Maar ze herinnerde zich niet hoe ze bij hem in bed was beland. Na haar confrontatie met Sapphie was ze kapot geweest. Sapphie was niet compleet geflipt, en dat haar zus op de hoogte was, nam wel wat stress weg. Maar het had haar toch opgebroken. Onderweg naar de B&B had ze geen zin gehad om te praten. Daarbij leek Jax haar ook niet het troostende type. Als ze haar hart uitgestort had en hij haar vervolgens had afgewimpeld of was dichtgeklapt, was ze in huilen uitgebarsten. Zijn zorgzame kant had haar al bijna aan het huilen gemaakt. Wat had hij toch gezegd? Iets als dat een vrouw als zij een bijzondere huwelijksnacht verdiende? Toen had ze zich graag in zijn sterke armen gestort en op zijn designkostuum gesnotterd, als ze de horror in zijn ogen niet had gezien. Het was duidelijk dat haar nieuwe man niet aan emoties deed.
Toen zij op de bank was neergestort, was hij weggegaan. Waarschijnlijk was ze in slaap gevallen en had hij haar naar de slaapkamer gedragen. En dat haar voet de zijne had geraakt, betekende dat hij haar schoenen had uitgetrokken. Maar wat had hij nog meer uitgetrokken? Haar hand gleed onder de lakens en ze voelde haar jurk. Wie had gedacht dat haar norse charismatische man zo’n heer was?
Daarop bestudeerde ze hem. Hij lag vredig te slapen. Zijn frons was weg en de spanning rond zijn mond had plaatsgemaakt voor een soort glimlachje. Die hardheid was weg als hij sliep, en dat hij zo vredig en kwetsbaar lag te slapen, maakte hem menselijker dan het begrip dat hij getoond had tijdens hun rit hierheen.
Het feit dat hij haar naar bed had gedragen en had ingestopt, maakte dat ze hem leuker vond dan goed voor haar was. Ze wilde niets voor hem voelen. Maar zoals hij daar lag, deed hij haar hart kronkelen.
Toen ze de verleiding niet kon weerstaan en een lok haar van zijn voorhoofd veegde, sprongen zijn ogen open, en de angst in zijn blik raakte haar diep. Wat had zo’n stoere man zo bang gemaakt? En waarom schrok hij zo snel wakker? Had dat met zijn verleden te maken?
Intussen was zijn broeierige blik alweer terug en was het moment om hem te ondervragen vervlogen.
‘De schone slaapster ontwaakt.’
‘Zo schoon ben je niet.’
Er verscheen een grijns op zijn gezicht en haar hart maakte een sprongetje.
‘Ik had het over jou.’
‘Technisch gezien sliep ik niet. Ik was al wakker.’
‘Ben je altijd zo tegendraads ‘s ochtends vroeg?’
Op dat moment drong iets tot haar door. Al hadden ze nog niets afgesproken over woonomstandigheden - zij wilde niet uit haar appartement boven haar werkruimte en hij wilde niet bij haar intrekken - ze zouden een tijd lang moeten samenwonen om mensen ervan te overtuigen dat hun huwelijk echt was. En waarschijnlijk zou het steeds moeilijker worden om die aantrekkingskracht tussen hen te negeren, dus misschien zou ze voorlopig wel elke ochtend naast hem wakker worden, tot ze allebei hun doel hadden bereikt en hun huwelijk voorbij zou zijn.
‘Het hangt ervan af.’
Toen hij omhoog kwam om op zijn elleboog te leunen, zakte het laken omlaag waardoor zijn spectaculaire gebruinde brede borstkas zichtbaar werd.
‘Waarvan af?’
Om niet haar hand uit te steken om te voelen of zijn gespierde borst net zo goed voelde als hij eruitzag, drukte ze haar vingertoppen in haar handpalm.
‘Aan wat je wilt doen om me stil te krijgen.’
Zijn blik gleed over haar gezicht, haar borst en verder naar beneden. ‘Veel.’
Hoe kon één woord zo veelbelovend klinken?
‘Zoals een wijs man ooit tegen mij zei: Gedurfde uitspraak, maar kun je dat waarmaken?’
Toen hij het laken optilde, vormden haar lippen geluidloos ‘wauw’. Hij kon het duidelijk waarmaken.
‘Ik ben niet degene die gisteravond in slaap viel.’ Overweldigd door de omvang van wat ze net had gezien, slikte ze. 'Jij bent niet degene die haar zus moest vertellen dat ze met de vijand getrouwd is.’
Zijn glimlach verdween. ‘Is dat hoe je me ziet?’
‘Je dreigde ons uit de handel te drijven. Wat had je dan verwacht?’
Even bleef hij stil, en er schoten allerlei emoties over zijn expressieve gezicht - spijt, irritatie, trots - voor hij bewust zijn gezicht weer strak trok.
‘Is dit jouw idee van een intiem gesprek?’
Ze wist dat ze dit bewust saboteerde. Te bang om zich over te geven aan een huwelijk waaraan ze zo onbesuisd was begonnen. Niet omdat ze nog maagd was en onervaren, absoluut niet, maar misschien waarschuwde haar onderbewuste haar dat er gevaar op de loer lag. Wakker worden naast Jax was te gezellig, te intiem, te snel. Ze wilde hem niet op verkeerde ideeën brengen. Ook al waren ze getrouwd, ze was niet van plan om zijn onderdanige vrouw te spelen.
Juist op dat moment liet hij zijn vingertop over haar schouders en langs haar bovenarm glijden. Langzaam. Opwindend. Hij liet een spoor van kippenvel achter.