‘Blijf je dan niet verzetten en geef eraan toe.’ Daarna greep hij haar hand, trok haar naar binnen en trapte de deur dicht. ‘Je weet dat je het wilt.’
Haar flauwe glimlachje deed zijn hart samenkrimpen.
‘Je bent wel heel zeker van je zaak.’
Toen hij zijn neus tegen haar oor drukte, rilde ze. ‘Als je dat maar weet, schatje.’ Daarop legde hij zijn handen op haar schouders, draaide haar richting de zitruimte en gaf haar een duwtje. ‘Ga maar lekker zitten. Ik kom je over een paar minuten halen.’
‘Wat is dit, een wachtkamer?’ vroeg ze, maar ze deed wat haar gevraagd werd.
‘Het is het wachten waard,’ zei hij. En na de zwoele blik die ze over haar schouder wierp, haastte hij zich nog sneller naar de slaapkamer. Hij wist zeker dat ze overstag zou gaan. Die kus waarmee ze hun huwelijk hadden bezegeld? Dat was een voorproefje op een avond die ze nooit zou vergeten. Daar zou hij wel voor zorgen.
Zonder te weten wat het was, had hij het Romantische Pakket geboekt, en hij bereidde zich voor op het ergste. Waarschijnlijk was zij dol op hartjes en bloemetjes, al gruwelde hij van tuttig beddengoed, hartvormige kussens en stinkende oliën. Maar de slaapkamer zag er heel anders uit dan hij gedacht had, met moderne witte meubels, schoon beddengoed en weinig frutsels. De houten vloer glinsterde in het gedimde licht en een dieprood kleed aan de voet van het bed zorgde voor wat kleur.
Op het dressoir stond een mand met spulletjes met een kaartje eraan waarop Romantisch Pakket stond. Nieuwsgierig rommelde hij door de mand: eetbare massageolie, geurkaarsjes, chocolade, bakjes aardbeien, het standaard doosje rozenblaadjes en twee lange strips condooms. Hij zou beginnen met de kaarsjes en naar de condooms toewerken. De kaarsjes plaatste hij op strategische plekken door de kamer. Hij vloekte toen hij twee keer een lucifer liet vallen. Waarom was hij toch zo nerveus? Als die twee kussen een indicatie waren, zou het er verhit aan toe gaan. En met een beetje geluk zouden ze dit de komende maanden regelmatig doen.
Toen liet hij het hele doosje lucifers vallen. Hoe moesten ze een tijd lang een bed delen, getrouwd zijn, een leven delen, en daarna verdergaan alsof er niets gebeurd was? Hij had het eerder gedaan, weggaan uit Melbourne zonder om te kijken. Maar zou Ruby het kunnen?
Nadat ze bij haar zus was geweest, had hij een glimp van tegenstrijdige emoties opgevangen, en dat zei genoeg. Ruby was zorgzaam. Ze gaf om haar zus en haar bedrijf. Zou ze over een paar maanden nog zo dapper en doortastend zijn als hun schijnhuwelijk ten einde liep en hij terugging naar West-Australië?
Hij propte de lucifers terug in het doosje, waarbij hij er drie brak voor hij wat kalmeerde en de rest van de kaarsjes aanstak. Daarna strooide hij de rozenblaadjes over het bed, deed condooms in de lades van de beide nachtkastjes en legde er ook een paar in de badkamer. Je moest op alles voorbereid zijn.
Dat onzekere gevoel wilde hij kwijt en ongeremde seks zou daar wel voor zorgen. Wanhopig om van die zenuwen af te zijn en zichzelf in haar te verliezen, liep hij naar de zitruimte. Maar in de deuropening bleef hij staan.
Zijn sexy vrouw lag opgekruld op de bank te slapen. Haar hoofd rustte op een armleuning en haar kapsel was een chaos met overal krullen. Haar mond hing een beetje open en er zaten vage donkere kringen onder haar ogen, doordat ze er vermoeid in had gewreven.
Zijn angstige gevoel van eerder was nog tien keer zo erg geworden. Tederheid was niets voor hem en zorgzaamheid ook niet. Maar terwijl hij naar zijn slapende vrouw keek, voelde hij beide sluimeren.
Hoofdstuk 9
Zoals altijd werd Ruby in de kleine uurtjes wakker. Als het nog donker en stil was, kon ze het beste werken. Ze vond het heerlijk om in haar roze badjas op afgedragen pantoffels met luipaardprint met haar haar in een rommelige paardenstaat naar haar werkruimte beneden te sluipen. Dat was ook waarom haar moeder haar het appartement boven de showroom had gegeven. Zowel haar moeder als Sapphie sliepen licht, maar ze hadden niet meer geklaagd over haar nachtelijke praktijken toen ze de sieraden zagen die Ruby dan produceerde.
Toen ze eenentwintig werd, waren ze beiden verhuisd. Haar moeder naar een modern appartement in Toorak en Sapphie naar een bungalow niet ver van hun showroom. Aanvankelijk had ze hen wel gemist, maar zoals altijd had ze troost gevonden in haar creaties. Die waren haar steun geweest na vervelende dates, stukgelopen relaties, toen haar moeder overleed en ook toen Sapphie een jaar later ziek werd.
Haar vingers tintelden en ze rekte zich uit. Maar er klopte iets niet. Haar voet was tegen een andere aan gekomen. Haar ogen schoten open en het eerste wat ze zag, was Jax Maroneys knappe gezicht, vlak bij het hare.
En toen herinnerde ze zich alles weer. Seaborn’s problemen. Haar aanzoek aan Jax. Hun trouwerij de vorige dag. Het gesprek met Sapphie.