Ik glimlachte. Ik wist niet zeker of ‘betoverend’ betekende dat ik eruitzag alsof ik iemand ging betoveren of dat ik erop zat te wachten zelf te worden betoverd.
Stanton schudde Cary de hand en gaf hem voorzichtig een klap op zijn schouder. ‘Het is fijn om je weer op de been te zien, jongeman. Je hebt ons allemaal de stuipen op het lijf gejaagd.’
‘Dank u wel, voor alles.’
‘Geen dank,’ zei Stanton en maakte een wegwuivend gebaar. ‘Nooit.’
Mijn moeder haalde diep adem en blies uit. Haar ogen waren helder terwijl ze naar Stanton keek. Ze zag dat ik naar haar keek en ze glimlachte, en het was een tevreden glimlach.
We belandden uiteindelijk in een privéclub met een bigband en een geweldige zanger en zangeres. Ze wisselden elkaar vaak af gedurende de avond en leverden de perfecte begeleiding voor een diner bij kaarslicht, geserveerd in een zitje met hoge fluwelen banken dat zo uit een klassieke foto van de beau monde in Manhattan leek te zijn geplukt. Ik vond het zeer charmant.
Tussen het diner en het dessert vroeg Cary me ten dans. We hadden samen stijldanslessen gevolgd omdat dat moest van mijn moeder, maar we moesten het nu een beetje rustig aan doen vanwege Cary’s verwondingen. Eigenlijk zwaaiden we gewoon maar wat heen en weer op de muziek en voelden ons voldaan na een gezellige dag met als besluit een heerlijk etentje samen met dierbaren.
‘Moet je ze nou eens zien,’ zei Cary, terwijl we keken hoe Stanton mijn moeder soepel de dansvloer rondleidde. ‘Hij is echt stapelgek op haar.’
‘Ja, en zij is goed voor hem. Ze geven elkaar wat ze nodig hebben.’
Hij keek omlaag naar mij. ‘Doet dat je aan je vader denken?’
‘Een beetje.’ Ik strekte mijn armen omhoog en liet mijn vingers door zijn haar gaan, terwijl ik aan langere, donkerder lokken dacht die als dikke zijde aanvoelden. ‘Ik heb mezelf eigenlijk nooit romantisch gevonden. Ik bedoel: ik hou van romantiek en grote gebaren, en van dat aangeschoten gevoel dat je krijgt wanneer je superverliefd op iemand bent. Maar die hele fantasie van de prins op het witte paard en trouwen met de liefde van je leven was niet mijn ding.’
‘Tja. Jij en ik, meissie, we zijn gewoon te veel afgestompt. We willen alleen extatische seks met iemand die weet dat we gestoord zijn en dat accepteert.’
Ik vertrok grimmig mijn mond. ‘Op een gegeven moment heb ik mezelf wijsgemaakt dat Gideon en ik alles konden krijgen. Dat we alleen maar verliefd hoefden te zijn. Ik denk dat dat komt doordat ik nooit echt had verwacht dat ik zo verliefd zou worden, en dan is er die mythe dat als dat dan gebeurt, je nog lang en gelukkig zou moeten leven.’
Cary drukte zijn lippen op mijn voorhoofd. ‘Het spijt me, Eva. Ik weet dat het je veel pijn doet. Ik zou willen dat ik het voor je kon oplossen.’
‘Ik weet niet waarom het nooit bij me is opgekomen om gewoon maar iemand te zoeken met wie ik tevreden kan zijn.’
‘Jammer dat we niet met elkaar naar bed willen. We zouden perfect voor elkaar zijn.’
Ik lachte en drukte mijn wang tegen zijn hart.
Toen het nummer afgelopen was, lieten we elkaar los en begonnen we naar ons tafeltje te lopen. Ik voelde vingers om mijn pols en draaide mijn hoofd om...
Ik keek in de ogen van Christopher Vidal jr., Gideons halfbroer.
‘Ik wil graag de volgende dans,’ zei hij, en hij grijnsde jongensachtig. Er was geen teken van de vervelende man die ik had gezien op het filmpje dat Cary stiekem had geschoten tijdens een tuinfeestje bij het huis van de Vidals.
Cary stapte naar voren en keek me aan om te zien of hij iets voor me kon doen.
Ik had eerst de neiging om Christopher af te wijzen, maar toen keek ik om me heen. ‘Ben je hier alleen?’
‘Wat maakt dat uit?’ Hij trok me in zijn armen. ‘Jij bent degene met wie ik wil dansen. Ik heb haar, hoor,’ zei hij tegen Cary, en sleepte me weg.
Toen we elkaar voor het eerst hadden ontmoet, was het ook zo gegaan. Destijds had hij me ook ten dans gevraagd. Ik had voor het eerst een date met Gideon en het ging toen al niet helemaal naar wens.
‘Je ziet er fantastisch uit, Eva. Ik vind je haar geweldig.’
Ik glimlachte gespannen. ‘Dankjewel.’
‘Rustig maar,’ zei hij. ‘Wat ben je stijfjes. Ik bijt je niet, hoor.’
‘Sorry. Ik wil er alleen maar zeker van zijn dat ik geen aanstoot geef aan degene met wie je hier bent.’
‘Alleen mijn ouders en de manager van een zanger die graag bij Vidal Records wil tekenen.’
‘Aha.’ Ik begon nu oprecht te glimlachen. Het was precies wat ik hoopte te horen.
Terwijl we dansten, bleef ik de kamer rondkijken. Ik zag het als een teken dat toen het nummer eindigde, Elizabeth Vidal opstond en zij ook naar mij keek. Ze excuseerde zich van haar tafel en ik excuseerde me bij Christopher, die protesteerde.