‘Eva?’ Cary gaf me een por en keek me aandachtig aan.
‘Ik wil alles anders,’ zei ik beslist. ‘Ik wil een nieuw kapsel. Kort, flirterig en chic. Ik wil mijn nagels brandweerrood, zowel mijn vingers als mijn tenen. Ik wil een nieuwe Eva worden.’
Cary’s wenkbrauwen gingen omhoog. ‘Die nagels zijn oké. Je haar: misschien. Je moet geen grote beslissingen nemen als je in de kreukels ligt vanwege een of andere vent. Daar krijg je spijt van.’
Ik tilde mijn kin op. ‘En toch doe ik het, Cary Taylor. Je kunt me helpen, of je kunt je mond houden en toekijken.’
‘Eva!’ Mijn moeder gilde bijna. ‘Je zult er fantastisch uitzien! Ik weet precies wat je met je haar moet doen. Je zult het geweldig vinden!’
Cary’s lippen trilden. ‘Nou, goed dan, meissie. Laten we eens kijken hoe de Nieuwe Eva eruitziet.’
De Nieuwe Eva bleek een moderne, beetje nerveuze sexy vrouw te zijn. Mijn ooit lange, steile blonde haar was nu op schouderlengte en in lange lagen geknipt, met overal platina highlights en lokken die om mijn gezicht vielen. Ik had ook mijn make-up laten doen, om te kijken wat voor look bij mijn nieuwe kapsel paste, en ik kwam erachter dat een grijze smokey eyes-stijl precies goed was voor mijn ogen, samen met zachtroze lipgloss.
Uiteindelijk had ik geen rood voor mijn nagels gekozen, maar was ik voor chocoladebruin gegaan. Dat vond ik echt mooi. Voorlopig in elk geval. Ik was bereid toe te geven dat ik misschien door een fase ging.
‘Oké, ik neem het terug,’ zei Cary, en hij floot. ‘Dat uitmaken staat je echt goed.’
‘Zie je wel?’ schepte mijn moeder grijnzend op. ‘Ik zei het je toch? Nu zie je er echt uit als urban chic.’
‘Heet dat zo?’ Ik keek naar mijn spiegelbeeld en was verbaasd over de transformatie. Ik zag er wat ouder uit. Zeker beschaafder. In elk geval sexyer. Ik kreeg er een kick van om iemand anders in de spiegel te zien dan de jonge vrouw met wallen onder haar ogen die ik de afgelopen twee weken tegenover me had gehad. Op een of andere manier pasten mijn smallere gezicht en droevige ogen goed bij de brutalere stijl.
Mijn moeder stond erop om uit eten te gaan, omdat we er allemaal zo goed uitzagen. Ze belde Stanton en zei tegen hem dat hij zich moest voorbereiden op een avondje uit. Ik kon van haar kant van het gesprek opmaken dat ze hem helemaal inpakte met haar meisjesachtige opwinding. Ze liet het aan hem over om het restaurant uit te kiezen en alles te regelen, en daarna ging ze verder met mijn make-over door een zwart jurkje uit mijn kast te kiezen. Terwijl ik het aandeed, hield ze een van mijn ivoorkleurige cocktailjurken omhoog.
‘Trek maar aan,’ zei ik tegen haar. Ik vond het vermakelijk en wonderbaarlijk dat mijn moeder het kon hebben om kleren te dragen van iemand die bijna twintig jaar jonger was.
Toen we klaar waren, ging ze naar Cary’s kamer en hielp hem zich klaar te maken.
Ik keek vanuit de deuropening hoe mijn moeder met hem bezig was, de hele tijd aan het woord op zo’n manier dat je niets terug hoefde zeggen. Cary stond daar met een schattige glimlach op zijn gezicht. Met zijn ogen volgde hij al haar bewegingen en hij zag er gelukkig uit.
Met haar handen gleed ze over zijn brede schouders, streek het geperste linnen van zijn overhemd glad en knoopte vervolgens heel behendig zijn das. Ze deed een stap achteruit om te kijken wat ze had gedaan. De mouw om de arm die in het gips zat, had ze losgeknoopt en opgerold. Zijn gezicht was nog steeds geel en paars van de blauwe plekken, maar dat deed niets af aan het algehele effect van Cary Taylor die gekleed was op een informeel elegant avondje uit.
Mijn moeders glimlach lichtte de hele kamer op. ‘Indrukwekkend, Cary. Echt indrukwekkend.’
‘Dank u wel.’
Ze deed een stap vooruit en kuste hem op zijn wang. ‘Bijna net zo mooi aan de buitenkant als aan de binnenkant.’
Ik zag hem met zijn ogen knipperen en naar mij kijken, zijn groene ogen vol verwarring. Ik leunde tegen de deurpost en zei: ‘Er zijn mensen die dwars door je heen kijken, Cary Taylor. Je houdt ons niet voor de gek met die prachtige verschijning. Wij weten dat je een groot schitterend hart in je hebt.’
‘Kom!’ zei mijn moeder, en ze greep ons allebei bij de hand en trok ons de kamer uit.
Toen we beneden in de hal aankwamen, stond Stantons limousine buiten al te wachten. Mijn stiefvader klom van de achterbank en sloeg zijn armen om mijn moeder. Hij drukte zacht een kus op haar wang, omdat hij wist dat ze haar lippenstift niet wilde ruïneren. Stanton was een aantrekkelijke man, met sneeuwwit haar en blauwe ogen. Zijn gezicht vertoonde enige sporen van ouderdom, maar hij was nog steeds een zeer aantrekkelijke man, een man die fit en actief bleef.
‘Eva!’ Hij omhelsde mij ook en kuste me op de wang. ‘Je ziet er betoverend uit.’