De beweging deed haar glimlachen, een ondeugende glimlach die aanhield terwijl ze tergend langzaam vooroverboog tot haar lippen hem omsloten.
Na een vloek spreidde hij zijn armen tegen de stenen muur terwijl Ruby hem helemaal in haar warme natte mond nam. Met haar ene hand onder hem en de andere om de aanzet van zijn schacht, zoog en likte ze en dreef ze hem tot waanzin.
Waanzin was goed. Het leidde af van de vragen die ze even geleden had gesteld. Vragen die hij zichzelf ook al had gesteld, maar nooit had beantwoord. Moest hij Denver opzoeken? Hem confronteren? Het verleden laten rusten?
Intussen draaide Ruby’s tong rond de top van zijn opwinding, rond en rond. Langzame zwoele strelingen die een man alles deden vergeten, behalve het gevoel van een getalenteerde vrouw die hem tot een hoogtepunt bracht. Ze likte langs zijn hele lengte, van boven tot onder en weer terug, en haar hartstochtelijke uitdrukking deed zijn verlangen alleen maar toenemen. Dat vond hij zo geweldig aan haar: hoe ze oprecht van seks genoot. Even rukte ze aan hem, en hij kreunde toen haar gladde mond hem weer helemaal omsloot. Zo warm. Zo nat. Zo heerlijk. Te snel liep de spanning op, maar hij was machteloos om er iets tegen te doen, niet in staat om weg te kijken van dit erotische en opwindende tafereel: de vrouw van hij hield die hem op haar knieën bevredigde met haar mond. Ze versnelde, haar hand en mond in hetzelfde ritme. Zijn erotische fantasie werd werkelijkheid, en dat ze zo ongegeneerd genoot van hem voldoening geven, maakte zijn passie alleen maar groter.
Toen ze nog harder zoog en tegelijkertijd in zijn schacht kneep, raakte hij heel even van de wereld voor hij tot ontlading kwam. Door de kracht van zijn orgasme schoot hij naar achteren tegen de muur.
Het duurde zeker vijf minuten voor hij weer bij zinnen was. Vijf minuten waarin zijn tong naar beneden gleed over haar gladde lijf en hij haar bevredigde met zijn mond tot ze het uitschreeuwde.
Vijf minuten voor hij besefte wat er tot zijn onderbewuste was doorgedrongen voor zijn orgasme hem had overvallen. Hij hield van haar. Goeie genade.
‘Ben je blij dat ik je weekendje verstoord heb?’
Met tegenzin kwam Ruby omhoog uit haar nieuwe lievelingsplekje onder de beschermende arm van haar man om naar hem op te kijken. Wat denk je zelf?’
De glimlach die op zijn gezicht verscheen, maakte haar net zo gelukkig als het feit dat hij hier was.
‘Ik denk dat we wel een weekendje weg verdiend hebben.’
‘Een weekendje om dichter tot elkaar te komen.’
Ergens verwachtte ze dat hij zou protesteren, maar gelukkig deed hij dat niet. Dat alleen al gaf wel aan hoever ze gekomen waren dit weekend. Jax had zich opengesteld, had meer onthuld over zijn onzekerheden dan ze zich ooit had kunnen voorstellen en hij had bevestigd waar ze stiekem al op gehoopt had sinds zijn onverwachte komst: dat hij net zoveel om haar gaf als zij om hem. Dat bleek wel uit alles wat hij dit weekend gezegd en gedaan had. Uiteindelijk zou ze een keer moeten beginnen over wat er nu precies tussen hen was, maar eerst wilde ze nog even genieten van het romantische weekendje.
‘Nu je daar toch over begint...’
De ondeugende twinkeling in zijn ogen deed haar hart sneller kloppen.
‘Waarover?’
‘Dichter tot elkaar komen.’
Zijn lippen streken over de hare, en ze zuchtte. Als het aan haar lag, mocht hij haar voorgoed blijven zoenen.
Hij nam wat afstand en fluisterde tegen de zijkant van haar mond: ‘Ik heb een verrassing voor je.’
‘Ik ben dol op verrassingen.’ Al vroeg ze zich af wat er beter kon zijn dan de gevarieerde manieren die hij steeds bedacht om haar te bevredigen.
Uit zijn jaszak haalde hij een klein doosje dat hij haar op zijn handpalm aanbood.
Haar hart sloeg over en kwam even tot stilstand voor het op hol sloeg alsof ze een adrenalineshot had gehad. Als daarin zat wat ze dacht, dan had ze er behoorlijk naast gezeten. Verrast dekte niet de lading van wat er nu door haar heen ging. Verrukking? Plezier? Liefde die boven elke logica uitsteeg? Ze had niet zo snel verliefd op hem moeten worden, of eigenlijk helemaal niet. Ze waren totaal verschillend. Maar op dat moment, terwijl hij haar aankeek alsof ze de enige voor hem was, deed dat er allemaal niet toe.
‘Ga je gang, maak maar open.’
Haar vingers trilden en ze schudde haar hoofd. ‘Doe jij het maar.’
‘Oké,’ zei hij, met de arrogante glimlach van een man die wist dat hij haar had, een man die overtuigd was van zijn talent om iemand te charmeren en te verrassen.
Met ingehouden adem keek ze toe hoe hij het deksel van het dieprode fluwelen doosje langzaam opendeed, en het kon haar niet eens schelen dat het niet een marineblauw doosje van Seaborn’s was. Het enige wat ze wilde, was de ring zien die hij voor haar had uitgekozen.
‘Voor jou.’