Hij draaide de tablet naar mij toe. ‘Kun jij dit uitleggen? Is dit nog een zus van hem?’
Ik liet de koffiebonen voor wat ze waren en kwam dichterbij, met mijn ogen op het artikel dat mijn vader op een roddelpagina had gevonden. De foto was van Gideon en Corinne op een soort cocktailparty. Hij had zijn arm om haar middel, en hun lichaamstaal was vertrouwd en intiem. Hij stond heel dicht tegen haar aan, en zijn lippen raakten bijna haar slaap. Ze had een drankje in haar hand en lachte.
Ik pakte de tablet op en las het onderschrift: Gideon Cross, CEO van Cross Industries, en Corinne Giroux op een feestje voor Kingsman Wodka.
Mijn vingers beefden toen ik naar het begin van de pagina scrolde en het korte artikel las, op zoek naar meer informatie. Ik zag dat het feestje op donderdag was geweest, tussen zes en negen, in een van Gideons panden. Ik wist maar al te goed welke. Hij had daar met me geneukt, zoals hij met tientallen andere vrouwen had gedaan.
Gideon was niet op komen dagen voor onze afspraak met Dr. Petersen omdat hij Corinne naar zijn neukholhotel had meegenomen.
Dat was wat hij de rechercheurs wilde vertellen en waarvan hij niet wilde dat ik het hoorde: zijn alibi was dat hij de avond, misschien wel de hele nacht, had doorgebracht met een andere vrouw.
Ik zette de tablet voorzichtiger neer dan nodig was en blies de adem uit die ik had ingehouden. ‘Dat is niet zijn zus.’
‘Dat dacht ik al.’
Ik keek hem aan. ‘Zou je alsjeblieft de koffie voor me af willen maken? Ik moet even bellen.’
‘Tuurlijk. En dan ga ik douchen.’ Hij strekte zijn handen uit en legde ze op die van mij. ‘Laten we naar buiten gaan en deze hele ochtend uitvegen. Wat vind je daarvan?’
‘Perfect.’
Ik pakte de telefoon uit het basisstation en ging naar mijn slaapkamer. Ik drukte op de sneltoets voor Gideons mobieltje en wachtte. Nadat hij drie keer was overgegaan, nam hij op.
‘Cross,’ zei hij, hoewel hij op zijn scherm moest hebben gezien dat ik het was. ‘Ik kan nu echt niet praten.’
‘Dan luister je maar alleen. Ik zal de tijd opnemen. Een minuut. Een enkel kloteminuutje van je tijd. Kun je dat aan me geven?’
‘Ik kan echt...’
‘Is Nathan naar je toe gekomen met foto’s van mij?’
‘Dit is niet...’
‘Ja of nee?’ snauwde ik.
‘Ja,’ beet hij me toe.
‘Heb je ernaar gekeken?’
Er was een lange pauze, en toen: ‘Ja.’
Ik ademde uit. ‘Oké. Ik vind dat je een ontzettende klootzak bent dat je me naar Dr. Petersens kantoor liet gaan terwijl je wist dat je toch niet zou komen omdat je met een andere vrouw uitging. Dat is echt een klotestreek, Gideon. En wat het nog erger maakt, is dat het ook nog eens een Kingsman-bijeenkomst was, wat toch wel een beetje sentimentele waarde voor je zou moeten hebben, gezien het feit dat...’
Plotseling hoorde ik het schrapende geluid van een stoel die achteruit werd geschoven. Ik ging gauw verder en probeerde wanhopig alles te zeggen wat gezegd moest worden voordat hij ophing.
‘Ik vind je een lafaard dat je er niet gewoon voor uitkomt en zegt dat het uit is tussen ons, vooral voordat je vreemd begon te gaan.’
‘Eva. Godverdomme.’
‘Maar ik wil dat je weet dat, ook al heb je het ontzettend kut aangepakt en ook al heb je mijn hart in duizend stukjes gebroken en ook al heb ik al mijn respect voor je verloren, ik het je toch niet kwalijk neem hoe je je voelt nadat je die foto’s van me hebt gezien. Ik snap het.’
‘Stop.’ Zijn stem was nauwelijks meer dan gefluister, en ik vroeg me af of Corinne zelfs nu bij hem was.
‘Ik wil dat je het jezelf niet kwalijk neemt, oké? Na wat jij en ik hebben meegemaakt – niet dat ik weet wat je hebt meegemaakt want dat heb je me nooit verteld – maar goed...’ Ik zuchtte en kromp ineen bij hoe trillerig het eruit kwam. Erger nog, toen ik mijn mond weer opendeed, klonken mijn woorden waterig van de tranen. ‘Neem het jezelf niet kwalijk. Dat doe ik ook niet. Ik wil gewoon dat je dat weet.’
‘Jezus,’ fluisterde hij. ‘Stop alsjeblieft, Eva.’
‘Ik ben klaar. Ik hoop dat je...’ Mijn hand balde zich in mijn schoot. ‘Laat maar. Tot ziens.’
Ik hing op en liet de telefoon op mijn bed vallen. Ik deed mijn kleren uit op weg naar de douche en legde de ring die Gideon me had gegeven op de bar. Ik maakte het water zo heet als ik maar kon verdragen en liet me verdoofd op de vloer van de cabine zakken.
Ik had niets meer over.
17
De rest van de zaterdag en die zondag stuiterden mijn vader en ik de hele stad door. Ik zorgde ervoor dat hij al het juiste eten binnenkreeg, door hem mee te nemen naar Junior’s voor de kwarktaart, Gray’s Papaya voor de hotdogs en John’s voor de pizza, die we mee terug naar het appartement namen om met Cary te delen. We gingen naar het topje van het Empire State Building, waardoor we ook meteen het Vrijheidsbeeld konden afstrepen, wat mijn vader betrof. We zagen een middagvoorstelling op Broadway. We liepen naar Times Square, dat heet en druk was, en waar het vreselijk stonk, maar waar een paar interessante – en een paar halfnaakte – straatartiesten bezig waren. Ik nam kiekjes met mijn telefoon en stuurde ze naar Cary om hem aan het lachen te maken.