door mijn borst.
Ik liet het kledingstuk op de vloer vallen, draaide me om en vertrok, omdat ik zo ver mogelijk bij Gideon vandaan moest zijn als maar kon. Voordat ik moest overgeven of in huilen zou uitbarsten.
‘Eva!’ snauwde hij, terwijl ik haastig langs hem liep. ‘Verdomme, wat is er nou met jou aan de hand?’
‘Ach rot op, klootzak.’
‘Wat zeg je daar?’
Mijn hand lag al op de deurknop toen hij me vastgreep en me bij mijn elleboog terug rukte. Ik draaide me snel om en sloeg hem met zoveel kracht in zijn gezicht dat hij zijn hoofd omdraaide en mijn handpalm brandde.
‘Godverdomme,’ gromde hij, en hij greep me bij mijn armen en schudde me door elkaar. ‘Heb godverdomme niet het lef om me te slaan!’
‘Raak me niet aan!’ De aanraking van zijn handen op de blote huid van mijn armen was me gewoon te veel.
Hij deinsde terug en deed een stap achteruit. ‘Wat is er in godsnaam met jou gebeurd?’
‘Ik heb haar gezien, Gideon.’
‘Wie heb je gezien?’
‘Corinne!’
Hij fronste. ‘Waar heb je het over?’
Ik haalde mijn smartphone tevoorschijn en duwde de foto in zijn gezicht. ‘Betrapt.’
Gideons blik concentreerde zich op het schermpje en toen trok zijn frons weg. ‘Betrapt waarop precies?’ vroeg hij, iets te zacht.
‘Ach, rot toch op, man.’ Ik draaide me om naar de deur en stak mijn telefoon weer in mijn tas. ‘Dat ga ik je niet voorkauwen.’
Hij sloeg met zijn handpalm op het glas en hield de deur dicht. Hij sloot me in met zijn lichaam, leunde naar beneden en dreunde in mijn oor: ‘Ja. Jawel, dat doe je godverdomme wel.’
Ik kneep mijn ogen dicht omdat onze positie bij de deur een stortvloed aan verhitte herinneringen terugbracht aan de eerste keer dat ik in Gideons kantoor was geweest. Toen had hij me net als nu tegengehouden. Hij had me behendig verleid en ons in een hartstochtelijke omhelzing op precies die sofa getrokken waar zojuist nog genoeg kracht op was uitgeoefend om hem van zijn plek te krijgen.
‘Zegt dat beeld dan niet meer dan duizend woorden?’ beet ik hem toe, met mijn kaken op elkaar.
‘Oké, dus Corinne heeft blijkbaar liggen rotzooien. Wat heeft dat met mij te maken?’
‘Probeer je me voor de gek te houden of zo? Laat me eruit.’
‘Ik zou niet weten waarom ik je voor de gek zou houden. Ik ben alleen ontzettend kwaad. Zo kwaad ben ik nog nooit op een vrouw geweest. Je komt hier binnenwandelen met je belachelijke beschuldigingen en je blaast me toch hoog van de toren...’
‘Maar ik heb toch gelijk?’ Ik draaide me om en schoot onder zijn arm door, zodat er eindelijk wat afstand tussen ons kwam. Het deed veel te veel pijn om dicht bij hem te zijn. ‘Ik zou jou nooit bedriegen. Als ik wilde rondneuken, zou ik het eerst met jou uitmaken.’
Gideon leunde tegen de deur en sloeg zijn armen over elkaar. Zijn overhemd hing nog uit zijn broek en was open bij de kraag, wat ik geil en verleidelijk vond. En daar werd ik alleen nog maar bozer van.
‘Denk je dat ik je bedrogen heb?’ Zijn woorden klonken koud en kortaf.
Ik haalde diep adem om de pijn te verdragen van het beeld van Corinne en hem op de sofa achter me. ‘Leg me dan eens uit waarom ze hier in het Crossfire was en waarom ze er zo uitzag. Waarom je kantoor er zo uitziet. Waarom jij er zo uitziet.’
Zijn blik gleed over de sofa, toen naar het kussen op de vloer en toen weer terug naar mij. ‘Ik heb geen idee waarom Corinne hier was of waarom ze er zo uitzag. Ik heb haar niet meer gezien sinds gisteravond, waar jij bij was.’
Gisteravond leek wel een eeuwigheid geleden. Ik wilde dat het nooit gebeurd was.